حزقیال 34
34
شبانان اسرائیل
1خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، علیه رهبران، یعنی شبانان اسرائیل، نبوّت کرده بگو خداوند متعال می‌گوید: ای شبانان اسرائیل که شکم خود را پُر می‌کنید، آیا شبانان نباید گوسفندان را خوراک دهند؟ 3شیر را می‌نوشید و با پشم برای خود لباس درست کرده می‌پوشید و گوسفندان پروار را می‌کُشید و می‌خورید، امّا به گوسفندان خوراک نمی‌دهید. 4از ضعیفان مراقبت نکرده‌اید، بیماران را درمان نکرده‌اید، زخم زخمی‌شدگان را نبسته‌اید، آوارگان را بازنگردانیده‌اید، به‌دنبال گمشدگان نرفته‌اید، بلکه با زور و خشونت با آن‌ها رفتار کرده‌اید. 5پس آن‌ها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود، و طعمۀ حیوانات وحشی شدند. 6گوسفندان من پراکنده شدند و در همۀ کو‌ه‌ها و همۀ تپّه‌ها سرگردان گشتند. گوسفندان من در سراسر زمین پراکنده شدند و کسی نبود که به جستجوی آن‌ها برود یا آن‌ها را پیدا کند.
7«بنابراین ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید. 8-10به حیات خودم سوگند که چون شما از گلّهٔ من مراقبت نکردید و به‌دنبال گوسفندان گم‌شدهٔ من نرفتید و گذاشتید که خوراک حیوانات وحشی شوند، و به آن‌ها خوراک ندادید، بلکه از گوشت آن‌ها شکم خود را پُر کردید، بنابراین ای شبانان بدانید که من، خداوند متعال، دشمن شما هستم و گوسفندان خود را از دست شما خواهم گرفت تا دیگر نتوانید خود را سیر کنید، و نخواهم گذاشت که دیگر شبان آن‌ها باشید. گوسفندان خود را از چنگ شما نجات خواهم داد تا آن‌ها را نخورید.»
خداوند، شبان نیکو
11«من، خداوند متعال، خودم به جستجوی گوسفندانم خواهم پرداخت و از آن‌ها مواظبت خواهم نمود. 12همان‌گونه که شبانان از گوسفندان خودشان مراقبت می‌کنند و آن‌ها را که پراکنده شده‌اند، دوباره دور هم جمع خواهم کرد، من آن‌ها را از تمام مکان‌هایی که در آن روز مصیبت‌بار پراکنده شده‌اند، به دور هم جمع خواهم کرد. 13من ایشان را از سرزمین بیگانه بیرون خواهم آورد و گرد هم جمع خواهم کرد و به سرزمین خودشان بازخواهم گرداند. من ایشان را در کوههای اسرائیل به‌سوی آب روان رهبری خواهم کرد و در سراسر سرزمین خواهم چرانید. 14آن‌ها را در چراگاه‌های نیکو خواهم چراند و بلندترین کوههای اسرائیل چراگاه ایشان خواهد بود. آنجا در چراگاه نیکو خواهند آرامید و در چراگاه حاصل‌خیز در کوههای اسرائیل خواهند چرید. 15من خودم شبان گوسفندانم خواهم بود و مکانی برای استراحت آنان پیدا خواهم نمود.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
16«به جستجوی گمشدگان خواهم رفت و آوارگان را باز خواهم آورد، زخمی‌شدگان را درمان خواهم کرد و ناتوانان را نیرو خواهم بخشید، ولی فربهان و زورآوران را نابود خواهم کرد. من ایشان را با عدالت، شبانی خواهم کرد.
17«امّا من، خداوند متعال، به شما، ای گلّۀ من، چنین می‌گویم که من قوچ‌ها و بُزهای نر را از میان گلّه جدا کرده داوری خواهم کرد. 18آیا برای شما کافی نیست که در چراگاه نیکو بچرید؟ آیا باید بقیّۀ چراگاه را با سُم‌های خود ویران کنید؟ و هنگامی‌که از آب زلال می‌خورید، باید بقیّۀ آب را با سُم‌های خود گِل‌آلود کنید؟ 19آیا باید گوسفندان دیگر من، آنچه را که شما لگدمال کرده‌اید، بخورند و آبی را که گِل‌آلود کرده‌اید، بنوشند؟
20«بنابراین من، خداوند متعال، به شما چنین می‌گویم که من خودم بین گوسفندان چاق و لاغر داوری خواهم کرد. 21شما گوسفندان ضعیف را کنار زده و از گلّه جدا نموده‌اید و آن‌ها را با شاخ خود زده و پراکنده کرده‌اید. 22من گلّه خود را نجات خواهم داد تا دیگر مورد ستم قرار نگیرد و من بین گوسفند خوب و بد داوری خواهم کرد. 23برای آن‌ها شبانی مانند بنده‌ام داوود برخواهم گزید و او آن‌ها را خواهد چرانید. او آن‌ها را خواهد چرانید و شبان آن‌ها خواهد بود. 24من یَهْوه، خدای آن‌ها خواهم بود و شخصی مانند داوود، بندۀ من، فرماندۀ آن‌ها. من، خداوند، چنین می‌گویم. 25من با آن‌ها پیمان صلح خواهم بست و حیوانات وحشی را از سرزمین ایشان دور خواهم کرد تا با امنیّت در صحرا زیست کنند و در جنگل بخوابند.
26«من آن‌ها را برکت خواهم داد و اجازه خواهم داد در اطراف کوه مقدّس من زندگی کنند و باران را در موسمش خواهم بارانید و آن‌ها باران‌های برکت خواهد بود. 27درختان کشتزار میوه خواهند داد و زمین محصول فراوان خواهد داد، و ایشان در زمین خود در امان خواهند بود. هنگامی‌که میله‌های یوغ ایشان را بشکنم و از دست کسانی که ایشان را بَرده کرده‌اند برهانم، خواهند دانست که من خداوند هستم. 28ایشان دیگر در میان ملّت‌های بیگانه به تاراج نخواهند رفت و حیوانات وحشی ایشان را نخواهند خورد. ایشان در امنیّت زندگی خواهند کرد و هیچ‌کس ایشان را نخواهد ترساند. 29برای ایشان کشتزارهای حاصل‌خیز آماده خواهم کرد تا دیگر در آن سرزمین از گرسنگی نابود نشوند. دیگر سایر ملّت‌ها به آن‌ها اهانت نخواهند کرد. 30آن‌ها خواهند دانست که من یَهْوه، خدای ایشان، با ایشان هستم، و این‌که آن‌ها یعنی خاندان اسرائیل، قوم من هستند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
31خداوند متعال چنین می‌گوید: «شما گوسفندان چراگاه من هستید و من خدای شما.»
اکنون انتخاب شده:
حزقیال 34: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
حزقیال 34
34
شبانان اسرائیل
1خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، علیه رهبران، یعنی شبانان اسرائیل، نبوّت کرده بگو خداوند متعال می‌گوید: ای شبانان اسرائیل که شکم خود را پُر می‌کنید، آیا شبانان نباید گوسفندان را خوراک دهند؟ 3شیر را می‌نوشید و با پشم برای خود لباس درست کرده می‌پوشید و گوسفندان پروار را می‌کُشید و می‌خورید، امّا به گوسفندان خوراک نمی‌دهید. 4از ضعیفان مراقبت نکرده‌اید، بیماران را درمان نکرده‌اید، زخم زخمی‌شدگان را نبسته‌اید، آوارگان را بازنگردانیده‌اید، به‌دنبال گمشدگان نرفته‌اید، بلکه با زور و خشونت با آن‌ها رفتار کرده‌اید. 5پس آن‌ها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود، و طعمۀ حیوانات وحشی شدند. 6گوسفندان من پراکنده شدند و در همۀ کو‌ه‌ها و همۀ تپّه‌ها سرگردان گشتند. گوسفندان من در سراسر زمین پراکنده شدند و کسی نبود که به جستجوی آن‌ها برود یا آن‌ها را پیدا کند.
7«بنابراین ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید. 8-10به حیات خودم سوگند که چون شما از گلّهٔ من مراقبت نکردید و به‌دنبال گوسفندان گم‌شدهٔ من نرفتید و گذاشتید که خوراک حیوانات وحشی شوند، و به آن‌ها خوراک ندادید، بلکه از گوشت آن‌ها شکم خود را پُر کردید، بنابراین ای شبانان بدانید که من، خداوند متعال، دشمن شما هستم و گوسفندان خود را از دست شما خواهم گرفت تا دیگر نتوانید خود را سیر کنید، و نخواهم گذاشت که دیگر شبان آن‌ها باشید. گوسفندان خود را از چنگ شما نجات خواهم داد تا آن‌ها را نخورید.»
خداوند، شبان نیکو
11«من، خداوند متعال، خودم به جستجوی گوسفندانم خواهم پرداخت و از آن‌ها مواظبت خواهم نمود. 12همان‌گونه که شبانان از گوسفندان خودشان مراقبت می‌کنند و آن‌ها را که پراکنده شده‌اند، دوباره دور هم جمع خواهم کرد، من آن‌ها را از تمام مکان‌هایی که در آن روز مصیبت‌بار پراکنده شده‌اند، به دور هم جمع خواهم کرد. 13من ایشان را از سرزمین بیگانه بیرون خواهم آورد و گرد هم جمع خواهم کرد و به سرزمین خودشان بازخواهم گرداند. من ایشان را در کوههای اسرائیل به‌سوی آب روان رهبری خواهم کرد و در سراسر سرزمین خواهم چرانید. 14آن‌ها را در چراگاه‌های نیکو خواهم چراند و بلندترین کوههای اسرائیل چراگاه ایشان خواهد بود. آنجا در چراگاه نیکو خواهند آرامید و در چراگاه حاصل‌خیز در کوههای اسرائیل خواهند چرید. 15من خودم شبان گوسفندانم خواهم بود و مکانی برای استراحت آنان پیدا خواهم نمود.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
16«به جستجوی گمشدگان خواهم رفت و آوارگان را باز خواهم آورد، زخمی‌شدگان را درمان خواهم کرد و ناتوانان را نیرو خواهم بخشید، ولی فربهان و زورآوران را نابود خواهم کرد. من ایشان را با عدالت، شبانی خواهم کرد.
17«امّا من، خداوند متعال، به شما، ای گلّۀ من، چنین می‌گویم که من قوچ‌ها و بُزهای نر را از میان گلّه جدا کرده داوری خواهم کرد. 18آیا برای شما کافی نیست که در چراگاه نیکو بچرید؟ آیا باید بقیّۀ چراگاه را با سُم‌های خود ویران کنید؟ و هنگامی‌که از آب زلال می‌خورید، باید بقیّۀ آب را با سُم‌های خود گِل‌آلود کنید؟ 19آیا باید گوسفندان دیگر من، آنچه را که شما لگدمال کرده‌اید، بخورند و آبی را که گِل‌آلود کرده‌اید، بنوشند؟
20«بنابراین من، خداوند متعال، به شما چنین می‌گویم که من خودم بین گوسفندان چاق و لاغر داوری خواهم کرد. 21شما گوسفندان ضعیف را کنار زده و از گلّه جدا نموده‌اید و آن‌ها را با شاخ خود زده و پراکنده کرده‌اید. 22من گلّه خود را نجات خواهم داد تا دیگر مورد ستم قرار نگیرد و من بین گوسفند خوب و بد داوری خواهم کرد. 23برای آن‌ها شبانی مانند بنده‌ام داوود برخواهم گزید و او آن‌ها را خواهد چرانید. او آن‌ها را خواهد چرانید و شبان آن‌ها خواهد بود. 24من یَهْوه، خدای آن‌ها خواهم بود و شخصی مانند داوود، بندۀ من، فرماندۀ آن‌ها. من، خداوند، چنین می‌گویم. 25من با آن‌ها پیمان صلح خواهم بست و حیوانات وحشی را از سرزمین ایشان دور خواهم کرد تا با امنیّت در صحرا زیست کنند و در جنگل بخوابند.
26«من آن‌ها را برکت خواهم داد و اجازه خواهم داد در اطراف کوه مقدّس من زندگی کنند و باران را در موسمش خواهم بارانید و آن‌ها باران‌های برکت خواهد بود. 27درختان کشتزار میوه خواهند داد و زمین محصول فراوان خواهد داد، و ایشان در زمین خود در امان خواهند بود. هنگامی‌که میله‌های یوغ ایشان را بشکنم و از دست کسانی که ایشان را بَرده کرده‌اند برهانم، خواهند دانست که من خداوند هستم. 28ایشان دیگر در میان ملّت‌های بیگانه به تاراج نخواهند رفت و حیوانات وحشی ایشان را نخواهند خورد. ایشان در امنیّت زندگی خواهند کرد و هیچ‌کس ایشان را نخواهد ترساند. 29برای ایشان کشتزارهای حاصل‌خیز آماده خواهم کرد تا دیگر در آن سرزمین از گرسنگی نابود نشوند. دیگر سایر ملّت‌ها به آن‌ها اهانت نخواهند کرد. 30آن‌ها خواهند دانست که من یَهْوه، خدای ایشان، با ایشان هستم، و این‌که آن‌ها یعنی خاندان اسرائیل، قوم من هستند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
31خداوند متعال چنین می‌گوید: «شما گوسفندان چراگاه من هستید و من خدای شما.»
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023