حزقیال 32

سرود سوگواری برای فرعون و مصر

1در روز اوّل ماه دوازدهم از سال دوازدهم تبعید ما، خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، سوگ‌نامه‌ای برای فرعون بخوان و به او بگو: تو خود را چون شیری در میان ملّت‌ها می‌دانی، امّا تو چون هیولایی در دریا هستی. تو در رودخانه‌های خود حرکت می‌کنی و با پاهایت آب‌ها را گِل‌آلود کرده آن‌ها را آلوده می‌سازی. 3در گردهم‌آیی مردم ملّت‌های بسیاری، من تور خود را به روی تو خواهم انداخت و تو را بالا خواهم کشید. 4و تو را بر روی زمین خواهم انداخت و همۀ پرندگان و حیوانات جهان را خواهم آورد تا از تو تغدیه کنند. 5من کو‌ه‌ها و درّه‌ها را با جسد گندیدۀ تو خواهم پوشانید. 6آن‌قدر خون تو را خواهم ریخت تا کو‌ه‌ها را بپوشاند و جویبارها را پُر کند. 7هنگامی‌که تو را نابود سازم، آسمان‌ها را خواهم پوشانید و ستارگان آن‌ها را تاریک خواهم کرد، خورشید را با ابر خواهم پوشانید و ماه، نور خود را نخواهد تابانید. 8همۀ نورهای درخشان آسمان را بر فراز تو تاریک خواهم کرد و سرزمین تو را در ظلمت غوطه‌ور خواهم ساخت. من، خداوند متعال، چنین سخن گفته‌ام.

9«وقتی‌که خبر هلاکت تو را در میان کشورهایی که تو نمی‌شناسی منتشر کنم، ملّت‌های بسیاری مضطرب خواهند شد. 10ملّت‌های بسیاری به‌خاطر حال تو پریشان خواهند شد و پادشاهانشان خواهند لرزید. در روز سرنگونی تو، هنگامی‌که شمشیر خود را حرکت دهم، همه به‌خاطر جانشان از ترس خواهند لرزید.»

11خداوند متعال به فرعون چنین می‌گوید: «شمشیر پادشاه بابِل علیه تو خواهد بود. 12من اجازه خواهم داد که مردمت با شمشیر جنگ‌جویانی که بی‌رحم‌ترین ملّت‌ها هستند، کشته شوند. ایشان افتخار مصر را ویران خواهند کرد و همۀ مردم آن نابود خواهند شد. 13گلّه و رمه‌ات را که در کنار آب‌های فروان می‌چرند، نابود خواهم کرد و دیگر پای هیچ انسان یا حیوانی آب‌ها را گِل‌آلود نخواهد ساخت. 14آنگاه آب‌هایت را تصفیه خواهم کرد و رودهایت را به آرامی روان خواهم ساخت. من، خداوند متعال، چنین سخن گفته‌ام. 15هنگامی‌که سرزمین مصر را ویران کرده به بیابانی تبدیل سازم و همۀ ساکنانش را هلاک کنم، آنگاه خواهند دانست که من خداوند هستم. 16این هشدار یک سرود سوگواری خواهد شد که زنان ملّت‌ها برای مصر خواهند سرایید و همۀ مردم مصر آن‌ را خواهند خواند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

دنیای مردگان

17در روز پانزدهم ماه اوّل از سال دوازدهم تبعید ما، خداوند با من چنین سخن گفت: 18«ای انسان فانی، برای مردم مصر سوگواری کن. ایشان را به‌ همراه دیگر ملّت‌های نیرومند به دنیای مردگان بفرست. 19به ایشان بگو:

«آیا گمان می‌برید که از همه زیباتر هستید؟

شما به دنیای مردگان فرو خواهید رفت

و در کنار نامختونان خواهید افتاد.

20«مردم مصر مثل کسانی‌ که با شمشیر کشته شده‌اند، نابود خواهند شد. شمشیری برای کشتن همۀ ایشان آماده است. 21بزرگ‌ترین قهرمانان و کسانی‌ که به‌ همراه مصریان جنگ می‌کردند، در دنیای مردگان به ایشان خوش‌آمد خواهند گفت. ایشان با فریاد خواهند گفت، 'نامختونانی که در نبرد کشته شده‌اند، اینجا پایین آمده‌اند و در اینجا خواهند ماند.'

22«آشور آنجا است و در گرداگردش گورهای سربازانش که همه در نبرد کشته شده بودند، 23و گورهایشان در ژرف‌ترین نقطۀ دنیای مردگان قرار دارد. همۀ سربازانش در نبرد کشته شدند و گورهایشان در اطراف او است. روزی بود که ایشان سرزمین زندگان را به وحشت می‌انداختند.

24«عیلام نیز آنجا است با گورهای سربازانش در پیرامون او. آن‌ها همه در جنگ کشته شده بودند و نامختون به دنیای مردگان فرو رفتند. در زمان حیات خود وحشت می‌آفریدند، امّا اکنون در شرمساری مرده‌اند. 25عیلام در میان کسانی‌ که در جنگ کشته شدند، خوابیده است و گورهای سربازانش در اطرافش هستند. همۀ نامختون در جنگ کشته شدند. در زمان حیات وحشت می‌آفریدند، امّا اکنون در شرمساری مرده‌اند و به سرنوشت آنانی که در جنگ کشته شدند، دچار گشته‌اند.

26«ماشِک و توبال نیز آنجا هستند و گورهای سربازانشان در اطراف آن‌ها قرار دارند. همه ‌نامختون هستند و در جنگ کشته شده‌اند، گرچه روزی برای زندگان وحشت می‌آفریدند. 27آن‌ها مثل جنگ‌جویان و قهرمانان قدیم به همراه شمشیرها و سپرهایشان با احترام به خاک سپرده نشدند، بلکه مانند افراد نامختون به دیار مردگان رفتند. آن‌ها روزی آن‌قدر قدرتمند بودند که برای زندگان وحشت می‌آفریدند.

28«پس شما مصریان درهم خواهید شکست و در کنار افراد نامختونی که با شمشیر کشته شده‌اند، خواهید افتاد.

29«اَدوم در آنجا است. پادشاهان و فرمانروایان آن با تمام قدرتشان در کنار کشته‌شدگان با شمشیر خوابیده‌اند، در کنار افراد نامختونی که به دنیای مردگان می‌افتند.

30«تمام شاهزادگان شمال و صیدونیان آنجا هستند. زمانی قدرت آن‌ها وحشت می‌آفرید، امّا اکنون آن‌ها با شرمساری در نامختونی مرده‌اند و همراه با کسانی‌ که در جنگ کشته شده‌اند، خواهند افتاد و آن‌ها در شرمساری کسانی‌ که به دنیای مردگان رفته‌اند، سهیم‌ می‌شوند.

31«من، خداوند متعال، می‌گویم که وقتی فرعون ایشان را ببیند برای قوم خود تسلّی خواهد یافت. آری، فرعون و همۀ ارتش او که با شمشیر کشته شده‌اند.

32«چون او در دنیای زندگان وحشت برانگیخت، بنابراین فرعون و همۀ مردمش در کنار افراد نامختونی که با شمشیر کشته شده‌اند، خواهند افتاد.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

اکنون انتخاب شده:

حزقیال 32: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی