حزقیال 23
23
خواهران گناهکار
1خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، دو خواهر بودند، دختران یک مادر. 3وقتی جوان بودند، در مصر روسپیگری کردند. در جوانی روسپی شدند، سینههایشان در آنجا نوازش شد و بکارت خود را از دست دادند. 4خواهر بزرگتر اهوله و خواهر کوچکتر اهولیبه نام داشت. اهوله سامره و اهولیبه اورشلیم است. ایشان از آن من شدند و پسران و دختران به دنیا آوردند. 5در زمانیکه اهوله از آن من بود، روسپیگری کرد و عاشق آشوریان شد. 6آنها رزمندگانی با جامهٔ بنفش، فرمانداران و سرداران بودند. همۀ ایشان اسب سواران جوان و خوشاندام بودند. 7او روسپی همۀ افسران آشوری شد و شهوت او باعث شد که با پرستش بُتهای آشوری خود را ناپاک سازد. 8آنجا از زمانیکه هنوز دختر جوانی بود، مردان پستانهای او را نوزاش کرده با او هم بستر میشدند. و با او چون فاحشه رفتار کردند. 9بنابراین من او را به دست عاشقان آشوریش که خواستارشان بود، سپردم. 10ایشان او را برهنه ساختند و دختران و پسرانِ او را دستگیر کردند و سپس خود او را با شمشیر کشتند. مجازات او درس عبرتی برای زنان گردید.
11«اگرچه خواهرش اهولیبه این را دید، امّا او در روسپیگری از خواهر خود بدتر، فاسدتر و شهوترانتر بود. 12او نیز پُر از هوس برای بزرگان آشور، افسران، رزمندگان با جامههای آبی روشن و افسران سوارهنظام و همۀ مردان جوان خوشاندام بود. 13دیدم که او چگونه خودش را ناپاک کرده بود؛ و هر دو خواهر به یک راه رفتند.
14-15«او بیشتر و بیشتر در عمق فساد غرق شد. او مجذوب تصاویر کَندهکاری شدۀ مقامات بابِلی بر روی دیوار با کمربند و سربندهای زیبا که قرمز رنگ شده بودند، گشت. 16هنگامیکه آنها را دید، شهوتی شد و بهدنبال ایشان قاصدانی به بابِل فرستاد. 17بابِلیها آمدند و با او همبستر شده با شهوت خود او را ناپاک ساختند و پس از آنکه او خود را با ایشان ناپاک ساخت، با بیزاری از ایشان رویگردان شد. 18هنگامیکه آشکارا به روسپیگری و عریانی خویش ادامه داد، من، خداوند، از او همچون خواهرش بیزار و رویگردان شدم. 19امّا او بیشتر مانند زمان جوانیاش که در سرزمین مصر روسپی بود، روسپیگری کرد. 20او پُر از هوس برای مردان شهوترانی بود که مانند الاغ و اسب بودند. 21ای اهولیبه، میخواستی فسادی را که در جوانی در مصر مرتکب شدی، تکرار کنی، هنگامیکه مردان با سینههای تو بازی کردند.»
داوری خدا بر خواهر جوانتر
22ای اهولیبه، خداوند متعال چنین میگوید: «من عاشقانت را که حالا تو از آنها متنفّر شدهای، علیه تو تحریک میکنم تا از هر طرف به تو هجوم آورند. 23بابِلیها و تمام کلدانیان را از فقود، شوع و قوع جمع میکنم و همچنین آشوریان را که جوانان جنگجو و خوشچهره و سوارکاران ماهر هستند با فرماندهان و رهبرانشان بر ضد تو میفرستم. 24ایشان از شمال با ارتشی بزرگ و ارّابهها و گاریها یورش خواهند آورد. ایشان با سپر و کلاهخود از خودشان محافظت میکنند و تو را محاصره خواهند کرد. من تو را به دست ایشان خواهم داد و آنها تو را با قوانین خود داوری خواهند کرد. 25چون از تو خشمگین هستم، اجازه خواهم داد که آنها در خشم خود با تو رفتار کنند. ایشان بینی و گوشهای تو را خواهند بُرید و بازماندگانت را خواهند کشت. بله، ایشان پسران و دخترانت را دستگیر خواهند کرد و بازماندگانت را طعمۀ آتش خواهند ساخت. 26ایشان جامهٔ تو را از تنت بیرون خواهند آورد و جواهرات پرارزش تو را خواهند گرفت. 27بنابراین به هرزگی و روسپیگری که تو از سرزمین مصر آوردی، پایان میدهم. تو دیگر خواستار ایشان نخواهی بود و دیگر مصر را به یاد نخواهی آورد.»
28این است آنچه خداوند متعال میگوید: «من تو را به دست کسانی که از ایشان نفرت داری، خواهم سپرد، به دست کسانی که با بیزاری از ایشان رویگردان شدی. 29با تو با نفرت رفتار خواهند کرد، ثمرهٔ دسترنجت را از تو خواهند گرفت و تو را چون فاحشهای عریان رها خواهند کرد. 30شهوت و روسپیگری تو اینها را بر سرت آورده است، زیرا تو روسپی ملّتها شدی و خود را با بُتهای ایشان ناپاک کردی. 31تو به راه خواهرت رفتی، بنابراین همان جام مجازات او را به دست تو میدهم.»
32خداوند متعال چنین میگوید:
«تو از جام ژرف و بزرگ خواهرت خواهی نوشید.
همه تو را مسخره خواهند کرد و به تو ریشخند خواهند زد،
زیرا گنجایش آن فراوان است.
33تو پُر از مستی و اندوه خواهی شد.
جام خواهر تو سامره،
جام وحشت و نابودی است.
34تو آن را خواهی نوشید و تُهی خواهی کرد
و با تکّههای شکسته آن سینۀ خود را پاره خواهی نمود.»
خداوند متعال چنین سخن میگوید.
35این است آنچه خداوند متعال میگوید: «چون مرا فراموش نموده به من پشت کردهای، پس بهخاطر شهوترانی و روسپیگری خود رنج خواهی برد.»
داوری خدا بر هر دو خواهر
36خداوند به من گفت: «ای انسان فانی، اهوله و اهولیبه را محکوم کن و ایشان را از کارهای پلیدشان آگاه ساز. 37زیرا ایشان زنا کردهاند و دستهای آنها خونآلود است. آنها با بُتها زنا کردهاند و حتّی پسرانی را که برای من زاییده بودند، بهعنوان خوراک برای بُتها قربانی کردند. 38علاوه براین ایشان معبدِ بزرگ مرا ناپاک کردند و روز سَبَّت مرا بیحرمت ساختند. 39در همان روزی که فرزندان خود را کشتند و قربانی بُتها کردند، به معبدِ بزرگ من آمدند و آن را ناپاک ساختند.
40«ایشان حتّی به سرزمینهای دور برای مردان قاصدان فرستادند تا بیایند و آمدند. خود را برای ایشان شستوشو کردند و چشمهای خود را آرایش نمودند و به خود جواهرات آویختند. 41بر روی نیمکت باشکوهی نشستند و بر روی میزی که جلوی آن بود بُخور و روغنی را که به آنها داده بودم، گذاشتند. 42صدای خوشگذرانی مردم اطراف، او را در بر گرفته بود. بسیاری از این مردانِ مست را از صحرا آورده بودند، و ایشان بازوبند به بازوی زنان بستند و تاجهای زیبا بر سرشان گذاشتند. 43آنگاه گفتم، آه که از زنا کردن فرسوده شده است، امّا همچنان با او همبستر میشوند. 44ایشان بارها نزد این روسپیان رفتند؛ ایشان نزد این زنهای هرزه یعنی اهوله و اهولیبه بازگشتند. 45پس داوران دادگر باید ایشان را برای زناکاری و خونریزی مجرم اعلام کنند، زیرا زناکارند و دستهایشان به خون آلوده است.»
46خداوند متعال چنین میگوید: «گروهی را علیه ایشان برمیانگیزم تا ایشان را هراسان و تاراج کنند. 47این گروه ایشان را سنگسار خواهند کرد و با شمشیرهای خود ایشان را تکّهتکّه خواهند نمود؛ فرزندانشان را خواهند کشت و خانههایشان را به آتش خواهند کشید. 48بنابراین در این سرزمین به هرزگی پایان خواهم داد تا هشداری برای همۀ زنان باشد و مانند شما هرزگی نکنند. 49امّا شما دو خواهر، شما سزای هرزگی خود را خواهید پرداخت و بهخاطر بُتپرستی گناهکارانۀ خود، مجازات خواهید شد و خواهید دانست که من، خداوند متعال هستم.»
اکنون انتخاب شده:
حزقیال 23: مژده
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
حزقیال 23
23
خواهران گناهکار
1خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، دو خواهر بودند، دختران یک مادر. 3وقتی جوان بودند، در مصر روسپیگری کردند. در جوانی روسپی شدند، سینههایشان در آنجا نوازش شد و بکارت خود را از دست دادند. 4خواهر بزرگتر اهوله و خواهر کوچکتر اهولیبه نام داشت. اهوله سامره و اهولیبه اورشلیم است. ایشان از آن من شدند و پسران و دختران به دنیا آوردند. 5در زمانیکه اهوله از آن من بود، روسپیگری کرد و عاشق آشوریان شد. 6آنها رزمندگانی با جامهٔ بنفش، فرمانداران و سرداران بودند. همۀ ایشان اسب سواران جوان و خوشاندام بودند. 7او روسپی همۀ افسران آشوری شد و شهوت او باعث شد که با پرستش بُتهای آشوری خود را ناپاک سازد. 8آنجا از زمانیکه هنوز دختر جوانی بود، مردان پستانهای او را نوزاش کرده با او هم بستر میشدند. و با او چون فاحشه رفتار کردند. 9بنابراین من او را به دست عاشقان آشوریش که خواستارشان بود، سپردم. 10ایشان او را برهنه ساختند و دختران و پسرانِ او را دستگیر کردند و سپس خود او را با شمشیر کشتند. مجازات او درس عبرتی برای زنان گردید.
11«اگرچه خواهرش اهولیبه این را دید، امّا او در روسپیگری از خواهر خود بدتر، فاسدتر و شهوترانتر بود. 12او نیز پُر از هوس برای بزرگان آشور، افسران، رزمندگان با جامههای آبی روشن و افسران سوارهنظام و همۀ مردان جوان خوشاندام بود. 13دیدم که او چگونه خودش را ناپاک کرده بود؛ و هر دو خواهر به یک راه رفتند.
14-15«او بیشتر و بیشتر در عمق فساد غرق شد. او مجذوب تصاویر کَندهکاری شدۀ مقامات بابِلی بر روی دیوار با کمربند و سربندهای زیبا که قرمز رنگ شده بودند، گشت. 16هنگامیکه آنها را دید، شهوتی شد و بهدنبال ایشان قاصدانی به بابِل فرستاد. 17بابِلیها آمدند و با او همبستر شده با شهوت خود او را ناپاک ساختند و پس از آنکه او خود را با ایشان ناپاک ساخت، با بیزاری از ایشان رویگردان شد. 18هنگامیکه آشکارا به روسپیگری و عریانی خویش ادامه داد، من، خداوند، از او همچون خواهرش بیزار و رویگردان شدم. 19امّا او بیشتر مانند زمان جوانیاش که در سرزمین مصر روسپی بود، روسپیگری کرد. 20او پُر از هوس برای مردان شهوترانی بود که مانند الاغ و اسب بودند. 21ای اهولیبه، میخواستی فسادی را که در جوانی در مصر مرتکب شدی، تکرار کنی، هنگامیکه مردان با سینههای تو بازی کردند.»
داوری خدا بر خواهر جوانتر
22ای اهولیبه، خداوند متعال چنین میگوید: «من عاشقانت را که حالا تو از آنها متنفّر شدهای، علیه تو تحریک میکنم تا از هر طرف به تو هجوم آورند. 23بابِلیها و تمام کلدانیان را از فقود، شوع و قوع جمع میکنم و همچنین آشوریان را که جوانان جنگجو و خوشچهره و سوارکاران ماهر هستند با فرماندهان و رهبرانشان بر ضد تو میفرستم. 24ایشان از شمال با ارتشی بزرگ و ارّابهها و گاریها یورش خواهند آورد. ایشان با سپر و کلاهخود از خودشان محافظت میکنند و تو را محاصره خواهند کرد. من تو را به دست ایشان خواهم داد و آنها تو را با قوانین خود داوری خواهند کرد. 25چون از تو خشمگین هستم، اجازه خواهم داد که آنها در خشم خود با تو رفتار کنند. ایشان بینی و گوشهای تو را خواهند بُرید و بازماندگانت را خواهند کشت. بله، ایشان پسران و دخترانت را دستگیر خواهند کرد و بازماندگانت را طعمۀ آتش خواهند ساخت. 26ایشان جامهٔ تو را از تنت بیرون خواهند آورد و جواهرات پرارزش تو را خواهند گرفت. 27بنابراین به هرزگی و روسپیگری که تو از سرزمین مصر آوردی، پایان میدهم. تو دیگر خواستار ایشان نخواهی بود و دیگر مصر را به یاد نخواهی آورد.»
28این است آنچه خداوند متعال میگوید: «من تو را به دست کسانی که از ایشان نفرت داری، خواهم سپرد، به دست کسانی که با بیزاری از ایشان رویگردان شدی. 29با تو با نفرت رفتار خواهند کرد، ثمرهٔ دسترنجت را از تو خواهند گرفت و تو را چون فاحشهای عریان رها خواهند کرد. 30شهوت و روسپیگری تو اینها را بر سرت آورده است، زیرا تو روسپی ملّتها شدی و خود را با بُتهای ایشان ناپاک کردی. 31تو به راه خواهرت رفتی، بنابراین همان جام مجازات او را به دست تو میدهم.»
32خداوند متعال چنین میگوید:
«تو از جام ژرف و بزرگ خواهرت خواهی نوشید.
همه تو را مسخره خواهند کرد و به تو ریشخند خواهند زد،
زیرا گنجایش آن فراوان است.
33تو پُر از مستی و اندوه خواهی شد.
جام خواهر تو سامره،
جام وحشت و نابودی است.
34تو آن را خواهی نوشید و تُهی خواهی کرد
و با تکّههای شکسته آن سینۀ خود را پاره خواهی نمود.»
خداوند متعال چنین سخن میگوید.
35این است آنچه خداوند متعال میگوید: «چون مرا فراموش نموده به من پشت کردهای، پس بهخاطر شهوترانی و روسپیگری خود رنج خواهی برد.»
داوری خدا بر هر دو خواهر
36خداوند به من گفت: «ای انسان فانی، اهوله و اهولیبه را محکوم کن و ایشان را از کارهای پلیدشان آگاه ساز. 37زیرا ایشان زنا کردهاند و دستهای آنها خونآلود است. آنها با بُتها زنا کردهاند و حتّی پسرانی را که برای من زاییده بودند، بهعنوان خوراک برای بُتها قربانی کردند. 38علاوه براین ایشان معبدِ بزرگ مرا ناپاک کردند و روز سَبَّت مرا بیحرمت ساختند. 39در همان روزی که فرزندان خود را کشتند و قربانی بُتها کردند، به معبدِ بزرگ من آمدند و آن را ناپاک ساختند.
40«ایشان حتّی به سرزمینهای دور برای مردان قاصدان فرستادند تا بیایند و آمدند. خود را برای ایشان شستوشو کردند و چشمهای خود را آرایش نمودند و به خود جواهرات آویختند. 41بر روی نیمکت باشکوهی نشستند و بر روی میزی که جلوی آن بود بُخور و روغنی را که به آنها داده بودم، گذاشتند. 42صدای خوشگذرانی مردم اطراف، او را در بر گرفته بود. بسیاری از این مردانِ مست را از صحرا آورده بودند، و ایشان بازوبند به بازوی زنان بستند و تاجهای زیبا بر سرشان گذاشتند. 43آنگاه گفتم، آه که از زنا کردن فرسوده شده است، امّا همچنان با او همبستر میشوند. 44ایشان بارها نزد این روسپیان رفتند؛ ایشان نزد این زنهای هرزه یعنی اهوله و اهولیبه بازگشتند. 45پس داوران دادگر باید ایشان را برای زناکاری و خونریزی مجرم اعلام کنند، زیرا زناکارند و دستهایشان به خون آلوده است.»
46خداوند متعال چنین میگوید: «گروهی را علیه ایشان برمیانگیزم تا ایشان را هراسان و تاراج کنند. 47این گروه ایشان را سنگسار خواهند کرد و با شمشیرهای خود ایشان را تکّهتکّه خواهند نمود؛ فرزندانشان را خواهند کشت و خانههایشان را به آتش خواهند کشید. 48بنابراین در این سرزمین به هرزگی پایان خواهم داد تا هشداری برای همۀ زنان باشد و مانند شما هرزگی نکنند. 49امّا شما دو خواهر، شما سزای هرزگی خود را خواهید پرداخت و بهخاطر بُتپرستی گناهکارانۀ خود، مجازات خواهید شد و خواهید دانست که من، خداوند متعال هستم.»
اکنون انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023