دوّم تواریخ 36
36
پادشاهی یوآحاز
(دوّم پادشاهان 23:30-35)
1مردم یهودا یوآحاز، پسر یوشیا، را به جانشینی پدرش در اورشلیم به پادشاهی مسح نمودند. 2یوآحاز بیست و سه‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت سه ماه در اورشلیم سلطنت کرد. 3سپس فرعون او را در اورشلیم برکنار کرد و خراجی معادل سه هزار و چهارصد کیلوگرم نقره و سی و چهار کیلوگرم طلا بر یهودا تحمیل کرد. 4فرعون، اِلیاقیم برادر یوآحاز را به پادشاهی یهودا گماشت و نام او را به یِهویاقیم تغییر داد. سپس نکو، یوآحاز را به اسیری با خود به مصر برد.
پادشاهی و اسارت یِهویاقیم
(دوّم پادشاهان 23:36-24:7)
5یِهویاقیم بیست و پنج‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت یازده سال در اورشلیم حکومت کرد. او آنچه را در نظر خداوند پلید بود، انجام داد. 6نبوکدنصر، پادشاه بابِل، به یهودا حمله کرد و آن را اشغال نمود و یِهویاقیم را دستگیر کرد و او را به زنجیر کشیده به بابِل برد. 7نبوکدنصر مقداری از ظروف معبدِ بزرگ را به بابِل برد و در کاخ خود قرار داد. 8شرح آنچه یِهویاقیم انجام داد و کارهای زشت او در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل و یهودا نوشته شده‌اند. بعد از او پسرش، یِهویاکین به‌جای او به پادشاهی رسید.
یِهویاکین، پادشاه یهودا
(دوّم پادشاهان 24:8-17)
9یِهویاکین در سن هجده‌سالگی پادشاه شد و مدّت سه ماه و ده روز در اورشلیم حکومت کرد. او نیز علیه خداوند گناه ورزید. 10بعد در بهار همان سال، نبوکدنصر او را همراه با ظروف گران‌بهای معبدِ بزرگ به بابِل برد و عمویش، صِدِقیا را به‌جای او به پادشاهی یهودا گماشت.
صِدِقیا پادشاه یهودا
(دوّم پادشاهان 24:18-20؛ اِرمیا 52:1-3)
11صِدِقیا بیست و یک‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت یازده سال در اورشلیم حکومت کرد. 12او هم علیه خداوند گناه ورزید و به سخنان اِرمیای نبی که کلام خداوند را می‌گفت با فروتنی گوش نداد.
سقوط اورشلیم
(دوّم پادشاهان 25:1-21؛ اِرمیا 52:3-11)
13باوجودی‌که نبوکدنَصر، صِدِقیا را وادار کرده بود به او سوگند وفاداری یاد کند، صِدِقیا علیه او شورش کرد. او سرسخت و سخت‌دل شد و به‌سوی یَهْوه، خدای اسرائیل بازنگشت. 14همچنین رهبران یهودا، کاهنان و مردم از راه‌های گناه‌آلود و بُت‌پرستانۀ ملّت‌های اطراف خود پیروی کردند و معبدی را که خداوند تقدیس نموده بود، ناپاک ساختند.
15یَهْوه، خدای نیاکان ایشان به فرستادن انبیا ادامه داد تا به قوم خود هشدار دهد، چون بر ایشان و معبدِ بزرگ خود شفقّت داشت. 16ولی آن‌ها انبیای خدا را مسخره کردند و کلام خدا را ناچیز شمردند و به انبیا اهانت کردند تا آنکه آتش غضب خداوند به‌قدری بر آن‌ها برافروخته شد که دیگر راه علاجی باقی نماند.
شکست و تبعید مردم یهودا
17پس خداوند پادشاه بابِل را برانگیخت تا به ایشان حمله کند. پادشاه بابِل مردان جوان را حتّی در معبدِ بزرگ کشت، و به هیچ‌کس، پیر و جوان، مرد و زن، سالم و بیمار رحم نکرد. خدا همه را به دست او تسلیم کرد. 18پادشاه بابِل معبدِ بزرگ و خزانۀ آن و ثروت پادشاه و درباریان را تاراج کرد و همه‌چیز را به بابِل برد. 19آن‌ها معبدِ بزرگ را سوزاندند و دیوارهای اورشلیم را ویران کردند و تمام کاخ‌ها را به آتش کشیدند و ظروف گران‌بهای آن‌ها را شکستند. 20او آن‌هایی را که از دَم شمشیر گریخته بودند، به بابِل تبعید کرد، و تا استقرار پادشاهی پارس، ایشان بردۀ او و پسرانش بودند. 21به‌این‌ترتیب این کلام خداوند که به‌وسیلهٔ اِرمیای نبی فرموده بود به انجام رسید: «این سرزمین به مدّت هفتاد سال به ازای سال‌هایی که مردم در اسرائیل قانون سَبَّت را شکسته بودند خالی از سکنه خواهد ماند.»
فرمان بازگشت یهودیان توسط کوروش
(عِزرا 1:1-4)
22در سال اوّل سلطنت کوروش، شاهنشاه پارس، خداوند آنچه را که توسط اِرمیای نبی فرموده بود، به انجام رساند. او کوروش را برانگیخت تا فرمانی صادر کند و نوشتۀ آن را به سرتاسر نواحی شاهنشاهی خود بفرستد تا با صدای بلند خوانده شود.
23این فرمان کوروش امپراتور پارس است: «یَهْوه، خدای آسمان مرا فرمانروای همۀ جهان کرد و به من مسئولیّت ساختن معبدی برای او در اورشلیم در یهودا داده است. اکنون همۀ کسانی که قوم خدا هستند، به آنجا بروند! یَهْوه، خدای شما همراهتان باشد!»
اکنون انتخاب شده:
دوّم تواریخ 36: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023