دوّم تواریخ 29
29
حِزقیا، پادشاه یهودا
(دوّم پادشاهان 18:1-3)
1حِزقیا در بیست و پنج سالگی به سلطنت رسید و مدّت بیست و نه سال در اورشلیم پادشاهی کرد. مادرش دختر زَکریا بود و اَبیّه نام داشت. 2او مانند جدّ خود داوود آنچه را که در نظر خداوند نیک بود، انجام داد.
پاکسازی معبدِ بزرگ
3حِزقیا در ماه اوّل سال اوّل سلطنت خود، دروازه‌های معبدِ بزرگ را گشوده آن‌ها را ترمیم کرد. 4او کاهنان و لاویان را در میدان شرقی گردهم آورد 5و به ایشان گفت: «ای لاویان، به من گوش فرادهید! خود و معبدِ بزرگ را تقدیس کنید و چیزهای ناپاک را از معبدِ بزرگ خارج کنید، 6زیرا نیاکان ما وفادار نبودند و در نظر یَهْوه، خدای ما کارهای پلیدی انجام دادند. ایشان او را ترک کردند و از مسکن خداوند روی برگردانده به او پشت کردند. 7ایشان درهای معبد بزرگ را بستند و چراغ‌هایش را خاموش کردند. در معبد خدای اسرائیل دیگر بُخور و قربانی‌های سوختنی تقدیم نکردند. 8شما خود می‌دانید که خشم خدا بر یهودا و اورشلیم فرود آمده و آنچه را که او بر سر ایشان آورده موجب حیرت و ترس همه شده است. 9پدران ما در نبرد کشته شدند و همسران و فرزندان ما را به اسارت برده‌اند.
10«اکنون من تصمیم گرفته‌ام که با یَهْوه، خدای اسرائیل عهد ببندم تا او دیگر از ما خشمگین نباشد. 11ای پسران من، اکنون کوتاهی نکنید، زیرا خداوند شما را برگزیده است تا در حضورش خدمت کنید و خادمان او باشید و برای او بُخور بسوزانید.»
12-14پس لاویان آماده خدمت شدند.
از خانوادۀ قُهاتیان: مَحَت پسر عَماسای و یِعوئیل پسر عَزَریا؛
از خانوادۀ مِراری: قِیس پسر عَبدی و عَزَریا پسر یِهَلِلئیل؛
از خانوادۀ جِرشونیان: یوآخ پسر زمه و عیدن پسر یوآخ؛
از خانوادۀ اِلیصافان: شمری و یِعیئیل؛
از خانوادۀ آساف: زَکریا و مَتَّنیا؛
از خانوادۀ هیمان: یِحیئیل و شِمعی؛
از خانوادۀ یِدوتون: شِمَعیا و عُزّیئیل.
15ایشان برادران خود را گرد آوردند و خود را تطهیر کردند و مطابق فرمان پادشاه و کلام خداوند، داخل معبدِ بزرگ شدند تا آن را پاکسازی کنند. 16کاهنان به قسمت داخلی معبدِ بزرگ رفتند تا آن را پاکسازی کنند و آنچه را ناپاک یافتند از معبد بزرگ، به حیاط معبدِ بزرگ آوردند و لاویان آن‌ها را به وادی قِدرون بردند.
17ایشان در اوّلین روز ماه اوّل شروع به پاکسازی کردند. در روز هشتم به اتاق ورودی معبدِ بزرگ رسیدند. آنگاه ایشان هشت روز دیگر کار کردند تا در روز شانزدهم، معبدِ بزرگ برای نیایش آماده شد.
تقدیم دوبارۀ معبدِ بزرگ
18بعد لاویان نزد حِزقیای پادشاه رفتند و به او گفتند: «ما تمام معبد بزرگ، قربانگاه قربانی‌های سوختنی با همۀ لوازم آن، و میز نان مقدّس و لوازم آن را پاکسازی کردیم. 19همچنین تمام لوازمی را که آحاز پادشاه در سال‌هایی که به خدا وفادار نبود برداشته بود، بازگرداندیم. همهٔ آن‌ها آماده و پاکسازی شده‌اند و در برابر قربانگاه خداوند قرار دارند.»
20حِزقیای پادشاه، روز بعد صبح زود همۀ رهبران شهر را گرد آورد و همه با هم به معبدِ بزرگ رفتند. 21در آنجا هفت گاو نر، هفت قوچ، هفت برّه و هفت بُز نر را به‌عنوان کفّارۀ گناه خاندان سلطنتی، و ملّت و برای تقدیس معبدِ بزرگ آوردند و پادشاه به کاهنان که بازماندگان هارون بودند، امر کرد که آن‌ها را بر قربانگاه خداوند قربانی کنند. 22پس کاهنان گاوهای را ذبح کردند و خون آن‌ها را بر قربانگاه پاشیدند. بعد قوچ‌ها را ذبح کردند و خون آن‌ها را هم بر قربانگاه پاشیدند. همچنین برّه‌ها را ذبح کردند و خون آن‌ها را هم بر قربانگاه پاشیدند. 23و در پایان، هفت بُز نر را برای کفّارۀ گناه به حضور پادشاه و جمعیّت آوردند و ایشان دست‌های خود را بر آن‌ها گذاشتند. 24بعد کاهنان آن‌ها را ذبح کردند و خون آن‌ها را به‌عنوان کفّارۀ گناهِ تمام مردم اسرائیل بر قربانگاه پاشیدند، زیرا پادشاه امر کرده بود که قربانی گناه و قربانی سوختنی برای تمام اسرائیل تقدیم شود.
25پادشاه از فرمان‌هایی که خداوند توسط جادِ رائی و ناتانِ نبی به داوود پادشاه داده بود، پیروی کرد و لاویان را با چنگ و بربط و سنج در معبدِ بزرگ گماشت. 26پس لاویان با وسایل موسیقی، همانند آن‌هایی که داوود پادشاه استفاده کرده بود، قرار گرفتند و کاهنان نیز با شیپورها آنجا ایستاده بودند. 27حِزقیا دستور داد تا قربانی سوختنی اهدا شود و هم‌زمان مردم سرودهای نیایشی برای خداوند می‌خواندند و نوازندگان آغاز به نواختن شیپورها و همۀ سازها کردند. 28تمام کسانی که آنجا بودند به نیایش و سرودن پرداختند، و نواختن شیپور تا پایان مراسم قربانی سوختنی ادامه داشت. 29بعد از خاتمۀ مراسم قربانی، حِزقیای پادشاه و همۀ مردم زانو زدند و خدا را پرستش کردند. 30حِزقیای پادشاه و رهبران قوم به لاویان گفتند تا سرودهای نیایشی‌ای را که داوود و آساف رائی نوشته بودند، بخوانند. سپس همه با شادی فراوان زانو زدند و خدا را پرستش کردند.
31حِزقیا به مردم گفت: «شما که اکنون برای خداوند تطهیر شده‌اید، نزدیک بیایید و قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری را به معبدِ بزرگ بیاورید.» جماعت قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری آوردند و هر‌کس که مایل بود، قربانی سوختنی آورد. 32ایشان هفتاد گاو نر، صد گوسفند و دویست برّه به‌عنوان قربانی سوختنی برای خداوند آوردند. 33همچنین ایشان شش‌صد گاو و سه هزار گوسفند به‌عنوان قربانی برای مردم آوردند که بخورند. 34چون تعداد کاهنان برای قربانی کردن کم بود، لاویان به ایشان کمک کردند تا کار پایان یابد. در این زمان، کاهنان بیشتری خود را پاک کردند. لاویان در مورد پاک بودن وظیفه‌شناس‌تر از کاهنان بودند. 35علاوه بر قربانی‌هایی که کاملاً سوزانیده می‌شد، کاهنان مسئول سوزاندن چربی قربانی‌های مشارکت و سلامتی‌ای که مردم می‌خوردند و نیز مسئول ریختن شراب روی قربانی سوختنی بودند.
به‌این‌ترتیب، نیایش خداوند در معبد بار دیگر آغاز شد. 36حِزقیای پادشاه و تمام مردم شاد بودند، زیرا خدا به ایشان کمک کرد تا این کارها را به‌سرعت انجام دهند.
اکنون انتخاب شده:
دوّم تواریخ 29: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023