مزامیر 63

63
مزمور ۶۳
اشتیاق برای خداوند
مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد.
1ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان#63‏:1 یا «با تمام وجود». تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 2تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.
3محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 4و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 5جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.
6شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 7تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 8همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.
9اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 10در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 11اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 63: PCB

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید