مزامیر 97

97
1خداوند سلطنت گرفته است، پس زمین شادی کند و جزیره های بسیار مسرورگردند. 2ابرها و ظلمت غلیظ گرداگرد اوست. عدل و انصاف قاعده تخت اوست. 3آتش پیش روی وی میرود و دشمنان او را به اطرافش میسوزاند. 4برقهایش ربع مسکون را روشن میسازد. زمین این را بدید و بلرزید. 5کوهها ازحضور خداوند مثل موم گداخته میشود، ازحضور خداوند تمامی جهان. 6آسمانها عدالت او را اعلام میکنند و جمیع قومها جلال او رامی بینند. 7همه پرستندگان بتهای تراشیده خجل میشوند که به بتها فخر مینمایند. ای جمیع خدایان او را بپرستید. 8صهیون شنید و شادمان شد و دختران یهودامسرور گردیدند، ای خداوند بهسبب داوریهای تو. 9زیرا که توای خداوند بر تمامی روی زمین متعال هستی. بر جمیع خدایان، بسیار اعلی هستی. 10ای شما که خداوند را دوست میدارید، ازبدی نفرت کنید! او حافظ جانهای مقدسان خوداست. ایشان را از دست شریران میرهاند. 11نوربرای عادلان کاشته شده است و شادمانی برای راست دلان. 12ای عادلان، در خداوند شادمان باشید! و ذکر قدوسیت او را حمد بگویید.

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 97: POV-FAS

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید