مزامیر 108

108
1ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. 2ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. 3ای خداوند، تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و در میان طایفهها تو را خواهم سرایید. 4زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک میرسد! 5ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! 6تا محبوبان تو خلاصی یابند. بهدست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. 7خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. 8جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. 9موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهمانداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. 10کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ 11آیا نه توای خداکه ما را ترک کردهای؟ و توای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ 12ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. 13درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود.

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 108: POV-FAS

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید