غزل غزل‌ها 6

6
دوشیزگان
1ای دلرباترینِ زنان،
دلدادۀ تو کجا رفته است؟
دلدادۀ تو به کدامین راه روی کرده،
تا او را با تو بجوییم؟
دلدار
2دلدادۀ من به باغ خویش رفته است،
نزد باغچه‌های مُشک‌فِشان،
تا در آنجا بِچَرَد،
و سوسن‌ها برچیند.
3من از آنِ دلداده‌ام هستم
و دلداده‌ام از آنِ من است.
او در میان سوسن‌ها می‌چَرَد.
دلداده
4ای نازنین من، تو چون تِرصَه#6‏:4 ”تِرصَه“ نام باستانی پایتخت شمالی کشور اسرائیل بوده است. زیبایی،
چون اورشلیمْ دلربا،
و چون لشکریانِ بیرق‌دار، پرشکوه!
5چشمانت را از من بگردان،
زیرا مرا افسون می‌کنند.
گیسوانت همچون گلۀ بزهاست،
که از دامنه‌های جِلعاد فرود آیند.
6دندانهایت به گله‌ای مانَد
که تازه از شستشو برآمده باشند؛
هر یک با خود توأمی دارد،
و از ایشان یکی هم کم نیست.
7شقیقه‌هایت از پسِ روی‌بَندِ تو،
همچون پار‌ۀ انار است.
8شصت ملکه توانَد بود،
و هشتاد مُتَعِه،
و دوشیزگانِ بی‌شمار،
9اما کبوتر من،
گُل بی‌خارِ من،
یگانه است!
یگانه دُختِ مادر خویش،
و عزیزترینِ آن که او را بزاد.
دوشیزگان او را بدیدند،
و خجسته‌اش خواندند؛
ملکه‌ها و مُتَعِه‌ها نیز،
و جملگی ستایشش کردند!
دوشیزگان
10«این کیست که چونان شَفَق رُخ می‌نماید،
به زیبایی ماه،
به درخشندگی خورشید،
و به شکوهمندی لشکریانِ بیرق‌دار؟»
دلدار
11به بوستان درختان گردو فرود شدم،
تا شکوفه‌های وادی را بنگرم؛
تا ببینم آیا موها جوانه زده‌اند،
یا که انارها به گُل نشسته‌اند؟
12و پیش از آنکه دریابم،
اشتیاقم مرا مانند ارابه‌های عَمیناداب ساخت!#6‏:12 هرچند متن عبری این آیه کاملاً مفهوم نیست، اما به میل و اشتیاقِ شدیدِ مرد جوان جهت پیوند عاشقانه با دوشیزۀ جوان اشاره دارد.
دوشیزگان
13باز آی، ای دختر شولَمّی، باز آی!
باز آی تا بر تو بنگریم، باز آی!
دلداده
چرا می‌خواهید بر دختر شولَمّی بنگرید،
چنانکه گویی به رقصِ میان دو لشکر؟#6‏:13 یا: ”رقص مَحَنایِم“.

اکنون انتخاب شده:

غزل غزل‌ها 6: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید