مزمور 147

147
خداوند دلشکستگان را التیام می‌بخشد
1هللویاه،
زیرا خدای ما را سرائیدن نیکوست
و دلپذیر و شایسته است ستایش او.
2خداوند اورشلیم را بنا می‌کند،
و رانده‌شدگان اسرائیل را گرد می‌آورد.
3دلشکستگان را التیام می‌بخشد،
و زخمهایشان را می‌بندد.
4شمار ستارگان را تعیین می‌کند،
و هر یک از آنها را به نام می‌خواند.
5بزرگ است خداوندگار ما و بسیار نیرومند،
درک او نامتناهی است.
6خداوند فروتنان را برمی‌افرازد،
اما شریران را بر زمین می‌افکند.
7خداوند را با شکرگزاری بسرایید،
با چنگ برای خدای ما بنوازید.
8او آسمان را به ابرها می‌پوشاند،
و برای زمین باران مهیا می‌کند،
و سبزه را بر کوهها می‌رویاند.
9او حیوانات را خوراک می‌دهد،
زاغچه‌ها را، که فریاد برمی‌آورند.
10از نیروی اسب خشنود نمی‌گردد،
و ساقهای انسان پسندیدۀ او نیست.
11خشنودی خداوند در ترسندگان اوست،
در آنان که به محبت او امیدوارند.
12ای اورشلیم، خداوند را بستا!
ای صَهیون، خدای خود را ستایش کن!
13زیرا او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را مستحکم می‌گرداند،
و فرزندانت را در اندرونت برکت می‌دهد.
14او صلح را بر مرزهایت حکمفرما می‌سازد،
و تو را به مغز گندم سیر می‌گرداند.
15فرمان خود را بر زمین می‌فرستد،
و کلام او به‌سرعت می‌دود.
16برف را چون پشم ارزانی می‌دارد،
و ژاله را همچون خاکستر می‌پراکند.
17تگرگ را چون خُرده‌نانها فرو می‌ریزد،
کیست که در برابر سرمای او تواند ایستاد؟
18او کلام خود را می‌فرستد و آنها را آب می‌کند،
باد خویش را می‌وزاند و آبها روان می‌شود.
19کلام خود را به یعقوب بیان می‌دارد،
و فرایض و قوانین خود را به اسرائیل.
20او با هیچ قومی چنین نکرده است،
و قوانین او را نشناخته‌اند.
هللویاه!

اکنون انتخاب شده:

مزمور 147: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید