مزمور 14

14
ابله می‌گوید خدایی نیست
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1ابله#14‏:1 واژۀ ”ابله“ که در متن عبری مزامیر به کار رفته، نشانگر شخصی است که مشکلات اخلاقی دارد. در دل خود می‌گوید:
«خدایی نیست!»
اینان فاسدند و کارهایشان کراهت‌آور است!
نیکوکاری نیست!
2خداوند از آسمان
بر بنی آدم می‌نگرد،
تا ببیند آیا کسی هست که عاقلانه رفتار کند
و خدا را بجوید.
3همه گمراه گشته‌اند،
و با هم فاسد شده‌اند!
نیکوکاری نیست،
حتی یکی!
4آیا بدکاران را شناختی نیست؟
آنان که قوم مرا فرو می‌بلعند چنانکه گویی نان می‌خورند،
و خداوند را نمی‌خوانند؟
5آنجا ایشان سخت ترسانند،
زیرا خدا با مردمان پارسا است.
6شما تدبیرهای ستمدیدگان را باطل می‌سازید،
اما خداوند پناه ایشان است.
7کاش که نجات برای اسرائیل از صَهیون فرا می‌رسید!
چون خداوند سعادت گذشته را به قوم خویش بازگردانَد،#14‏:7 یا: «اسیران قوم خود را بازآورَد».
یعقوب به وجد آید و اسرائیل شادی کند!

اکنون انتخاب شده:

مزمور 14: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید