اِشعیا 42

42
خدمتگزار خداوند
1این است خادم من که از او حمایت می‌کنم،
و برگزیدۀ من که جانم از او خشنود است.
من روح خود را بر او می‌نهم،
و او عدالت را در حق قومها جاری خواهد ساخت.
2او فریاد نخواهد زد و آوای خویش بلند نخواهد کرد،
و صدای خود را در کوچه‌ها نخواهد شنوانید.
3نی خُرد شده را نخواهد شکست،
و فتیلۀ کم‌سو را خاموش نخواهد کرد.
او عدالت را در کمال امانت اجرا خواهد نمود؛
4سست نخواهد شد و دلسرد#42‏:4 یا ”شکسته“. نخواهد گشت
تا عدل و انصاف را بر زمین برقرار سازد.
سواحل دوردست چشم‌انتظار شریعت اویند.
5یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را گسترانید،
او که زمین و ثمرات آن را وسعت می‌بخشد،
و نَفَس را به مردمانی که بر آنند
و روح را به کسانی که بر آن سالکند ارزانی می‌دارد،
چنین می‌فرماید:
6«من، یهوه، تو را به جهت برقراری عدالت خوانده‌ام؛
من دست تو را خواهم گرفت
و تو را حفظ خواهم کرد؛
من تو را عهدی برای قوم
و نوری برای ملتها خواهم ساخت؛
7تا چشمان نابینایان را بگشایی،
و اسیران را از زندان برهانی،
و ظلمت‌نشینان را از سیاهچال به در آوری.
8«من یهوه هستم! نام من این است!
من جلال خود را به کسی دیگر نخواهم داد،
و نه ستایش خویش را به بتهای تراشیده.
9اینک وقایع پیشین به‌انجام رسید،
و حال من از چیزهای نو خبر می‌دهم،
و آنها را پیش از وقوع به شما اعلام می‌دارم.»
سرود ستایش
10ای دریانوردان و هرآنچه در دریاست،
ای سواحل دوردست و تمامی ساکنان آنها،
سرودی نو برای خداوند بسرایید،
و او را از کرانهای زمین بستایید.
11صحرا و شهرهایش صدای خود را بلند کنند،
و هم روستاهایی که اهالی قیدار در آنها ساکنند.
ساکنان سِلاع بانگ شادی سر دهند،
و از فراز کوهها فریاد برآورند.
12خداوند را جلال دهند،
و او را از سواحل دوردست ستایش کنند.
13خداوند مانند جنگاوری بیرون می‌آید،
و همچون مرد جنگی غیرت خویش را برمی‌انگیزاند؛
فریاد برکشیده، غریو نبرد سر می‌دهد
و بر دشمنان خویش چیرگی می‌یابد.
14«دیرزمانی است که لب فرو بسته‌ام؛
خاموش مانده‌ام و خودداری کرده‌ام؛
اما حال چون زنی در حالِ زا فریاد خواهم کرد،
و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.
15کوهها و تپه‌ها را خراب خواهم کرد،
و گیاها‌نشان را خشک خواهم ساخت.
نهرها را به ساحل شنی بدل خواهم کرد،
و برکه‌ها را خشک خواهم نمود.
16نابینایان را به راهی که نمی‌دانند رهبری خواهم کرد
و در طریقهای ناآشنا هدایت‌خواهم نمود.
تاریکی را در برابر ایشان به نور بدل خواهم کرد،
ناهمواری‌ها را به زمین هموار.
آری، این همه را به جا خواهم آورد،
و ایشان را وا نخواهم نهاد».
17آنان که بر تمثالهای تراشیده توکل دارند
و به بتهای ریخته‌شده می‌گویند: «شمایید خدایان ما»!
به عقب رانده خواهند شد
و به‌غایت شرمسار خواهند گردید.
اسرائیل نابینا و ناشنوا
18ای ناشنوایان، بشنوید!
و ای نابینایان، بنگرید تا ببینید!
19کیست نابینا همچون خادم من،
و کیست ناشنوا همچون پیام‌آور من که او را می‌فرستم؟
کیست که کور باشد مانند هم‌پیمان من،
و نابینا همچون خادم خداوند؟
20چیزهای بسیار می‌بینی، اما توجه نمی‌کنی؛
گوشهایت باز است، اما هیچ نمی‌شنوی!
21خداوند را به سبب عدالتش پسند آمد
که شریعت خود را بزرگ داشته، تکریم نماید.
22اما اینان قومی به غنیمت برده شده و به تاراج رفته‌اند؛
جملگی در سیاهچالها در بند نهاده شده و در زندانها پنهانند.
غنیمت گشته‌اند و کسی نیست که رهایی‌شان دهد،
به تاراج رفته‌اند و کسی نمی‌گوید: «باز ده».
23کیست در میان شما که بدین کلام گوش بسپارد،
و برای ایام آینده توجه کند و بشنود؟
24کیست که یعقوب را به تاراجگر تسلیم کرد،
و اسرائیل را به دست غارتگران سپرد؟
آیا خداوند نبود
که به او گناه ورزیدند؟#42‏:24در عبری: «ورزیدیم».
زیرا نمی‌خواستند به راههای او سلوک کنند،
و از شریعت او اطاعت نکردند.
25از این رو حِدَت خشم خود را بر ایشان ریخت
و شدت جنگ را بر ایشان نازل فرمود؛
و آن ایشان را از هر سو در کام کشید،
اما در نیافتند؛
و ایشان را سوزانید،
اما عبرت نیاموختند.

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 42: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید