اِشعیا 2

2
کوه خداوند
1این است کلامی که اِشعیا فرزند آموص دربارۀ یهودا و اورشلیم دید:
2در ایام آخر واقع خواهد شد
که کوه خانۀ خداوند
بالاتر از تمامی کوهها استوار خواهد گردید،
و فراتر از تپه‌ها برافراشته خواهد شد،
و تمامی قومها به سوی آن روان خواهند گشت.
3قومهای بسیار آمده، خواهند گفت:
«بیایید به کوه خداوند برویم،
و به خانۀ خدای یعقوب برآییم،
تا راههای خود را به ما تعلیم دهد،
و در طریقهای وی گام برداریم.»
زیرا شریعت از صَهیون صادر خواهد شد،
و کلام خداوند از اورشلیم.
4او در میان ملل داوری خواهد کرد
و منازعات قومهای بسیار را فیصل خواهد داد.
ایشان شمشیرهای خود را برای ساختن گاوآهن خواهند شکست،
و نیزه‌های خویش را برای تهیۀ ابزار باغبانی.
دیگر قومی بر قومی شمشیر نخواهد کشید
و جنگاوری را دیگر نخواهند آموخت.
5ای خاندان یعقوب بیایید
تا در نور خداوند گام برداریم.
روز خداوند
6تو قوم خود را ترک کرده‌ای،
خاندان یعقوب را،
زیرا ایشان از رسوم مشرق‌زمین آکنده‌اند،
و چون فلسطینیان فالگیری پیشه کرده
و با فرزندان بیگانگان دست داده‌اند.
7سرزمین ایشان از نقره و طلا پر گشته،
و گنجهای ایشان را انتهایی نیست؛
دیار ایشان از اسبان آکنده است،
و ارابه‌هایشان را پایانی نیست.
8سرزمینشان پر از بتهای بی‌ارزش است؛
در برابر صنعت دست خویش سَجده می‌کنند،
در برابر آنچه انگشتانشان ساخته است.
9پس آدمی خوار می‌گردد،
و انسان پست می‌شود -
ایشان را میامرز!
10از خوفِ خداوند،
و از کبریایی جلال وی،
به اندرون صخره شو
و خویشتن را در خاک پنهان کن.
11نگاههای تکبرآمیز انسان به زیر کشیده خواهد شد،
و کبر و غرور آدمیان پست خواهد گردید؛
تنها خداوند در آن روز متعال خواهد بود.
12زیرا خداوندِ لشکرها را روزی است
بر ضد هرآنچه مغرور و متکبر باشد،
و بر ضد هرآنچه برافراشته شده باشد؛
آنها جملگی پست خواهند شد؛
13بر ضد همۀ سروهای بلند و رفیع لبنان،
و تمامی درختان بلوطِ باشان؛
14بر ضد همۀ کوههای سر به فلک کشیده،
و تمامی تپه‌های بلند؛
15بر ضد هر برج سربلند،
و هر حصار مستحکم؛
16بر ضد همۀ کشتیهای تَرشیش،
و تمامی زورقهای#2‏:16 واژۀ عبری نامشخص است. مرغوب.
17تکبر انسان پست خواهد شد،
و کبر و غرور آدمیان به زیر کشیده خواهد گشت؛
تنها خداوند در آن روز متعال خواهد بود،
18و بتهای بی‌ارزش به‌کلّ از میان خواهند رفت.
19مردمان از خوف خداوند و از کبریایی جلالش،
به غارهای صخره‌ها و حفره‌های زمین داخل خواهند شد،
آنگاه که او برخیزد تا زمین را به لرزه درآورد.
20در آن روز آدمیان بتهای نقره و طلای خویش را
که آنها را به جهت پرستش‌ساخته‌اند،
نزد موش‌کوران و خفاشان خواهند افکند،
21تا از خوف خداوند و از کبریایی جلال او،
به غارهای صخره‌ها و شکافهای سنگها داخل شوند،
آنگاه که خداوند برخیزد تا زمین را به لرزه درآورد.
22شما از انسانی که نَفَس او در بینی‌اش است، دست برکشید!
زیرا او به چه چیز محسوب می‌شود؟

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 2: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید