پیدایش ۳
۳
آدم و حوا گوناه کونیدی
۱ لأنتی، جٚه تومامٚ جانورأنی کی یهوه، خودا، به وجود بأورده‌بو زیرکتر بو. اون زنَ بوگفته: «رأس رأسی خودا بوگفته: ‹ایجازه نأریدی باغٚ تومامٚ درختأنٚ جأ بوخورید؟›»
۲ زن، لأنتی‌یَ بوگفته: «اَمأن ایجازه دأریم کی باغٚ درختأنٚ میوه‌یَ بوخوریم، ۳ ولی خودا بوگفته: ‹او درختی کی باغٚ وسط نهَه، اونٚ میوه‌یَ نه بوخورید، نه دس بزنید، نوکونه کی بیمیرید!›»
۴ لأنتی، زنَ بوگفته: «یقین بدأن، نیمیریدی! ۵ چونکی خودا دأنه اگه اونٚ جأ بوخورید، شیمی چومأن وازَ به و خودا مأنستن خُب و بدٚ جأ آگاه بیدی.»
۶ وختی زن بیده کی او درختٚ میوه خوش‌خوراک و چوم‌نوازه، و اونٚ خوردن عاقلترَ بوستنٚ رِه خُبه، پس میوه‌یَ اوسأده بوخورده و خو مردم فأدَه کی اونٚ اَمرأ بو و اون بوخورده. ۷ هَطوتأ بوخوردیدی هر دو نفرٚ چومأن وازَ بوسته و بفأمستیدی کی لُختیدی. پس اَنجیلٚ ولگأنَ به هم ببافتیدی و خوشأنَ بپوشأنه‌ییدی.
۸ زواله بادٚ موقع بیشنأوستیدی یهوه، خودا، باغٚ میأن رأ شوئون دره، آدم و اونٚ زن، یهوه، خودا حوضورٚ جأ باغٚ درختأنٚ میأن جیگا بوخوردیدی. ۹ ولی یهوه، خودا، آدمَ دوخوأده و بوگفته: «کویه ایسه‌یی؟»
۱۰ آدم بوگفته: «تی صدایَ باغٚ دورون بیشنأوستم و بترسئم، چونکی لُخت بوم. هَنٚ وأسی جیگا بوخوردم.»
۱۱ خودا بوگفته: «کی ترَ بوگفته کی لُختی؟ جٚه او درختٚ میوه بوخوردی کی من ترَ بوگفته‌بوم نوخور؟»
۱۲ آدم بوگفته: «اَ زن کی می همدم چأکودی، او میوه‌یَ مرَ فأدَه، منم اونَ بوخوردم.»
۱۳ یهوه، خودا، زنَ بوگفته: «اَن چی کاری بو کی بوکودی؟» زن بوگفته: «لأنتی مرَ گول بزه و من بوخوردم.»
۱۴ یهوه، خودا، لأنتی‌یَ بوگفته:
«چونکی اَ کارَ بوکودی،
تومامٚ اهلی حیوانأن
و تومامٚ وحشی حیوانأنٚ میأن، ملعون#۳:۱۴ زبانٚ عبری میأن اَ جمله تأنه به معنی‌یٚ «ملعونتر جٚه تومامٚ اهلی حیوانأن و تومامٚ وحشی حیوانأن» هم به کار بشه. ایسی!
تومامٚ عمر وأ تی شکمٚ سر رأ بیشی
و خاک بوخوری.
۱۵ تو و زنٚ میأن
و شیمی تخم و تَرٚکه میأن دوشمنی نهم،
اون تی سرَ کوبأنه،
و تو اونٚ پا بوزهَ نیش زنی.»
۱۶ و خودا زنَ بوگفته:
«تی زایمانٚ دردَ خیلی زیاد کونم؛
دردٚ اَمرأ وأ زأی بأوری.
مشتاقٚ تی مرد بی،
و اون ترَ سروری کونه.»
۱۷ و خودا آدمَ بوگفته: «چونکی تی زنٚ حرفَ گوش بوکودی و او میوه‌یَ بوخوردی کی ترَ بوگفته‌بوم نوخوری، زیمین تی وأسی نفرین بوبوسته؛ تا وختی کی زنده‌یی رنج و زحمتٚ اَمرأ وأ زیمینٚ جأ نان بوخوری.
۱۸ «تِره واش و تمش به بار اَوره
و زیمینٚ گیاهأنَ وأ بوخوری.
۱۹ تی پیشانی عرقٚ اَمرأ
وأ نان به دس بأوری،
تا وختی کی به خاک وأگردی،
کی اونٚ جأ چأکوده بوبوستی،
چونکی جٚه خاکی
و دوواره خاک بی.»
۲۰ آدم خو زنَ «حوا»#۳:۲۰ کلمه‌یٚ «حوا» زبانٚ عبری میأن شبیه کلمه‌یٚ «زنده» ایسه. نام بنَه چونکی اون، تومامٚ زنده آدمأنٚ مار به. ۲۱ و یهوه، خودا، حیوانأنٚ پوستٚ اَمرأ آدم و اونٚ زنٚ رِه لیباس چأکوده و اوشأنَ بپوشأنه.
۲۲ یهوه، خودا، بوگفته: «هسأ آدم اینفر، اَمی مأنستن بوبوسته کی خُب و بدَ شنأسه، نوکونه خو دسَ درازَ کونه درختٚ حیاتٚ میوه‌یَ بوخوره و تا اَبد زنده بمأنه.» ۲۳ پس یهوه، خودا، آدمَ جٚه باغٚ عدن بیرونَ کوده کی هو زیمینٚ سر کی اونٚ جأ به وجود بمو بو، کشت و کار بوکونه. ۲۴ اون آدمَ جٚه باغٚ عدن بیرونَ کوده و باغٚ عدنٚ طرفٚ شرقی کروبیانَ#۳:۲۴ «کروبیان» موجودأنی ایسید، فرشته‌یأنٚ مأنستن، کی خودا اوشأنَ وضیفه‌یٚ نگهبانی فأده. قرار بدَه، و هَطویم شمشیرٚ آتشینَ، کی هر طرف چرخستی، کی درختٚ حیاتٚ جأ نگهبانی بوکونید.
اکنون انتخاب شده:
پیدایش ۳: گیلکی (رشتی)
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
© 2010-2019 Gilak Media