آیات محبوب کتاب مقدس از Лүк 18

به اشتراک گذاشتن

Беркайчан күңел төшермәскә һәм һәрвакыт дога кылырга кирәклеген искәртү өчен, Үзенең шәкертләренә Гайсә бер гыйбрәтле хикәя сөйләде

– Көне-төне Аллаһыны ярдәмгә чакыручыларны – Үзе сайлаган кешеләрне Ул әллә якламасмы? Түзеп тора алырмы? Сезгә әйтәм: Ул озакка сузмас, якларга килер. Әмма Адәм Углы, килеп, җир йөзендә иман табармы икән?

– Кеше булдыра алмаганны Аллаһы булдыра ала, – диде Гайсә.

Әмма хөкемче бу тол хатынның дәгъвасын озак вакытлар хәл итмәгән. Аннары, ниһаять, үз-үзенә: «Аллаһыдан курыкмасам һәм бәндәдән оялмасам да, бу тол хатын тынгылык бирмәгәнгә күрә, дәгъвасын хәл итим – мине ялыктырып йөрмәсен», – дигән.

Хак сүз әйтәм сезгә: Аллаһы Патшалыгын балалар кебек кабул итмәгән кеше анда кермәячәк, – дип әйтте.

Ә Гайсә, балаларны Үз янына чакырып алып: – Балаларга Минем янга килергә ирек бирегез, комачауламагыз аларга, чөнки Аллаһы Патшалыгы әнә шундый сабыйларныкы.

– Күзләрең күрсен! – диде Гайсә. – Сине ышануың савыктырды.

– Нигә син Мине игелекле дип атыйсың? – диде Гайсә. – Аллаһыдан башка һичкем игелекле түгел.