آیات محبوب کتاب مقدس از مَرقُس 11

به اشتراک گذاشتن

پَ بهتُ اَگَم، اُن چیزیُ که توو دعا تاوا، ایمُن تُبَشِت که اُ رو تُگِفتِن. و اُ مال شما اِبو.

حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ به ایی کوه بِگِیت، ”اَ جا خو کَنده بَش و توو دیریا بِکَ،“ و توو دل خو شک نَکُن بلکه ایمُن ایبَشِت که، اُنچه که اَگِت اَنجُم اِبو، بهش اِتفاک اَکِت.

«پَ هروَه که دعا اَکُنین، اگه اَ کسی چیزی توو دل تُهَه به اُ بُبَخشی، تا بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ بُبَخشِه.

عیسی جواب ایدا: «به خدا ایمن تُبَشِت.

بعد بهشُ تعلیم ایدا و ایگو: «مگه توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته نِبودِن که، «”به لَهَر مه لَهَر دعا به همۀ ملتُ اَگِن“؟ ولی شما به اُ ”لُنه دُزُ“ تُکِردِن.»

کسونی که جلوته اَ عیسی شارَفت و کسوئی که اَ پشت سری شاهُندَه، با غار شاگو: «نجات هادَه!» «متبارکن، اُ کسی که به نُم خداوند اَتات!»

«متبارکن، پادشاهی جدمُ داوود که اَتات!» «نجات بَشِت، توو بالاترین جای آسَمُنُ!»