آیات محبوب کتاب مقدس از مَتّی 18

به اشتراک گذاشتن

به چه که هر جا که دو یا سه نُفر به نُم مه جمع بَشِن، مه اُجا میونشُ هَستُم.»

اییُ هم بهتُ اَگَم که، اگه دو نُفر اَ شما رو زمین دربارۀ اُ چیزی که شاوات، وا هم یَکدل بَشِن، اَ طریق بَپ مه که توو آسَمُنِن به اُشُ اَنجُم اِبو.

عیسی به یه چولنگی صدا ایزَه و وسط شاگردُن ایناها و ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، تا عوض نَبین و مثه چولنگُ نَبَشین، هیچِوَه به پادشاهی آسَمُن، داخل نابین.

هَرکَ بِی خوش مثه ایی چولنگ افتاده بُکنت، توو پادشاهی آسَمُن اَ همه گَپتِرِن.

هَرکَ به ایطو چولنگی به نُم مه کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن.

حکیکتاً به شما اَگَم، هر چیزی که رو زمین بُبَندین، توو آسَمُن بسته اِبو؛ و هر چیزی که رو زمین واز بُکنین، توو آسَمُن واز اِبو.

همیطو هم بَپِ آسَمُنی مه، با هر یه تا اَ شما ایطو رفتار اَکُنت، اگه شما هم به کاکاتُ اَ تَهِ دل نَبَخشین.»

«ولی هَرکَ باعث بَشِت که یه تا اَ ایی کوچِکُ که به مه ایمُن ایشَن به گناه بِکِت، به اُ بِهتِرن که یه سنگ هاشِ گَپ وا گَردُنُی بُبَندِن، و تو عمق دیریا ایبِکَردُنِن تا غَرک بَشِت.

شما چه فکر اَکُنین؟ اگه یه مرد صد تا کَهر ایبَشِت و یه تا اَ اُشُ گُم بَشِت، مگه به اُ نود و نه تا کَهرُ خو تو کوه ول ناکُنت و دُمبال اُ یه تا کَهر گُم بودَه خو نارِت؟