آیات محبوب کتاب مقدس از متّی 3

به اشتراک گذاشتن

اَتے اپݨے کَمیں کنُوں ݙِکھاؤ جو تُساں اپݨے گُناہیں کنُوں توباں تائب تھی ڳئے ہِوے

اَتے ݙیکھو اَسمان کنُوں ہِک اَواز اَئی جو ”ایہ میݙا پیارا پُتر ہے مَیں اِیں کنُوں خُش ہاں۔“

بپتِسمہ گھِنݨ دے بعد یِسُوع فوراً پاݨی کنُوں ٻاہر اُتے آیا اَتے اُوندے کیتے اَسمان کُھل ڳیا اَتے اُوں خُدا دے پاک‌رُوح کُوں کبوتر وانگوں اپݨے اُتے لَہندا ݙِٹھا۔

مَیں توباں کرَݨ کیتے تُہاکُوں پاݨی نال بپتِسمہ ݙینداں پَر جیرھا میݙے بعد اَندا پئے او مَیں کنُوں اِتنا عظیم ہے جو مَیں اُوندی جُتی چاوَݨ دے لائق کَینی۔ او تُہاکُوں خُدا دے رُوح اَتے بھاہ نال بپتِسمہ ݙیسی۔

ہُݨ کُہاڑا وَݨ دی پاڑ تے رکھیا ہے اَتے جیرھا وَݨ چَنڳاں پَھل نہ چیسی او کَپیا اَتے بھاہ اِچ سَٹیا ویسی۔

ایہ اُوہو نبی ہے جَیندے بارے اِچ خُدا پہلے کنُوں اپݨے یسعیاہ نبی دی راہِیں ݙسایا ہا، ”بَر‌بیابان اِچ ہِک اَواز اَندی ہے جو خُداوند کیتے راہ تیار کرو اَتے اُوندے رَستے پَدھرے کرو۔“