آیات محبوب کتاب مقدس از Башланмыш 45

به اشتراک گذاشتن

Ләкин бының өсөн үҙегеҙҙе ғазапламағыҙ, өҙгөләнмәгеҙ. Һеҙҙең ғүмерегеҙҙе һаҡлап ҡалыр өсөн Алла мине бында һеҙҙән алда Үҙе ебәргән.

Һеҙ түгел – Алла мине бында ебәргән дә шуны насип иткән: фирғәүендең баш вәзире – уның бөтә мөлкәтенең хужаһы һәм бөтә Мысыр ерендә хөкөм йөрөтөүсе булып киттем мин хәҙер.

Алла һеҙҙең нәҫел-ырыуығыҙҙы ер йөҙөндә һаҡлар өсөн һәм йәндәрегеҙҙе бөйөк афәттән ҡотҡарып алып ҡалыр өсөн алдан уҡ мине бында ебәргән!

– Яҡын килегеҙ, – тине Йософ. Ағалары уның янына килде. – Был мин, Йософ, – тип өҫтәне, – һеҙ Мысырға һатҡан ҡустығыҙ.

Ер йөҙөндә бына ике йыл инде аслыҡ хөкөм һөрә. Алда тағы биш йыл бар. Ул биш йыл эсендә һөрөү ҙә, урыу ҙа булмаясаҡ.

– Мин – Йософ, – тине ул ағаларына. – Атайым нисек, иҫәнме әле? Тегеләр иһә шаҡ ҡатып, бер һүҙ ҙә әйтә алмай торҙо.