آیات محبوب کتاب مقدس از St. Maheu 27

به اشتراک گذاشتن

Hag ardro en nàuvèd ær, Jesus e lausquas un taul vouéh, én ul laret: Eli, Eli, lamma sabacthani! de laret‐é: Men Doué, men Doué, perac en e hoès hui men délézet?

Ha chetu er gouil ag en Ty‐Doué e ringuas é deu dam ag el lein bed en dias, en douar e greinas, er rihiér e feutas. Er béïeu e zigueoras, ha hilleih a gorveu er sænt, péré e oé cousquet e zàüas a varhue de vihue.

Nezé Jesus e lausquas hoah un taul vouéh, hag e hras é speréd.

Er hantenær hag er ré e oé guet hou é hoarn Jesus é huélein en douar é crenein, hag é huélet er burhudeu‐zé, e oé bet scontet, hag e laras: Eu Dén‐zé e oé, é guirioné, Mab Doué.

Mæs a houdé en huéhvèd ær bet en nàuvèd, ol en douar oé bet goleit a dihoeldæt.

Petra e rein‐mé enta, emé Pilat, a Jesus e hanhuér er Hrouist? Revou staguet arh er groéz, e m’ind‐i, ol d’ur voéh. Péh droug en dès ean groeit, emé er goarnour? Mæs ind e huidé mui‐oh‐mui, én ul laret: Revou staguet arh er groéz.