آیات محبوب کتاب مقدس از St. Maheu 18

به اشتراک گذاشتن

Rac él léh é ma deu pé tri zén dastumet ém hanhue, en hum gavan inou én ou hreis.

Larein e ran hoah d’oh: Penaus mar en hum laqua deu a han‐oh quevret arh en douar, quement tra ma houlenneint e vou reit dehai guet me zad, péhani e zou én Nean.

Ha Jesus e halhuas ur hroaiduricg, el laquas én ou hreis, hag e laras tehai: E guirioné m’el lare d’oh: Ma ne zistrohet quet ha ma ne zet quet de vout haval doh er vulgalégueu, ne yehet quet de Ranteleah en Nean.

Pihue‐benac e za de vout bihan él er hroaiduricqcé, e vou er brassan é Ranteleah en Nean.

Hag en nemb e ziguemér ém hanhue ur hroaiduricg él hennen, em diguemér mé memb.

E guirioné el laran d’oh: Quement tra e ariehet arh en douar, e vou ehué ariet en Nean; ha quement tra e ziariehet arh en douar e vou ehué diariet en Nean.

El‐cé ehué e hrei en hou quevér me Zad péhani e zou én Nean, ma ne zistol, peb unan a han‐oh, a greis é galon d’é vrér.

Ha guél vehé d’en hani e hrehé en arben‐a‐lam doh unan hemb quin ag er vugalégueu‐zé e grede én‐on, ma vehé staguet ur mein milin doh é houg, ha ma vehé taulet é sôl er môr.

Petra e chonget‐hui? Mar en dehé en dén cant davad, hag e tehé unan anehai de vout dianquet, ha ne lausquehé quet en nandêc ha puar uiguênt arall, aveid monnet ér manéieu de glasq en hani e zou dianquet.