آیات محبوب کتاب مقدس از मत्ती 21

به اشتراک گذاشتن

अर परातना करती बगत थे ज्योबी मांग्अला, थान्अ बस्वास छ तो थान्अ मल्अलो।”

ईसु वान्अ खियो, “म थान्अ सांची खेऊ छु। थाम्अ बस्वास छ अर थे बेम कोन्अ करो तो थे खाली वोई कोन्अ करअला ज्यो मं अंजीर का रूंखड़ा की लार कर्यो छु; पण थे ‘ई डुंगर सुं खेवो क उठ'र खुदा-खुद समदर मं जा पड़’ तो वोई हो जावलो।

ज्यो मनख वाक्अ आग्अ अर पाछ्अ चालर्या छा सबळा हाका पाड़र खेर्या छा, “जै हो! भागहाळो छ दाऊद को छोरो ज्यो परबु का नांऊ सुं आर्यो छ। जै हो परबु की ज्यो सरग मं बेठ्‍यो छ!”

अर वान्अ खियो, “सासतर मं मण्ढरी छ म्हारो घर परातना करबा को घर खुवावलो। पण थे उन्अ डाकुवां को ठकाणो बणारया छो।”

“सीयोन की नगरी सुं खेवो क ‘देख थारो राजो थारअ कन्अ आर्यो छ, वो सीधो छ अर गद्‍दी प बेठ्‍यो छ, हां वो गद्‍दी का बछेरा प बेठ्‍यो छ।’”

ईसु वान्अ खियो, “कांई थे सास्तर का ई बचन न्अ कोन पढ़या? ‘जि भाटा न्अ मकान बणाबाळा खराब समझ्या, वोई कुणा को सबळा सुं खास भाटो बणग्यो। अस्यानको परबु की ओड़ी सुं कर्यो गियो छ, ज्यो आपणी नजरा मं अचम्बा को छ।’”

“जिसुं म थासुं खेऊ छु, परमेसर को राज थासुं कुस्का लियो जाव्अलो अर वो वा मनखा न्अ दियो जावलो ज्यो उंका राज की जस्यान बुवार करअला।