آیات محبوب کتاب مقدس از मत्ती 16

به اشتراک گذاشتن

फेर ईसु चेला न्अ खियो, “कोई म्हारअ पाछ्अ आबो छाव्अ तो वो खुदन्अ भुलर खुदकी सुळी न्अ उठा'र म्हारअ पाछ्अ होजाव्अ।

म थन्अ खेऊ छु क तु ‘पतरस’ जिको मतबल ‘चट्टान’ छ अर ई डुंगर पई म म्हारा बस्वास्या की टोळी बणाऊलो। अर मोत की सक्‍ती बी ईक्अ उपरअ जोर कोन्अ खाव्अली।

मं थन्अ सरग का राज की कुच्या देर्यो छु। ज्योबी तु धरती प बांध्अलो वो सरग म बंध्यो रेव्अलो। अर ज्योबी तु धरती प खोल्अलो वो सरग मं खुल्यो रेव्अलो।”

ज्योबी खुदका जीव न्अ बचाबो छाव्अ छ वो उन्अ गमावलो। पण ज्योबी म्हारअ बेई खुदका जीव न्अ गमावलो, वोई उन्अ बचावलो।

खुदको जीव देर कोई सबळा जगत न्अ बी पालेव्अ तो उन्अ कांई फायदो? खुदका जीव न्अ पाबा बेई कोई-कांई दे सक्अ छ?

ईसु वान्अ बुज्यो, “थे कांई खेवो छो क म कुण छु?” समौन पतरस खियो, “तु मसी छ, जीवता परमेसर को छोरो।”

जुवाब मं ईसु बोल्यो, “समौन, योना का छोरा! तु भागहाळो छ क्युं क थन्अ ये बाता मनखा की ओड़ी सुं कोन्अ पण सरग मं बेठ्‍या म्हारा परम-पिता की ओड़ी सुं दर्सी छ।