آیات محبوب کتاب مقدس از Марк 4

به اشتراک گذاشتن

Гьадмуган Думу гъудужвну, микӀлаз сикин хьуз амур апӀуру ва штуз кӀуру: – Сикин йибхь! Мирибшван! МикӀ сикин шулу, ва архаинвал абхъру. – Гьаз гьамкьан гучӀбяхяр вучва? – кӀуру дурариз Исайи. – СацӀибкьан хъугъвал адаринчвуз дарш?

Дурарик лап яман гучӀ кабхъру, ва чиб-чпикна кӀуру: – Му фуж ву, эгер микӀра, гьюлра Мугъахъ хъпехъураш?

Иса люткейин кьялхъян йишваъ, кӀуликк гутара ккивну даахнайи. Люткейиъ айидари Думу хъиргру ва кӀуру: – Мялим! Ухьу ккахьрайиваликан Увуз вижна ктарнуз дарш?!

Хъа Дугъу гьамцира кӀуру: – Учвуз ебхьурайибдиз фикир тувай. Фициб уьлчмейиинди учву ебцураш, гьацибдиинди учвузра ебциди ва артухъдира кади иливиди.

Дугъу кӀуру: – Аллагьдин Паччагьлугъ, думу фициб ву? Думу адмийи ругдиз тум гатӀабхьувалсиб ву. Йишвну адми ахуру, йигъ шулади гъудужвуру, хъа тум гьадму вахтна ктубчӀвуру ва аьхю шулу – хъа думу фици аьхю шулаш, адмийизра аьгъдар.

Шлик ибар каш, гъит ебхьри!