آیات محبوب کتاب مقدس از Эвел 15

به اشتراک گذاشتن

Ибрам РАББИЙИХЪ хъугъру, ва гьадму хъугъʼвал РАББИЙИ дугъан гьякьлувал вуди гьисаб апӀуру.

Гьаму гьядисйирин кьяляхъ Ибрамдиз аьжайиб улупбар шулу ва дугъаз РАББИЙИН гафар ерхьуру: – ГучӀ мапӀан, Ибрам. Узу уву уьрхру Гъалхан вуза. Увуз зурба пешкеш хьибдивуз.

РАББИЙИ Ибрам чӀатинди адаъну кӀуру: – Завуз лиг, хядар кудух, эгер увхьан дурар ктухуз шулуш! – Хъа давам апӀуру. – Гьадму хядаркьан увухъ наслар хьиди!

Хъа дугъаз гьамци кӀури РАББИЙИН гаф шулу: – Ваъ, думу яв тухум давам апӀрур хьидар, увкан гъахьир хьиди яв ирсчи.

РАББИЙИ Ибрамдиз кӀуру: – Аьгъю йибхьки, яв наслар жара жилиин юкьудварж йисан лукӀʼвалиъна гъагъишнаъ хьиди.

Ибрамди кӀуру: – Йиз Аьхюр, я РАББИ! Гьаз ву йиз Яв багъишар, эгер узухъ велед хъадарш? Йиз хал Дамаскдиан вуйи Элезерин хилиъ абхъра.

Гьадму йигъан РАББИЙИ Ибрамдихъди йикьрар йитӀуру ва кӀуру: – Узу египтарин нирхъан гъадабгъуб тап машгьур Ефратдихъна гъягъяйизкьан вуйи

Увлантина вуйи юкьубпи наслин девриъ яв наслар мина кьяляхъ хътакиди, фицики амореярин гуннагь сабан чан кьадарнахъна дуфнадар.