آیات محبوب کتاب مقدس از Rôm 2

به اشتراک گذاشتن

Ơ mnuih, tơdah ih phat kđi phung ngă soh snăn ƀiădah ih pô ăt ngă msĕ, ih mĭn ih srăng tlaih kơ klei Aê Diê phat kđi hĕ? Amâodah ih amâo uêñ hĕ kơ Aê Diê mdrŏng hŏng klei jăk, klei thâo pap, leh anăn klei gĭr? Ih amâo thâo hĕ klei jăk Aê Diê čiăng atăt ih kơ klei kmhal kơ klei soh?

Kyuanăn, Ơ mnuih, măng ai hlei ih jing, tơdah ih phat kđi arăng, ih amâo dưi mgang ih pô ôh. Kyuadah êjai ih phat kđi arăng, ih bi kmhal ih pô yơh; kyuadah ih jing pô phat kđi ƀiădah ngă msĕ.

Kyuadah Aê Diê amâo dlăng mnuih ti êngao ôh.

Kyuadah amâo djŏ ôh phung hmư̆ klei bhiăn jing kpă ti anăp Aê Diê, ƀiădah phung gưt klei bhiăn srăng mâo klei yap kpă.

Kyuadah Aê Diê srăng bi wĭt kơ grăp čô mnuih tui si bruă ñu ngă.

Ƀiădah Ñu srăng brei klei ngêñ leh anăn klei ăl kơ phung mĭn kơ pô, amâo gưt ôh kơ klei sĭt nik, ƀiădah gưt klei wê.

Ƀiădah hŏng ai tiê khăng ih amâo thâo kmhal kơ klei soh ôh, ih mkăm klei ngêñ srăng truh kơ ih pô ti hruê klei ngêñ, tơdah klei Aê Diê phat kđi kpă srăng bi êdah.