آیات محبوب کتاب مقدس از Лукъа 2

به اشتراک گذاشتن

Бугюн Давут тувгъан шагьарда сизге Къутгъарывчу тувду. О – Месигь Раббидир.

Амма малайик олагъа булай дей: – Къоркъмагъыз! Мен сизге кюллю халкъны сююндюрежек бир уллу сююнч гелтиргенмен.

– Кёклердеги Аллагьгъа макътав ва ер юзюнде Аллагь сюеген инсанланы арасында парахатлыкъ болсун! – дейлер.

Иса буса гьакъыл ва оьмюр якъдан оьсе. Йыллар гетген сайын Огъар Аллагьны ва инсанланы сюювю арта.

Муна сизге бир белги: сиз отлукъда ятгъан, бир къуннакълангъан Яшны табажакъсыз.

Шо ерлерден бираз ариде гече авлакъда къалып оьзлени сиривлерин багъагъан бир къойчулар болгъан. Бирден оланы алдына Раббибизни малайиги гелип токътай. Раббибизни сыйлы нюрю оланы юзлерин ярыкъландырып къоя. Къойчулар бек къоркъалар.