آیات محبوب کتاب مقدس از پیدایش ۱۲

به اشتراک گذاشتن

تی جَا ایتأ پیله قوم به وجود اَورم و ترَ برکت دهم. تی نامَ بزرگَ کونم و تو برکت بی. برکت دهم اوشأنی کی ترَ برکت بدید، و لعنت کونم هر کسی‌یَ کی ترَ لعنت بوکونه. تومامٚ قومأنٚ جهان، تی جَا برکت بریدی.»

خوداوند ابرامَ بوگفته: «تی سرزیمینَ، تی قومَ، تی پئرٚ خانه‌یَ بَنه، بوشو به سرزیمینی کی ترَ نیشأن دهم.

پس ابرام، هوطو کی خوداوند اونَ فرمان بده‌بو، رأ دکفته، لوطم اونٚ اَمرأ بوشو. وختی کی حَرانٚ جَا بیرون بوشوییدی، ابرام هفتاد و پنج سال دأشتی.

خوداوند ابرامَ آشکارَ بوسته و بوگفته: «اَ سرزیمینَ تی نسلَ بخشم.» پس اون، اویه ایتأ قربانگاه خوداوندٚ ره بر پا بوکوده کی بر اون آشکارَ بوسته‌بو.