Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Hadau: Beth a Pham

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Y Golomen

Ymarfer y Ffordd

Rhoi iddo e dy Bryder

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Coda a Dos Ati

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch29" data-usfm="DEU.29">
 <div class="label">29</div><div class="s">Y Cyfamod ag Israel yn Moab</div><div class="m"> 1 # 29:1 Hebraeg, 28:69. Dyma eiriau'r cyfamod y gorchmynnodd yr ARGLWYDD i Moses ei wneud &#226;'r Israeliaid yng ngwlad Moab, yn ychwanegol at y cyfamod a wnaeth &#226; hwy yn Horeb.</div><div class="p"> 2Galwodd Moses ar Israel gyfan, a dweud wrthynt: Gwelsoch &#226;'ch llygaid eich hunain y cwbl a wnaeth yr ARGLWYDD yn yr Aifft i Pharo a'i weision i gyd a'i holl wlad; 3gwelsoch y profion mawr, yr arwyddion a'r argoelion mawr hynny. 4Ond hyd y dydd hwn ni roddodd yr ARGLWYDD ichwi feddwl i ddeall, na llygaid i ganfod, na chlustiau i glywed.</div><div class="p"> 5Yn ystod y deugain mlynedd yr arweiniais chwi drwy'r anialwch, ni threuliodd eich dillad na'r sandalau am eich traed. 6Nid oeddech yn bwyta bara nac yn yfed gwin na diod gadarn, a hynny er mwyn ichwi sylweddoli mai myfi, yr ARGLWYDD, yw eich Duw. 7Pan ddaethoch i'r lle hwn, daeth Sihon brenin Hesbon ac Og brenin Basan yn ein herbyn i ryfel, ond fe'u gorchfygwyd gennym. 8Wedi inni gymryd eu tir, rhoesom ef yn etifeddiaeth i lwythau Reuben a Gad a hanner llwyth Manasse. 9Gofalwch gadw gofynion y cyfamod hwn, er mwyn ichwi lwyddo ym mhopeth a wnewch.</div><div class="p"> 10Yr ydych yn sefyll yma heddiw gerbron yr ARGLWYDD eich Duw, pob un ohonoch: penaethiaid eich llwythau#29:10 Felly Fersiynau. Hebraeg, eich penaethiaid, eich llwythau., eich henuriaid a'ch swyddogion, pawb o w&#375;r Israel, 11a hefyd eich plant, eich gwragedd, a'r dieithryn sy'n byw yn eich mysg, yn torri tanwydd ac yn codi d&#373;r ichwi. 12Yr ydych yn sefyll i dderbyn cyfamod yr ARGLWYDD eich Duw, a'r cytundeb trwy lw y mae'n ei wneud &#226; chwi heddiw, 13i'ch sefydlu'n bobl iddo'i hun, ac yntau'n Dduw i chwi, fel y dywedodd wrthych, ac fel yr addawodd i'ch tadau, Abraham, Isaac a Jacob. 14Yr wyf yn gwneud y cyfamod a'r cytundeb hwn trwy lw, nid yn unig &#226; chwi 15sy'n sefyll yma gyda ni heddiw gerbron yr ARGLWYDD ein Duw, ond hefyd &#226;'r rhai nad ydynt yma gyda ni heddiw. 16Oherwydd fe wyddoch sut yr oedd, pan oeddem yn byw yng ngwlad yr Aifft a phan ddaethom drwy ganol y cenhedloedd ar y ffordd yma; 17gwelsoch eu delwau ffiaidd a'u heilunod o bren a charreg, o arian ac aur. 18Gwyliwch rhag bod yn eich mysg heddiw na g&#373;r, gwraig, tylwyth, na llwyth a'i galon yn troi oddi wrth yr ARGLWYDD ein Duw i fynd ac addoli duwiau'r cenhedloedd hynny, a rhag bod yn eich mysg wreiddyn yn cynhyrchu ffrwyth gwenwynig a chwerw. 19Os bydd un felly yn clywed geiriau'r cytundeb hwn trwy lw, yn ei ganmol ei hun yn ei galon ac yn dweud, &#8220;Byddaf fi'n ddiogel, er imi rodio yn fy nghyndynrwydd&#8221;, gwylied; oherwydd ysgubir ymaith y tir a ddyfrhawyd yn ogystal &#226;'r sychdir. 20Bydd yr ARGLWYDD yn anfodlon maddau iddo; yn wir bydd ei ddicter a'i eiddigedd yn cynnau yn erbyn hwnnw, a bydd yr holl felltithion a groniclir yn y llyfr hwn yn disgyn arno. Bydd yr ARGLWYDD yn dileu ei enw oddi tan y nefoedd, 21ac yn ei osod ar wah&#226;n i lwythau Israel i dderbyn drwg yn &#244;l holl felltithion y cyfamod a gynhwysir yn y llyfr hwn o'r gyfraith.</div><div class="p"> 22Bydd y genhedlaeth nesaf, sef eich plant a ddaw ar eich &#244;l, a'r estron a ddaw o wlad bell, yn gweld y pl&#226;u a'r clefydau a anfonodd yr ARGLWYDD ar y wlad. 23Bydd brwmstan a halen wedi llosgi'r holl dir, heb ddim yn cael ei hau, na dim yn egino, na'r un blewyn glas yn tyfu ynddo. Bydd fel galanastra Sodom a Gomorra, neu Adma a Seboim, y bu i'r ARGLWYDD eu dymchwel yn ei ddicter a'i lid. 24A bydd yr holl genhedloedd yn gofyn, &#8220;Pam y gwnaeth yr ARGLWYDD hyn i'r wlad hon? Pam y dicter mawr, deifiol hwn?&#8221; 25A'r ateb fydd: &#8220;Am iddynt dorri cyfamod ARGLWYDD Dduw eu hynafiaid, y cyfamod a wnaeth &#226; hwy pan ddaeth &#226; hwy allan o'r Aifft. 26Aethant a gwasanaethu duwiau estron, ac addoli duwiau nad oeddent wedi eu hadnabod ac nad oedd ef wedi eu pennu ar eu cyfer. 27Enynnodd dicter yr ARGLWYDD yn erbyn y wlad honno, fel y dygodd arni'r holl felltithion a gynhwysir yn y llyfr hwn. 28Dinistriodd yr ARGLWYDD hwy o'u tir mewn digofaint a llid a dicter mawr, a'u bwrw i wlad arall, lle y maent o hyd.&#8221;</div><div class="p"> 29Y mae'r pethau dirgel yn eiddo i'r ARGLWYDD ein Duw; ond y mae'r pethau a ddatguddiwyd yn perthyn am byth i ni a'n plant, er mwyn i ni gadw holl ofynion y gyfraith hon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch30" data-usfm="DEU.30">
 <div class="label">30</div><div class="s">Amodau Adferiad a Bendith</div><div class="m"> 1Pan fydd yr holl bethau hyn wedi digwydd iti, a thithau'n dwyn ar gof i ti dy hun, ymysg yr holl genhedloedd y gyrrodd yr ARGLWYDD dy Dduw di atynt, y dewis a roddais iti rhwng bendith a melltith; 2os byddi'n troi'n &#244;l at yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid, a thi a'th blant yn gwrando ar ei lais, yn union fel yr wyf yn gorchymyn iti heddiw, 3yna bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn adfer llwyddiant iti ac yn tosturio wrthyt, ac yn dy gasglu eto o blith yr holl genhedloedd y gwasgarodd di ynddynt. 4Pe byddit wedi dy yrru i'r cwr pellaf dan y nef, byddai'r ARGLWYDD dy Dduw yn dy gasglu ac yn dy gymryd oddi yno. 5Daw'r ARGLWYDD dy Dduw &#226; thi i'r wlad a feddiannodd dy hynafiaid, a byddi dithau'n ei meddiannu; bydd ef yn dy lwyddo ac yn dy wneud yn fwy niferus na'th hynafiaid. 6Bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn enwaedu dy galon, a chalonnau dy ddisgynyddion, er mwyn iti garu yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid, fel y byddi fyw. 7A bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn gosod yr holl felltithion hyn ar dy elynion a'th gaseion, a fu'n dy erlid. 8Byddi di unwaith eto'n gwrando ar lais yr ARGLWYDD ac yn cadw ei holl orchmynion, y rhai yr wyf fi'n eu rhoi iti heddiw. 9Bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn peri iti lwyddo'n helaeth ym mhopeth a wnei, ac yn ffrwyth dy gorff, a chynnydd dy fuches a chnwd dy dir; oherwydd bydd yr ARGLWYDD yn ymhyfrydu eto ynot er dy les, fel y bu'n ymhyfrydu yn dy hynafiaid, 10dim ond iti wrando ar lais yr ARGLWYDD dy Dduw i gadw ei orchmynion a'i reolau, a ysgrifennwyd yn y llyfr cyfraith hwn, a dychwelyd at yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid.</div><div class="p"> 11Nid yw'r hyn yr wyf yn ei orchymyn iti heddiw yn rhy anodd iti nac allan o'th gyrraedd. 12Nid rhywbeth yn y nefoedd yw, iti ddweud, &#8220;Pwy a &#226; i fyny i'r nefoedd ar ein rhan, a dod ag ef inni, a dweud wrthym beth ydyw, er mwyn inni allu ei wneud?&#8221; 13Nid rhywbeth y tu hwnt i'r m&#244;r yw ychwaith, iti ddweud, &#8220;Pwy a &#226; dros y m&#244;r ar ein rhan, a dod ag ef inni, a dweud wrthym beth ydyw, er mwyn inni allu ei wneud?&#8221; 14Y mae'r gair yn agos iawn atat; y mae yn dy enau ac yn dy galon, er mwyn iti ei wneud.</div><div class="p"> 15Edrych, yr wyf am roi'r dewis iti heddiw rhwng bywyd a marwolaeth, rhwng daioni a drygioni. 16Oherwydd yr wyf fi heddiw yn gorchymyn iti garu'r ARGLWYDD dy Dduw, a rhodio yn ei ffyrdd, a chadw ei orchmynion, ei reolau a'i ddeddfau; yna byddi fyw, a chei amlhau, a bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn dy fendithio yn y wlad yr wyt yn mynd iddi i'w meddiannu. 17Ond os byddi'n troi i ffwrdd ac yn peidio &#226; gwrando, ac yn cael dy ddenu i addoli a gwasanaethu duwiau estron, 18yna, dyma fi'n dweud wrthyt heddiw, fe'th lwyr ddifodir di, ac nid estynnir dy ddyddiau yn y tir yr wyt yn croesi'r Iorddonen i'w feddiannu. 19Yr wyf yn galw'r nef a'r ddaear yn dystion yn dy erbyn heddiw, imi roi'r dewis iti rhwng bywyd ac angau, rhwng bendith a melltith. Dewis dithau fywyd, er mwyn iti fyw, tydi a'th ddisgynyddion, 20gan garu'r ARGLWYDD dy Dduw, a gwrando ar ei lais a glynu wrtho; oherwydd ef yw dy fywyd, ac ef fydd yn estyn dy ddyddiau iti gael byw yn y tir yr addawodd yr ARGLWYDD i'th dadau, Abraham, Isaac a Jacob, y byddai'n ei roi iddynt.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="DEU.31">
 <div class="label">31</div><div class="s">Josua yn Olynydd i Moses</div><div class="m"> 1Yna aeth Moses ymlaen a llefaru'r geiriau hyn wrth Israel gyfan: 2Yr wyf fi bellach yn gant ac ugain oed. Ni fedraf fynd a dod fel yr arferwn wneud, ac y mae'r ARGLWYDD wedi dweud wrthyf na chaf groesi'r Iorddonen hon. 3Yr ARGLWYDD dy Dduw ei hun fydd yn mynd drosodd ac yn distrywio'r cenhedloedd hyn o'th flaen, a byddi dithau'n meddiannu eu tir dan arweiniad Josua, fel y dywedodd yr ARGLWYDD. 4Fe wna'r ARGLWYDD iddynt fel y gwnaeth i Sihon ac Og, brenhinoedd yr Amoriaid, ac i'w gwlad pan ddistrywiodd hwy. 5Rhydd yr ARGLWYDD hwy yn dy ddwylo, a gwna dithau iddynt yn &#244;l y cwbl a orchmynnais iti. 6Bydd yn gryf a dewr; paid &#226;'u hofni na dychryn rhagddynt, oherwydd bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn mynd gyda thi, ac ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat.</div><div class="p"> 7Wedi i Moses alw Josua, dywedodd wrtho gerbron Israel gyfan, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i fynd &#226;'r bobl hyn i'r wlad yr addawodd yr ARGLWYDD i'w hynafiaid y byddai'n ei rhoi iddynt; a thi sydd i roi iddynt feddiant ohoni. 8Bydd yr ARGLWYDD yn mynd o'th flaen, a bydd ef gyda thi; ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat. Paid ag ofni na dychryn.&#8221;</div><div class="s">Darllen y Gyfraith Bob Saith Mlynedd</div><div class="m"> 9Ysgrifennodd Moses y gyfraith hon a'i rhoi i'r offeiriaid, meibion Lefi, a oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD, ac i holl henuriaid Israel hefyd. 10Gorchmynnodd Moses iddynt, &#8220;Ar ddiwedd pob saith mlynedd, yr adeg a bennir yn flwyddyn gollyngdod, ar &#373;yl y Pebyll, 11pan fydd Israel gyfan yn dod i ymddangos gerbron yr ARGLWYDD dy Dduw yn y man y bydd yn ei ddewis, yr wyt ti i gyhoeddi'r gyfraith hon yng ng&#373;ydd ac yng nghlyw Israel gyfan. 12Cynnull y bobl, yn w&#375;r, gwragedd a phlant, a'r dieithriaid sy'n byw yn dy drefi, er mwyn iddynt glywed, a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw a gofalu gwneud popeth yn y gyfraith hon. 13Y mae eu plant hefyd, nad ydynt yn ei gwybod, i wrando arni a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw tra byddant yn byw yn y tir yr wyt yn croesi'r Iorddonen i'w feddiannu.&#8221;</div><div class="s">Cyfarwyddyd Olaf i Moses</div><div class="m"> 14Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Y mae dydd dy farw yn nes&#225;u; galw Josua, a chymerwch eich lle ym mhabell y cyfarfod, er mwyn imi roi gorchymyn iddo.&#8221; Wedi i Moses a Josua fynd a chymryd eu lle ym mhabell y cyfarfod, 15ymddangosodd yr ARGLWYDD yn y babell mewn colofn gwmwl, a safodd y golofn gwmwl wrth ddrws y babell. 16A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Gyda hyn byddi'n mynd i orwedd gyda'th hynafiaid, a bydd y bobl hyn yn dechrau puteinio ar &#244;l duwiau dieithr y wlad y maent yn mynd i mewn iddi; byddant yn fy ngwrthod i, ac yn torri fy nghyfamod a wneuthum &#226; hwy. 17Yna fe enynnir fy nig yn eu herbyn, a byddaf finnau yn eu gwrthod ac yn cuddio fy wyneb rhagddynt; byddant yn barod i'w difa, a daw llawer o drychinebau ac argyfyngau ar eu llwybr. Y diwrnod hwnnw fe ddywedant, &#8216;Onid am nad yw ein Duw yn ein plith y daeth y drygau hyn i'n rhan?&#8217; 18A byddaf fi'n cuddio fy wyneb yn llwyr rhagddynt y diwrnod hwnnw, oherwydd yr holl ddrygioni a wnaethant wrth droi at dduwiau estron.</div><div class="p"> 19&#8220;Yn awr, ysgrifennwch y gerdd hon a'i dysgu i'r Israeliaid, a pheri iddynt ei hadrodd, fel y bydd yn dyst gennyf yn eu herbyn. 20Wedi imi ddod &#226; hwy i'r tir a addewais i'w hynafiaid, tir yn llifeirio o laeth a m&#234;l, lle y c&#226;nt fwyta'u gwala a phesgi, byddant yn troi at dduwiau estron ac yn eu gwasanaethu, ond byddant yn fy nirmygu i ac yn torri fy nghyfamod. 21Yna, pan ddaw llawer o drychinebau ac argyfyngau ar eu llwybr, bydd y gerdd hon yn dyst yn eu herbyn; oherwydd nid &#226;'n angof gan eu disgynyddion. Ond gwn beth y maent eisoes yn bwriadu ei wneud, cyn imi eu dwyn i mewn i'r wlad a addewais iddynt.&#8221;</div><div class="p"> 22Ysgrifennodd Moses y gerdd hon y diwrnod hwnnw, a dysgodd hi i'r Israeliaid. 23A rhoddodd yr ARGLWYDD orchymyn i Josua fab Nun a dweud wrtho, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i ddod &#226;'r Israeliaid i'r wlad a addewais iddynt; a byddaf fi gyda thi.&#8221;</div><div class="p"> 24Pan orffennodd Moses ysgrifennu geiriau'r gyfraith hon mewn llyfr, o'r dechrau i'r diwedd, 25rhoddodd i'r Lefiaid, a oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD, y gorchymyn hwn: 26&#8220;Cymerwch y llyfr cyfraith hwn, a rhowch ef wrth ochr arch cyfamod yr ARGLWYDD eich Duw, i aros yno'n dyst yn eich erbyn; 27oherwydd gwn mor wrthnysig a gwargaled ydych. Yn wir, os ydych yn wrthryfelgar yn erbyn yr ARGLWYDD heddiw, a minnau'n dal yn fyw yn eich mysg, pa faint mwy felly y byddwch wedi imi farw! 28Casglwch ataf holl henuriaid a swyddogion eich llwythau, er mwyn imi lefaru'r geiriau hyn yn eu clyw, a galw nef a daear yn dystion yn eu herbyn. 29Gwn y byddwch, wedi imi farw, yn ymddwyn yn gwbl lygredig, gan gilio o'r ffordd a orchmynnais ichwi; felly, fe ddaw dinistr ar eich gwarthaf yn y dyddiau sy'n dod, am ichwi wneud yr hyn sy'n ddrwg yng ngolwg yr ARGLWYDD, a'i ddigio &#226; gwaith eich dwylo.&#8221;</div><div class="p"> 30Llefarodd Moses eiriau'r gerdd hon, o'i dechrau i'w diwedd, yng nghlyw holl gynulliad Israel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="MRK.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Iesu gerbron Pilat</div><div class="r"> Mth. 27:1&#8211;2, 11&#8211;14; Lc. 23:1&#8211;5; In. 18:28&#8211;38</div><div class="m"> 1Cyn gynted ag y daeth hi'n ddydd, ymgynghorodd y prif offeiriaid &#226;'r#15:1 Yn &#244;l darlleniad arall, ffurfiodd y prif offeiriaid gynllwyn gyda'r. henuriaid a'r ysgrifenyddion a'r holl Sanhedrin; yna rhwymasant Iesu a mynd ag ef ymaith a'i drosglwyddo i Pilat. 2Holodd Pilat ef: &#8220;Ai ti yw Brenin yr Iddewon?&#8221; Atebodd yntau ef: &#8220;Ti sy'n dweud hynny.#15:2 Neu, Yr wyt yn dweud y gwir.&#8221; 3Ac yr oedd y prif offeiriaid yn dwyn llawer o gyhuddiadau yn ei erbyn. 4Holodd Pilat ef wedyn: &#8220;Onid atebi ddim? Edrych faint o gyhuddiadau y maent yn eu dwyn yn dy erbyn.&#8221; 5Ond nid atebodd Iesu ddim mwy, er syndod i Pilat.</div><div class="s">Dedfrydu Iesu i Farwolaeth</div><div class="r"> Mth. 27:15&#8211;26; Lc. 23:13&#8211;25; In. 18:39&#8212;19:16</div><div class="m"> 6Ar yr &#373;yl yr oedd Pilat yn arfer rhyddhau iddynt un carcharor y gofynnent amdano. 7Ac yr oedd y dyn a elwid Barabbas yn y carchar gyda'r gwrthryfelwyr hynny oedd wedi llofruddio yn ystod y gwrthryfel. 8Daeth y dyrfa i fyny a dechrau gofyn i Pilat wneud yn &#244;l ei arfer iddynt. 9Atebodd Pilat hwy: &#8220;A fynnwch i mi ryddhau i chwi Frenin yr Iddewon?&#8221; 10Oherwydd gwyddai mai o genfigen yr oedd y prif offeiriaid wedi ei draddodi ef. 11Ond cyffr&#244;dd y prif offeiriaid y dyrfa i geisio ganddo yn hytrach ryddhau Barabbas iddynt. 12Atebodd Pilat drachefn, ac meddai wrthynt, &#8220;Beth, ynteu, a wnaf &#226; hwn yr ydych yn ei alw yn Frenin yr Iddewon?&#8221; 13Gwaeddasant hwythau yn &#244;l, &#8220;Croeshoelia ef.&#8221; 14Meddai Pilat wrthynt, &#8220;Ond pa ddrwg a wnaeth ef?&#8221; Gwaeddasant hwythau yn uwch byth, &#8220;Croeshoelia ef.&#8221; 15A chan ei fod yn awyddus i fodloni'r dyrfa, rhyddhaodd Pilat Barabbas iddynt, a thraddododd Iesu, ar &#244;l ei fflangellu, i'w groeshoelio.</div><div class="s">Y Milwyr yn Gwatwar Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:27&#8211;31; In. 19:2&#8211;3</div><div class="m"> 16Aeth y milwyr ag ef ymaith i mewn i'r cyntedd, hynny yw, i'r Praetoriwm, a galw ynghyd yr holl fintai. 17A gwisgasant ef &#226; phorffor, a phlethu coron ddrain a'i gosod am ei ben. 18A dechreusant ei gyfarch: &#8220;Henffych well, Frenin yr Iddewon!&#8221; 19Curasant ei ben &#226; gwialen, a phoeri arno, a phlygu eu gliniau ac ymgrymu iddo. 20Ac wedi iddynt ei watwar, tynasant y porffor oddi amdano a'i wisgo ef &#226;'i ddillad ei hun. Yna aethant ag ef allan i'w groeshoelio.</div><div class="s">Croeshoelio Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:32&#8211;44; Lc. 23:26&#8211;43; In. 19:17&#8211;27</div><div class="m"> 21Gorfodasant un oedd yn mynd heibio ar ei ffordd o'r wlad, Simon o Cyrene, tad Alexander a Rwffus, i gario ei groes ef. 22Daethant ag ef i'r lle a elwir Golgotha, hynny yw, o'i gyfieithu, &#8220;Lle Penglog&#8221;. 23Cynigiasant iddo win &#226; myrr ynddo, ond ni chymerodd ef. 24A chroeshoeliasant ef,</div><div class="b"></div><div class="q">a rhanasant ei ddillad,</div><div class="q">gan fwrw coelbren arnynt i benderfynu beth a g&#226;i pob un.</div><div class="b"></div><div class="m"> 25Naw o'r gloch y bore oedd hi pan groeshoeliasant ef. 26Ac yr oedd arysgrif y cyhuddiad yn ei erbyn yn dweud: &#8220;Brenin yr Iddewon.&#8221; 27A chydag ef croeshoeliasant ddau leidr, un ar y dde ac un ar y chwith iddo.#15:27 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir adn. 28 A chyflawnwyd yr Ysgrythur sy'n dweud, &#8220;A chyfrifwyd ef gyda'r troseddwyr.&#8221; 29Yr oedd y rhai oedd yn mynd heibio yn ei gablu ef, gan ysgwyd eu pennau a dweud, &#8220;Oho, ti sydd am fwrw'r deml i lawr a'i hadeiladu mewn tridiau, 30disgyn oddi ar y groes ac achub dy hun.&#8221; 31A'r un modd yr oedd y prif offeiriaid hefyd, ynghyd &#226;'r ysgrifenyddion, yn ei watwar wrth ei gilydd, ac yn dweud, &#8220;Fe achubodd eraill; ni all ei achub ei hun. 32Disgynned y Meseia, Brenin Israel, yn awr oddi ar y groes, er mwyn inni weld a chredu.&#8221; Yr oedd hyd yn oed y rhai a groeshoeliwyd gydag ef yn ei wawdio.</div><div class="s">Marwolaeth Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:45&#8211;56; Lc. 23:44&#8211;49; In. 19:28&#8211;30</div><div class="m"> 33A phan ddaeth yn hanner dydd, bu tywyllwch dros yr holl wlad hyd dri o'r gloch y prynhawn. 34Ac am dri o'r gloch gwaeddodd Iesu &#226; llef uchel, &#8220;Elo&#239;, Elo&#239;, lema sabachthani&#8221;, hynny yw, o'i gyfieithu, &#8220;Fy Nuw, fy Nuw, pam yr wyt wedi fy ngadael?&#8221; 35O glywed hyn, meddai rhai o'r sawl oedd yn sefyll gerllaw, &#8220;Clywch, y mae'n galw ar Elias.&#8221; 36Rhedodd rhywun a llenwi ysbwng &#226; gwin sur a'i ddodi ar flaen gwialen a'i gynnig iddo i'w yfed. &#8220;Gadewch inni weld,&#8221; meddai, &#8220;a ddaw Elias i'w dynnu ef i lawr.&#8221; 37Ond rhoes Iesu lef uchel, a bu farw. 38A rhwygwyd llen y deml yn ddwy o'r pen i'r gwaelod. 39Pan welodd y canwriad, a oedd yn sefyll gyferbyn ag ef, mai gyda gwaedd felly y bu farw, dywedodd, &#8220;Yn wir, Mab Duw#15:39 Neu, mab i Dduw. oedd y dyn hwn.&#8221; 40Yr oedd gwragedd hefyd yn edrych o hirbell; yn eu plith yr oedd Mair Magdalen, a Mair mam Iago Fychan a Joses, a Salome, 41gwragedd a fu'n ei ganlyn ac yn gweini arno pan oedd yng Ngalilea, a llawer o wragedd eraill oedd wedi dod i fyny gydag ef i Jerwsalem.</div><div class="s">Claddu Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:57&#8211;61; Lc. 23:50&#8211;56; In. 19:38&#8211;42</div><div class="m"> 42Yr oedd hi eisoes yn hwyr, a chan ei bod yn ddydd Paratoad, hynny yw, y dydd cyn y Saboth, 43daeth Joseff o Arimathea, cynghorwr uchel ei barch a oedd yntau'n disgwyl am deyrnas Dduw, a mentrodd fynd i mewn at Pilat a gofyn am gorff Iesu. 44Rhyfeddodd Pilat ei fod eisoes wedi marw, a galwodd y canwriad ato a gofyn iddo a oedd wedi marw ers meitin. 45Ac wedi cael gwybod gan y canwriad, rhoddodd y corff i Joseff. 46Prynodd yntau liain, ac wedi ei dynnu ef i lawr, a'i amd&#243;i yn y lliain, gosododd ef mewn bedd oedd wedi ei naddu o'r graig; a threiglodd faen ar ddrws y bedd. 47Ac yr oedd Mair Magdalen a Mair mam Joses yn edrych ym mhle y gosodwyd ef.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="MRK.16">
 <div class="label">16</div><div class="s">Atgyfodiad Iesu</div><div class="r"> Mth. 28:1&#8211;8; Lc. 24:1&#8211;12; In. 20:1&#8211;10</div><div class="m"> 1Wedi i'r Saboth fynd heibio, prynodd Mair Magdalen, a Mair mam Iago, a Salome, beraroglau, er mwyn mynd i'w eneinio ef. 2Ac yn fore iawn ar y dydd cyntaf o'r wythnos, a'r haul newydd godi, dyma hwy'n dod at y bedd. 3Ac meddent wrth ei gilydd, &#8220;Pwy a dreigla'r maen i ffwrdd oddi wrth ddrws y bedd i ni?&#8221; 4Ond wedi edrych i fyny, gwelsant fod y maen wedi ei dreiglo i ffwrdd; oherwydd yr oedd yn un mawr iawn. 5Aethant i mewn i'r bedd, a gwelsant ddyn ifanc yn eistedd ar yr ochr dde, a gwisg laes wen amdano, a daeth arswyd arnynt. 6Meddai yntau wrthynt, &#8220;Peidiwch ag arswydo. Yr ydych yn ceisio Iesu, y g&#373;r o Nasareth a groeshoeliwyd. Y mae wedi ei gyfodi; nid yw yma; dyma'r man lle gosodasant ef. 7Ond ewch, dywedwch wrth ei ddisgyblion ac wrth Pedr. &#8216;Y mae'n mynd o'ch blaen chwi i Galilea; yno y gwelwch ef, fel y dywedodd wrthych.&#8217; &#8221; 8Daethant allan, a ffoi oddi wrth y bedd, oherwydd yr oeddent yn crynu o arswyd. Ac ni ddywedasant ddim wrth neb, oherwydd yr oedd ofn arnynt.#16:8 Dyma ddiwedd Efengyl Marc yn &#244;l darlleniad rhai o'r llawysgrifau hynaf, ond ychwanega llawysgrifau eraill adnodau 9&#8211;20, a argreffir yma mewn llythrennau italaidd.</div><div class="s">Ymddangos i Fair Magdalen</div><div class="r"> Mth. 28:9&#8211;10; In. 20:11&#8211;18</div><div class="m"> 9 Ar &#244;l atgyfodi yn fore ar y dydd cyntaf o'r wythnos, ymddangosodd yn gyntaf i Fair Magdalen, gwraig yr oedd wedi bwrw saith gythraul ohoni. 10Aeth hi a dweud y newydd wrth ei ganlynwyr yn eu galar a'u dagrau. 11A'r rheini, pan glywsant ei fod yn fyw ac wedi ei weld ganddi hi, ni chredasant.</div><div class="s">Ymddangos i Ddau Ddisgybl</div><div class="r"> Lc. 24:13&#8211;35</div><div class="m"> 12 Ar &#244;l hynny, ymddangosodd mewn ffurf arall i ddau ohonynt fel yr oeddent yn cerdded ar eu ffordd i'r wlad; 13ac aethant hwy ymaith a dweud y newydd wrth y lleill. Ond ni chredodd neb y rheini chwaith.</div><div class="s">Rhoi Comisiwn i'r Disgyblion</div><div class="r"> Mth. 28:16&#8211;20; Lc. 24:36&#8211;49; In. 20:19&#8211;23; Act. 1:6&#8211;8</div><div class="m"> 14 Yn ddiweddarach, ymddangosodd i'r un ar ddeg pan oeddent wrth bryd bwyd, ac edliw iddynt eu hanghrediniaeth a'u hystyfnigrwydd, am iddynt beidio &#226; chredu y rhai oedd wedi ei weld ef ar &#244;l ei gyfodi. 15A dywedodd wrthynt, &#8220;Ewch i'r holl fyd a phregethwch yr Efengyl i'r greadigaeth i gyd. 16Y sawl a gred ac a fedyddir, fe gaiff ei achub, ond y sawl ni chred, fe'i condemnir. 17A bydd yr arwyddion hyn yn dilyn i'r sawl a gredodd: bwriant allan gythreuliaid yn fy enw i, llefarant &#226; thafodau newydd, 18gafaelant mewn seirff, ac os yfant wenwyn marwol ni wna ddim niwed iddynt; rhoddant eu dwylo ar gleifion, ac iach fyddant.&#8221;</div><div class="s">Esgyniad Iesu</div><div class="r"> Lc. 24:50&#8211;53; Act. 1:9&#8211;11</div><div class="m"> 19 Felly, wedi iddo lefaru wrthynt, cymerwyd yr Arglwydd Iesu i fyny i'r nef ac eisteddodd ar ddeheulaw Duw. 20Ac aethant hwy allan a phregethu ym mhob man, a'r Arglwydd yn cydweithio &#226; hwy ac yn cadarnhau'r gair trwy'r arwyddion oedd yn dilyn. #16:20 Yn lle, neu'n ychwanegol at, adn. 9&#8211;20, rhydd rhai llawysgrifau y diweddglo a ganlyn: Adroddasant yn gryno y cwbl a orchmynnwyd iddynt wrth Pedr a'r rhai oedd gydag ef. Wedi hynny, anfonodd Iesu ei hunan allan trwyddynt hwy, o'r dwyrain hyd at y gorllewin, genadwri sanctaidd ac anllygradwy iachawdwriaeth dragwyddol. Amen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="PSA.22">
 <div class="label">22</div><div class="d">I'r Cyfarwyddwr: ar Ewig y Wawr. Salm. I Ddafydd.</div><div class="q"> 1Fy Nuw, fy Nuw, pam yr wyt wedi fy ngadael,</div><div class="q">ac yn cadw draw rhag fy ngwaredu ac oddi wrth eiriau fy ngriddfan?</div><div class="q"> 2O fy Nuw, gwaeddaf arnat liw dydd, ond nid wyt yn ateb,</div><div class="q">a'r nos, ond ni chaf lonyddwch.</div><div class="q"> 3Eto, yr wyt ti, y Sanctaidd, wedi dy orseddu</div><div class="q">yn foliant i Israel.</div><div class="q"> 4Ynot ti yr oedd ein hynafiaid yn ymddiried,</div><div class="q">yn ymddiried a thithau'n eu gwaredu.</div><div class="q"> 5Arnat ti yr oeddent yn gweiddi ac achubwyd hwy,</div><div class="q">ynot ti yr oeddent yn ymddiried ac ni chywilyddiwyd hwy.</div><div class="b"></div><div class="q"> 6Pryfyn wyf fi ac nid dyn,</div><div class="q">gwawd a dirmyg i bobl.</div><div class="q"> 7Y mae pawb sy'n fy ngweld yn fy ngwatwar,</div><div class="q">yn gwneud ystumiau arnaf ac yn ysgwyd pen:</div><div class="q"> 8&#8220;Rhoes ei achos i'r ARGLWYDD, bydded iddo ef ei achub!</div><div class="q">Bydded iddo ef ei waredu, oherwydd y mae'n ei hoffi!&#8221;</div><div class="q"> 9Ond ti a'm tynnodd allan o'r groth,</div><div class="q">a'm rhoi ar fronnau fy mam;</div><div class="q"> 10arnat ti y bwriwyd fi ar fy ngenedigaeth,</div><div class="q">ac o groth fy mam ti yw fy Nuw.</div><div class="q"> 11Paid &#226; phellhau oddi wrthyf,</div><div class="q">oherwydd y mae fy argyfwng yn agos</div><div class="q">ac nid oes neb i'm cynorthwyo.</div><div class="b"></div><div class="q"> 12Y mae gyr o deirw o'm cwmpas,</div><div class="q">rhai cryfion o Basan yn cau amdanaf;</div><div class="q"> 13y maent yn agor eu safn amdanaf</div><div class="q">fel llew yn rheibio a rhuo.</div><div class="q"> 14Yr wyf wedi fy nihysbyddu fel d&#373;r,</div><div class="q">a'm holl esgyrn yn ymddatod;</div><div class="q">y mae fy nghalon fel cwyr,</div><div class="q">ac yn toddi o'm mewn;</div><div class="q"> 15y mae fy ngheg#22:15 Tebygol. Hebraeg, fy nerth. yn sych fel cragen</div><div class="q">a'm tafod yn glynu wrth daflod fy ngenau;</div><div class="q">yr wyt wedi fy mwrw i lwch marwolaeth.</div><div class="q"> 16Y mae c&#373;n o'm hamgylch,</div><div class="q">haid o ddihirod yn cau amdanaf;</div><div class="q">y maent yn trywanu#22:16 Felly'r Fersiynau. Hebraeg, fel llew. fy nwylo a'm traed.</div><div class="q"> 17Gallaf gyfrif pob un o'm hesgyrn,</div><div class="q">ac y maent hwythau'n edrych ac yn rhythu arnaf.</div><div class="q"> 18Y maent yn rhannu fy nillad yn eu mysg,</div><div class="q">ac yn bwrw coelbren ar fy ngwisg.</div><div class="q"> 19Ond ti, ARGLWYDD, paid &#226; sefyll draw;</div><div class="q">O fy nerth, brysia i'm cynorthwyo.</div><div class="q"> 20Gwared fi rhag y cleddyf,</div><div class="q">a'm hunig fywyd o afael y c&#373;n.</div><div class="q"> 21Achub fi o safn y llew,</div><div class="q">a'm bywyd tlawd#22:21 Felly'r Fersiynau. Hebraeg, ac atebaist fi. rhag cyrn yr ychen gwyllt.</div><div class="b"></div><div class="q"> 22Fe gyhoeddaf dy enw i'm cydnabod,</div><div class="q">a'th foli yng nghanol y gynulleidfa:</div><div class="q"> 23&#8220;Molwch ef, chwi sy'n ofni'r ARGLWYDD;</div><div class="q">rhowch anrhydedd iddo, holl dylwyth Jacob;</div><div class="q">ofnwch ef, holl dylwyth Israel.</div><div class="q"> 24Oherwydd ni ddirmygodd na diystyru</div><div class="q">gorthrwm y gorthrymedig;</div><div class="q">ni chuddiodd ei wyneb oddi wrtho,</div><div class="q">ond gwrando arno pan lefodd.&#8221;</div><div class="q"> 25Oddi wrthyt ti y daw fy mawl yn y gynulleidfa fawr,</div><div class="q">a thalaf fy addunedau yng ng&#373;ydd y rhai sy'n ei ofni.</div><div class="q"> 26Bydd yr anghenus yn bwyta, ac yn cael digon,</div><div class="q">a'r rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD yn ei foli.</div><div class="q">Bydded i'w#22:26 Felly Groeg. Hebraeg, i'ch. calonnau fyw byth!</div><div class="q"> 27Bydd holl gyrrau'r ddaear yn cofio</div><div class="q">ac yn dychwelyd at yr ARGLWYDD,</div><div class="q">a holl dylwythau'r cenhedloedd</div><div class="q">yn ymgrymu o'i flaen.</div><div class="q"> 28Oherwydd i'r ARGLWYDD y perthyn brenhiniaeth,</div><div class="q">ac ef sy'n llywodraethu dros y cenhedloedd.</div><div class="q"> 29Sut y gall y rhai sy'n cysgu yn y ddaear blygu#22:29 Tebygol. Hebraeg, Bwytaodd a phlygodd holl rai breision y ddaear. iddo ef,</div><div class="q">a'r rhai sy'n disgyn i'r llwch ymgrymu o'i flaen?</div><div class="q">Ond byddaf fi fyw iddo ef,#22:29 Tebygol. Hebraeg, A'i einioes ni cheidw'n fyw.</div><div class="q"> 30a bydd fy mhlant yn ei wasanaethu;</div><div class="q">dywedir am yr ARGLWYDD wrth genedlaethau i ddod,</div><div class="q"> 31a chyhoeddi ei gyfiawnder wrth bobl heb eu geni,</div><div class="q">mai ef a fu'n gweithredu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

To The Word 2020Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg