Coda a Dos Ati

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Hadau: Beth a Pham

Y Golomen

Ymarfer y Ffordd

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Rhoi iddo e dy Bryder

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JOS.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Duw'n Gorchymyn i Josua Oresgyn Canaan</div><div class="m"> 1Wedi marw Moses gwas yr ARGLWYDD, dywedodd yr ARGLWYDD wrth Josua fab Nun, a fu'n gweini ar Moses, 2&#8220;Y mae fy ngwas Moses wedi marw; yn awr, croesa di a'r holl bobl hyn yr Iorddonen yma i'r wlad yr wyf fi'n ei rhoi i blant Israel. 3Rhof i chwi bob llecyn y bydd gwadn eich troed yn cerdded drosto, fel y dywedais wrth Moses. 4Bydd eich terfyn yn ymestyn o'r anialwch a Lebanon hyd at yr afon fawr, afon Ewffrates, sef holl wlad yr Hethiaid, hyd at y M&#244;r Mawr yn y gorllewin. 5Ni saif neb o'th flaen tra byddi byw; byddaf gyda thi fel y b&#251;m gyda Moses; ni'th adawaf na chefnu arnat. 6Bydd yn gryf a dewr; oherwydd ti fydd yn rhoi i'r bobl hyn feddiant o'r wlad yr addewais ei rhoi i'w hynafiaid. 7Yn unig bydd yn gryf a dewr iawn, a gofala weithredu yn &#244;l yr holl gyfraith a orchmynnodd fy ngwas Moses iti. Paid &#226; gwyro oddi wrthi i'r dde na'r chwith, er mwyn iti ffynnu ple bynnag yr ei. 8Nid yw'r llyfr cyfraith hwn i adael dy enau; yr wyt i fyfyrio ynddo ddydd a nos, er mwyn iti ofalu gwneud y cyfan sy'n ysgrifenedig ynddo. Yna byddi'n llwyddo yn dy ffyrdd ac yn ffynnu. 9Onid wyf wedi gorchymyn iti: bydd yn gryf a dewr? Paid ag arswydo na dychryn, oherwydd yr wyf fi, yr ARGLWYDD dy Dduw, gyda thi ple bynnag yr ei.&#8221;</div><div class="s">Josua'n Rhoi Gorchmynion i'r Bobl</div><div class="m"> 10Dywedodd Josua wrth swyddogion y bobl 11am fynd trwy ganol y gwersyll, a gorchymyn i'r bobl, &#8220;Darparwch ichwi luniaeth, oherwydd o fewn tridiau byddwch yn croesi'r Iorddonen ar y ffordd i feddiannu'r wlad y mae'r ARGLWYDD eich Duw yn ei rhoi'n etifeddiaeth i chwi.&#8221; 12Ac wrth Reuben a Gad a hanner llwyth Manasse, dywedodd Josua, 13&#8220;Cofiwch beth a orchmynnodd Moses gwas yr ARGLWYDD ichwi, fod yr ARGLWYDD eich Duw yn rhoi diogelwch ichwi yma, ac yn rhoi'r wlad hon i chwi. 14Caiff eich gwragedd, eich plant a'ch anifeiliaid aros yn y wlad a roddodd Moses ichwi y tu hwnt i'r Iorddonen; ond y mae pob milwr o'ch plith i fynd trosodd yn llu arfog o flaen eich perthnasau i'w cynorthwyo, 15nes y bydd yr ARGLWYDD wedi rhoi diogelwch i'ch perthnasau fel i chwi, a hwythau'n cael meddiant o'r wlad y mae'r ARGLWYDD eich Duw yn ei rhoi iddynt; yna cewch ddychwelyd a meddiannu'r wlad a roddodd Moses gwas yr ARGLWYDD yn etifeddiaeth i chwi i'r dwyrain o'r Iorddonen.&#8221; 16Dyma'u hateb i Josua: &#8220;Fe wnawn beth bynnag yr wyt yn ei orchymyn inni, a mynd i ble bynnag yr anfoni ni; 17ufuddhawn i ti ym mhopeth fel y gwnaethom i Moses, dim ond i'r ARGLWYDD dy Dduw fod gyda thi fel y bu gyda Moses. 18Rhodder i farwolaeth bwy bynnag fydd yn anufuddhau i'th air ac yn gwrthod gwrando ar unrhyw beth a orchmynni. Yn unig bydd yn gryf a dewr.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JOS.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Josua'n Anfon Ysbiwyr i Jericho</div><div class="m"> 1O Sittim anfonodd Josua fab Nun ddau ysb&#239;wr yn ddirgel. Dywedodd wrthynt, &#8220;Ewch i ysb&#239;o'r wlad, yn arbennig Jericho.&#8221; Aethant hwythau, a chyrraedd t&#375; rhyw butain o'r enw Rahab, a lletya yno. Dywedwyd wrth frenin Jericho, 2&#8220;Edrych! Y mae rhai o'r Israeliaid wedi cyrraedd yma heno i chwilio'r wlad.&#8221; 3Anfonodd brenin Jericho at Rahab a dweud, &#8220;Tro allan y dynion a ddaeth atat i'th d&#375;, oherwydd wedi dod i ysb&#239;o'r holl wlad y maent.&#8221; 4Wedi i'r wraig gymryd y ddau ddyn a'u cuddio, dywedodd, &#8220;Do, fe ddaeth y dynion ataf, ond ni wyddwn o ble'r oeddent; 5a chyda'r nos, pan oedd y porth ar fin cau, aeth y dynion allan. Ni wn i ble'r aethant, ond brysiwch ar eu h&#244;l; yr ydych yn sicr o'u dal.&#8221; 6Yr oedd hi wedi mynd &#226;'r dynion i fyny ar y to, a'u cuddio &#226;'r planhigion llin a oedd ganddi'n rhesi yno. 7Aeth y dynion a oedd yn eu hymlid ar eu h&#244;l hyd at rydau'r Iorddonen; a chaewyd y porth, wedi i'r ymlidwyr fynd allan.</div><div class="p"> 8Cyn i'r ysb&#239;wyr gysgu, aeth Rahab i fyny ar y to, 9a dweud wrthynt, &#8220;Gwn fod yr ARGLWYDD wedi rhoi'r wlad i chwi, a bod eich arswyd wedi syrthio arnom, a holl drigolion y wlad mewn gwewyr o'ch plegid. 10Oherwydd clywsom fel y sychodd yr ARGLWYDD ddyfroedd y M&#244;r Coch o'ch blaen pan ddaethoch allan o'r Aifft, ac fel y bu ichwi ddifodi Sihon ac Og, dau frenin yr Amoriaid y tu hwnt i'r Iorddonen. 11Pan glywsom hyn, suddodd ein calonnau, ac nid oes hyder gan neb i'ch wynebu, oherwydd y mae'r ARGLWYDD eich Duw chwi yn Dduw yn y nefoedd uchod ac ar y ddaear isod. 12Am hynny, tyngwch i mi yn enw'r ARGLWYDD, am i mi wneud caredigrwydd &#226; chwi, y gwnewch chwithau'r un modd &#226;'m teulu i; rhowch imi sicrwydd 13y cadwch yn fyw fy nhad a'm mam, fy mrodyr a'm chwiorydd, a phawb sy'n perthyn iddynt, ac yr arbedwch ein bywydau rhag angau.&#8221; 14Dywedodd y dynion wrthi, &#8220;Byddwn yn barod i farw yn eich lle, dim ond i chwi beidio &#226; datgelu'n cyfrinach; pan fydd yr ARGLWYDD wedi rhoi inni'r wlad, fe wnawn garedigrwydd a thegwch &#226; thi.&#8221; 15Yna gollyngodd Rahab hwy i lawr drwy'r ffenestr ar raff, oherwydd yr oedd ei th&#375; ar fur y ddinas, a hithau'n byw ar y mur. 16Dywedodd wrthynt, &#8220;Ewch tua'r mynydd, rhag i'r rhai sy'n eich ymlid daro arnoch; cuddiwch yno dridiau, nes i'r ymlidwyr ddychwelyd, ac wedyn ewch eich ffordd eich hun.&#8221; 17Dywedodd y dynion wrthi, &#8220;Byddwn yn rhydd o'r llw y gwnaethost inni ei dyngu, 18pan fyddwn yn dod i mewn i'r wlad, os na fyddi wedi rhwymo'r edau ysgarlad hon yn y ffenestr y gollyngaist ni drwyddi, ac wedi galw ynghyd i'r t&#375; dy dad a'th fam, dy frodyr a'th deulu i gyd. 19Pwy bynnag a &#226; allan trwy ddrws dy d&#375;, bydd yn gyfrifol am ei waed ei hun, a byddwn ni'n ddieuog; ond pwy bynnag a fydd gyda thi yn y t&#375;, byddwn ni'n gyfrifol am ei waed os codir llaw yn ei erbyn. 20Os datgeli ein cyfrinach, byddwn yn rhydd o'r llw y gwnaethost inni ei dyngu iti.&#8221; 21Atebodd hithau, &#8220;Rwy'n cytuno&#8221;; ac anfonodd hwy ar eu taith. Wedi iddynt fynd, rhwymodd yr edau ysgarlad yn y ffenestr. 22Aethant hwythau, a chyrraedd y mynyddoedd ac aros yno dridiau, nes i'r ymlidwyr ddychwelyd. 23Bu'r ymlidwyr yn chwilio amdanynt bob cam o'r ffordd, ond heb eu cael. Yna daeth y ddau i lawr o'r mynyddoedd yn eu h&#244;l, a chroesi drosodd at Josua fab Nun ac adrodd wrtho bopeth a ddigwyddodd iddynt, 24a dweud, &#8220;Yn wir y mae'r ARGLWYDD wedi rhoi'r holl wlad yn ein dwylo, ac y mae'r trigolion i gyd mewn gwewyr o'n plegid.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="JOS.3">
 <div class="label">3</div><div class="s">Pobl Israel yn Croesi'r Iorddonen</div><div class="m"> 1Cododd Josua'n fore a chychwynnodd ef a'r holl Israeliaid o Sittim a dod at yr Iorddonen, a gwersyllu yno cyn croesi. 2Ymhen tridiau aeth y swyddogion drwy'r gwersyll, 3a gorchymyn i'r bobl, &#8220;Pan welwch yr offeiriaid, y Lefiaid, yn codi arch cyfamod yr ARGLWYDD eich Duw, cychwynnwch o'ch lle ac ewch ar ei h&#244;l, er mwyn ichwi wybod pa ffordd i fynd, oherwydd nid ydych wedi tramwyo'r ffordd hon o'r blaen#3:3 Hebraeg, oherwydd&#8230; o'r blaen ar ddiwedd adn. 4.. 4Er hynny bydded pellter o tua dwy fil o gufyddau rhyngoch chwi a'r arch; peidiwch &#226; mynd yn nes na hyn.&#8221; 5Yna dywedodd Josua wrth y bobl, &#8220;Ymgysegrwch, oherwydd yfory bydd yr ARGLWYDD yn gwneud rhyfeddodau yn eich mysg.&#8221; 6A dywedodd wrth yr offeiriaid, &#8220;Codwch arch y cyfamod ac ewch drosodd o flaen y bobl.&#8221; Ac wedi iddynt godi arch y cyfamod, aethant o flaen y bobl.</div><div class="p"> 7Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Josua, &#8220;Heddiw yr wyf am ddechrau dy ddyrchafu yng ngolwg Israel gyfan, er mwyn iddynt sylweddoli fy mod i gyda thi fel y b&#251;m gyda Moses. 8Felly gorchymyn di i'r offeiriaid sy'n cludo arch y cyfamod, &#8216;Pan ddewch at lan dyfroedd yr Iorddonen, safwch ynddi.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 9Dywedodd Josua wrth yr Israeliaid, &#8220;Nesewch a gwrandewch eiriau'r ARGLWYDD eich Duw. 10Dyma sut y byddwch yn gwybod bod y Duw byw yn eich mysg, a'i fod yn sicr o yrru allan o'ch blaen y Canaaneaid, Hethiaid, Hefiaid, Peresiaid, Girgasiaid, Amoriaid a Jebusiaid: 11bydd arch cyfamod Arglwydd yr holl ddaear yn croesi o'ch blaen drwy'r Iorddonen. 12Felly dewiswch yn awr ddeuddeg dyn o blith llwythau Israel, un o bob llwyth. 13Pan fydd gwadnau traed yr offeiriaid sy'n cludo arch yr ARGLWYDD, Arglwydd yr holl ddaear, yn cyffwrdd &#226;'r Iorddonen, fe wahenir ei dyfroedd, a bydd y d&#373;r sy'n llifo i lawr oddi uchod yn cronni'n un pentwr.&#8221; 14Pan gychwynnodd y bobl o'u pebyll i groesi'r Iorddonen, yr oedd yr offeiriaid oedd yn cludo arch y cyfamod ar flaen y bobl. 15Yn awr, bydd yr Iorddonen yn gorlifo ei glannau holl ddyddiau'r cynhaeaf; ond pan ddaeth cludwyr yr arch at yr Iorddonen, a thraed yr offeiriaid oedd yn cludo'r arch yn cyffwrdd ag ymyl y d&#373;r, 16cronnodd y dyfroedd oedd yn llifo i lawr oddi uchod, a chodi'n un pentwr ymhell iawn i ffwrdd yn Adam, y dref sydd gerllaw Sarethan. Darfu'n llwyr am y dyfroedd oedd yn llifo i lawr tua M&#244;r yr Araba, y M&#244;r Marw, a chroesodd yr holl bobl gyferbyn &#226; Jericho. 17Tra oedd Israel gyfan yn croesi ar dir sych, safodd yr offeiriaid oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD yn drefnus ar sychdir yng nghanol yr Iorddonen, hyd nes i'r holl genedl orffen croesi'r afon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="ACT.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Addo'r Ysbryd Gl&#226;n</div><div class="m"> 1Ysgrifennais y llyfr cyntaf, Theoffilus, am yr holl bethau y dechreuodd Iesu eu gwneud a'u dysgu#1:1 Neu, bethau a wnaeth ac a ddysgodd Iesu o'r dechrau. 2hyd y dydd y cymerwyd ef i fyny, wedi iddo roi gorchmynion trwy'r Ysbryd Gl&#226;n i'r apostolion yr oedd wedi eu dewis. 3Dangosodd ei hun hefyd iddynt yn fyw, wedi ei ddioddefaint, drwy lawer o arwyddion sicr, gan fod yn weledig iddynt yn ystod deugain diwrnod a llefaru am deyrnas Dduw. 4A thra oedd gyda hwy, gorchmynnodd iddynt beidio ag ymadael o Jerwsalem, ond disgwyl am yr hyn a addawodd y Tad. &#8220;Fe glywsoch am hyn gennyf fi,&#8221; meddai. 5&#8220;Oherwydd &#226; d&#373;r y bedyddiodd Ioan, ond fe'ch bedyddir chwi &#226;'r Ysbryd Gl&#226;n ymhen ychydig ddyddiau.&#8221;</div><div class="s">Esgyniad Iesu</div><div class="m"> 6Felly, wedi iddynt ddod ynghyd, fe ofynasant iddo, &#8220;Arglwydd, ai dyma'r adeg yr wyt ti am adfer y deyrnas i Israel?&#8221; 7Dywedodd yntau wrthynt, &#8220;Nid chwi sydd i wybod amseroedd neu brydiau y mae'r Tad wedi eu gosod o fewn ei awdurdod ef ei hun. 8Ond fe dderbyniwch nerth wedi i'r Ysbryd Gl&#226;n ddod arnoch, a byddwch yn dystion i mi yn Jerwsalem, ac yn holl Jwdea a Samaria, a hyd eithaf y ddaear.&#8221; 9Wedi iddo ddweud hyn, a hwythau'n edrych, fe'i dyrchafwyd, a chipiodd cwmwl ef o'u golwg. 10Fel yr oeddent yn syllu tua'r nef, ac yntau'n mynd, dyma ddau &#373;r yn sefyll yn eu hymyl mewn dillad gwyn, 11ac meddai'r rhain, &#8220;W&#375;r Galilea, pam yr ydych yn sefyll yn edrych tua'r nef? Bydd yr Iesu hwn, sydd wedi ei gymryd i fyny oddi wrthych i'r nef, yn dod yn yr un modd ag y gwelsoch ef yn mynd i'r nef.&#8221;</div><div class="s">Dewis Olynydd Jwdas</div><div class="m"> 12Yna dychwelsant i Jerwsalem o'r mynydd a elwir Olewydd, sydd yn agos i Jerwsalem, daith Saboth oddi yno. 13Wedi cyrraedd, aethant i fyny i'r oruwchystafell, lle'r oeddent yn aros: Pedr ac Ioan ac Iago ac Andreas, Philip a Thomas, Bartholomeus a Mathew, Iago fab Alffeus a Simon y Selot a Jwdas fab Iago. 14Yr oedd y rhain oll yn dyfalbarhau yn unfryd mewn gweddi, ynghyd &#226; rhai gwragedd a Mair, mam Iesu, a chyda'i frodyr.</div><div class="p"> 15Un o'r dyddiau hynny cododd Pedr ymysg y credinwyr&#8212;yr oedd tyrfa o bobl yn yr un lle, rhyw gant ac ugain ohonynt&#8212;ac meddai, 16&#8220;Gyfeillion, rhaid oedd cyflawni'r Ysgrythur a ragddywedodd yr Ysbryd Gl&#226;n trwy enau Dafydd am Jwdas, yr un a ddangosodd y ffordd i'r rhai a ddaliodd Iesu; 17oherwydd fe'i cyfrifid yn un ohonom ni, a chafodd ei ran yn y weinidogaeth hon.&#8221; 18(Fe brynodd hwn faes &#226;'r t&#226;l am ei ddrygwaith, ac wedi syrthio ar ei wyneb fe rwygodd yn ei ganol, a thywalltwyd ei berfedd i gyd allan. 19A daeth hyn yn hysbys i holl drigolion Jerwsalem, ac felly galwyd y maes hwnnw yn eu hiaith hwy eu hunain yn Aceldama, hynny yw, Maes y Gwaed.) 20&#8220;Oherwydd y mae'n ysgrifenedig yn Llyfr y Salmau:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Aed ei gartrefle yn anghyfannedd,</div><div class="q">heb neb yn byw ynddo&#8217;,</div><div class="b"></div><div class="m">&#8220;a hefyd:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Cymered arall ei oruchwyliaeth.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 21&#8220;Felly, rhaid i un o'r rhai a fu yn ein cwmni ni yr holl amser y bu'r Arglwydd Iesu yn mynd i mewn ac allan yn ein plith ni, 22o fedydd Ioan hyd y dydd y cymerwyd ef i fyny oddi wrthym, ddod yn dyst gyda ni o'i atgyfodiad ef.&#8221; 23Ystyriwyd dau: Joseff, a elwid Barsabas ac a gyfenwid Jwstus, a Mathias. 24Yna aethant i weddi: &#8220;Adwaenost ti, Arglwydd, galonnau pawb. Amlyga p'run o'r ddau hyn a ddewisaist 25i gymryd ei le yn y weinidogaeth a'r apostolaeth hon, y cefnodd Jwdas arni i fynd i'w le ei hun.&#8221; 26Bwriasant goelbrennau arnynt, a syrthiodd y coelbren ar Mathias, a chafodd ef ei restru gyda'r un apostol ar ddeg.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="ACT.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Dyfodiad yr Ysbryd Gl&#226;n</div><div class="m"> 1Ar ddydd cyflawni cyfnod y Pentecost yr oeddent oll ynghyd yn yr un lle, 2ac yn sydyn fe ddaeth o'r nef s&#373;n fel gwynt grymus yn rhuthro, ac fe lanwodd yr holl d&#375; lle'r oeddent yn eistedd. 3Ymddangosodd iddynt dafodau fel o d&#226;n yn ymrannu ac yn eistedd un ar bob un ohonynt; 4a llanwyd hwy oll &#226;'r Ysbryd Gl&#226;n, a dechreusant lefaru &#226; thafodau dieithr, fel yr oedd yr Ysbryd yn rhoi lleferydd iddynt.</div><div class="p"> 5Yr oedd yn preswylio yn Jerwsalem Iddewon, pobl dduwiol o bob cenedl dan y nef; 6ac wrth glywed y s&#373;n hwn fe ymgasglodd tyrfa ohonynt, ac yr oeddent wedi drysu'n l&#226;n am fod pob un ohonynt yn eu clywed hwy yn siarad yn ei iaith ei hun. 7Yr oeddent yn synnu ac yn rhyfeddu, ac yn dweud, &#8220;Onid Galileaid yw'r rhain oll sy'n llefaru? 8A sut yr ydym ni yn eu clywed bob un ohonom yn ei iaith ei hun, iaith ei fam? 9Parthiaid a Mediaid ac Elamitiaid, a thrigolion Mesopotamia, Jwdea a Capadocia, Pontus ac Asia, 10Phrygia a Pamffylia, yr Aifft a pharthau Libya tua Cyrene, a'r ymwelwyr o Rufain, yn Iddewon a phroselytiaid, 11Cretiaid ac Arabiaid, yr ydym yn eu clywed hwy yn llefaru yn ein hieithoedd ni am fawrion weithredoedd Duw.&#8221; 12Yr oedd pawb yn synnu mewn penbleth, gan ddweud y naill wrth y llall, &#8220;Beth yw ystyr hyn?&#8221; 13Ond yr oedd eraill yn dweud yn wawdlyd, &#8220;Wedi meddwi y maent.&#8221;</div><div class="s">Araith Pedr ar y Pentecost</div><div class="m"> 14Safodd Pedr ynghyd &#226;'r un ar ddeg, a chododd ei lais a'u hannerch: &#8220;Chwi Iddewon, a thrigolion Jerwsalem oll, bydded hyn yn hysbys i chwi; gwrandewch ar fy ngeiriau. 15Nid yw'r rhain wedi meddwi, fel yr ydych chwi'n tybio, oherwydd dim ond naw o'r gloch y bore yw hi. 16Eithr dyma'r hyn a ddywedwyd drwy'r proffwyd Joel:</div><div class="b"></div><div class="q"> 17&#8220; &#8216;A hyn a fydd yn y dyddiau olaf, medd Duw:</div><div class="q">tywalltaf o'm Hysbryd ar bawb;</div><div class="q">a bydd eich meibion a'ch merched yn proffwydo;</div><div class="q">bydd eich gw&#375;r ifainc yn cael gweledigaethau,</div><div class="q">a'ch hynafgwyr yn gweld breuddwydion;</div><div class="q"> 18hyd yn oed ar fy nghaethweision a'm caethforynion,</div><div class="q">yn y dyddiau hynny, fe dywalltaf o'm Hysbryd,</div><div class="q">ac fe broffwydant.</div><div class="q"> 19A rhof ryfeddodau yn y nef uchod</div><div class="q">ac arwyddion ar y ddaear isod,</div><div class="q">gwaed a th&#226;n a tharth mwg;</div><div class="q"> 20troir yr haul yn dywyllwch,</div><div class="q">a'r lleuad yn waed,</div><div class="q">cyn i ddydd mawr a disglair yr Arglwydd ddod;</div><div class="q"> 21a bydd pob un sy'n galw ar enw'r Arglwydd yn cael ei achub.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 22&#8220;Bobl Israel, clywch hyn: s&#244;n yr wyf am Iesu o Nasareth, g&#373;r y mae ei benodi gan Dduw wedi ei amlygu i chwi trwy wyrthiau a rhyfeddodau ac arwyddion a gyflawnodd Duw trwyddo ef yn eich mysg chwi, fel y gwyddoch chwi eich hunain. 23Yr oedd hwn wedi ei draddodi trwy fwriad penodedig a rhagwybodaeth Duw, ac fe groeshoeliasoch chwi ef drwy law estroniaid, a'i ladd. 24Ond cyfododd Duw ef, gan ei ryddhau o wewyr angau, oherwydd nid oedd dichon i angau ei ddal yn ei afael. 25Oherwydd y mae Dafydd yn dweud amdano:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Yr oeddwn yn gweld yr Arglwydd o'm blaen yn wastad,</div><div class="q">canys ar fy neheulaw y mae, fel na'm hysgydwer.</div><div class="q"> 26Am hynny llawenychodd fy nghalon a gorfoleddodd fy nhafod,</div><div class="q">ie, a bydd fy nghnawd hefyd yn preswylio mewn gobaith;</div><div class="q"> 27oherwydd ni fyddi'n gadael fy enaid yn Hades,</div><div class="q">nac yn gadael i'th Sanct weld llygredigaeth.</div><div class="q"> 28Hysbysaist imi ffyrdd bywyd;</div><div class="q">byddi'n fy llenwi &#226; llawenydd yn dy bresenoldeb.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 29&#8220;Gyfeillion, gallaf siarad yn hy wrthych am y patriarch Dafydd, iddo farw a chael ei gladdu, ac y mae ei fedd gyda ni hyd y dydd hwn. 30Felly, ac yntau'n broffwyd ac yn gwybod i Dduw dyngu iddo ar lw y gosodai un o'i linach ar ei orsedd, 31rhagweld atgyfodiad y Meseia yr oedd pan ddywedodd:#2:31 Neu, rhagweld yr oedd atgyfodiad y Meseia wrth lefaru, oherwydd.</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Ni adawyd ef yn Hades,</div><div class="q">ac ni welodd ei gnawd lygredigaeth.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 32&#8220;Yr Iesu hwn a gyfododd Duw, rhywbeth yr ydym ni oll yn dystion ohono. 33Felly, wedi iddo gael ei ddyrchafu i#2:33 Neu, trwy. ddeheulaw Duw, a derbyn gan y Tad ei addewid am yr Ysbryd Gl&#226;n, fe dywalltodd y peth hwn yr ydych chwi yn ei weld a'i glywed. 34Canys nid Dafydd a esgynnodd i'r nefoedd; y mae ef ei hun yn dweud:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Dywedodd yr Arglwydd wrth fy Arglwydd i,</div><div class="q">&#8220;Eistedd ar fy neheulaw,</div><div class="q"> 35nes imi osod dy elynion yn droedfainc i'th draed.&#8221; &#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 36&#8220;Felly gwybydded holl d&#375; Israel yn sicr fod Duw wedi gwneud yn Arglwydd ac yn Feseia, yr Iesu hwn a groeshoeliasoch chwi.&#8221;</div><div class="p"> 37Pan glywsant hyn, fe'u dwysbigwyd yn eu calon, a dywedasant wrth Pedr a'r apostolion eraill, &#8220;Beth a wnawn ni, gyfeillion?&#8221; 38Meddai Pedr wrthynt, &#8220;Edifarhewch, a bedyddier pob un ohonoch yn enw Iesu Grist er maddeuant eich pechodau, ac fe dderbyniwch yr Ysbryd Gl&#226;n yn rhodd. 39Oherwydd i chwi y mae'r addewid, ac i'ch plant, ac i bawb sydd ymhell, pob un y bydd yr Arglwydd ein Duw ni yn ei alw ato.&#8221; 40Ac &#226; llawer o eiriau eraill y tystiolaethodd ger eu bron, a'u hannog, &#8220;Dihangwch rhag y genhedlaeth wyrgam hon.&#8221; 41Felly bedyddiwyd y rhai a dderbyniodd ei air, ac ychwanegwyd atynt y diwrnod hwnnw tua thair mil o bersonau. 42Yr oeddent yn dyfalbarhau yn nysgeidiaeth yr apostolion ac yn y gymdeithas, yn y torri bara ac yn y gwedd&#239;au.</div><div class="s">Bywyd y Credinwyr</div><div class="m"> 43Daeth ofn ar bob enaid; yr oedd rhyfeddodau ac arwyddion lawer yn cael eu gwneud drwy'r apostolion. 44Yr oedd yr holl gredinwyr ynghyd yn dal pob peth yn gyffredin. 45Byddent yn gwerthu eu heiddo a'u meddiannau, ac yn eu rhannu rhwng pawb, yn &#244;l fel y byddai angen pob un. 46A chan ddyfalbarhau beunydd yn unfryd yn y deml, a thorri bara yn eu tai, yr oeddent yn cydfwyta mewn llawenydd a symledd calon, 47dan foli Duw a chael ewyllys da'r holl bobl. Ac yr oedd yr Arglwydd yn ychwanegu beunydd at y gynulleidfa y rhai oedd yn cael eu hachub.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="ACT.3">
 <div class="label">3</div><div class="s">Iach&#225;u'r Dyn Cloff wrth Borth y Deml</div><div class="m"> 1Yr oedd Pedr ac Ioan yn mynd i fyny i'r deml erbyn yr awr weddi, sef tri o'r gloch y prynhawn. 2Ac yr oedd rhywrai'n dod &#226; dyn oedd yn gloff o'i enedigaeth, ac yn ei osod beunydd wrth borth y deml, yr un a elwid y Porth Prydferth, i erfyn am gardod gan y rhai a fyddai'n mynd i mewn i'r deml. 3Pan welodd hwn Pedr ac Ioan ar fynd i mewn i'r deml, gofynnodd am gael cardod. 4Syllodd Pedr arno, ac Ioan yntau, a dywedodd, &#8220;Edrych arnom.&#8221; 5Gwyliodd yntau hwy, gan ddisgwyl cael rhywbeth ganddynt. 6Dywedodd Pedr, &#8220;Arian ac aur nid oes gennyf; ond yr hyn sydd gennyf, hynny yr wyf yn ei roi iti; yn enw Iesu Grist o Nasareth, cod a cherdda.&#8221; 7A gafaelodd ynddo gerfydd ei law dde, a chododd ef. Ac ar unwaith cryfhaodd ei draed a'i fferau; 8neidiodd i fyny, safodd, a dechreuodd gerdded, ac aeth i mewn gyda hwy i'r deml dan gerdded a neidio a moli Duw. 9Gwelodd yr holl bobl ef yn cerdded ac yn moli Duw. 10Yr oeddent yn sylweddoli mai hwn oedd y dyn a fyddai'n eistedd i gardota wrth Borth Prydferth y deml, a llanwyd hwy &#226; braw a syndod am yr hyn oedd wedi digwydd iddo.</div><div class="s">Araith Pedr yng Nghloestr Solomon</div><div class="m"> 11Tra oedd ef yn gafael yn Pedr ac Ioan, rhedodd yr holl bobl ynghyd atynt i'r fan a elwir yn Gloestr Solomon, wedi eu syfrdanu. 12A phan welodd Pedr hyn, fe anerchodd y bobl: &#8220;Chwi Israeliaid, pam yr ydych yn rhyfeddu at hyn? Pam yr ydych yn syllu arnom ni, fel petaem wedi peri iddo gerdded trwy ein nerth neu ein duwioldeb ni ein hunain? 13Duw Abraham a Duw Isaac a Duw Jacob, Duw ein tadau ni, sydd wedi gogoneddu ei Was Iesu, yr hwn a draddodasoch chwi a'i wadu gerbron Pilat, wedi i hwnnw benderfynu ei ryddhau. 14Eithr chwi, gwadasoch yr Un sanctaidd a chyfiawn, a deisyf, fel ffafr i chwi, ryddhau llofrudd. 15Lladdasoch Awdur bywyd, ond cyfododd Duw ef oddi wrth y meirw. O hyn yr ydym ni'n dystion. 16Ar sail ffydd yn ei enw ef y cyfnerthwyd y dyn yma yr ydych yn ei weld a'i adnabod, a'r ffydd sydd drwy Iesu a roddodd iddo'r llwyr wellhad hwn yn eich g&#373;ydd chwi i gyd. 17Yn awr, frodyr, gwn mai gweithredu mewn anwybodaeth a wnaethoch, fel eich llywodraethwyr hwythau. 18Ond fel hyn y cyflawnodd Duw yr hyn a ragfynegodd drwy enau'r holl broffwydi, sef dioddefaint ei Feseia. 19Edifarhewch, ynteu, a throwch at Dduw, er mwyn dileu eich pechodau. Felly y daw oddi wrth yr Arglwydd dymhorau adnewyddiad, 20ac yr anfona ef y Meseia a benodwyd i chwi, sef Iesu, 21yr hwn y mae'n rhaid i'r nef ei dderbyn hyd amseroedd adferiad pob peth a lefarodd Duw trwy enau ei broffwydi sanctaidd erioed. 22Dywedodd Moses, &#8216;Bydd yr Arglwydd eich Duw yn codi i chwi o blith eich cyd-genedl broffwyd, fel fi. Arno ef yr ydych i wrando ym mhob peth a lefara wrthych. 23A phob enaid na wrendy ar y proffwyd hwnnw, fe'i llwyr ddifodir o blith y bobl.&#8217; 24A'r holl broffwydi o Samuel a'i olynwyr, cynifer ag a lefarodd, cyhoeddasant hwythau y dyddiau hyn. 25Chwi yw plant y proffwydi, a phlant y cyfamod a wnaeth Duw &#226;'ch tadau pan ddywedodd wrth Abraham, &#8216;Yn dy ddisgynyddion di y bendithir holl dylwythau'r ddaear.&#8217; 26Wedi i Dduw gyfodi ei Was, anfonodd ef atoch chwi yn gyntaf, i'ch bendithio chwi trwy eich troi bob un oddi wrth eich drygioni.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

To The Word 2020Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg