Salm 55:1-10

Gwrando ar fy ngweddi, O Dduw; paid diystyru fi’n galw am dy help! Gwranda arna i, ac ateb fi. Mae’r sefyllfa yma’n fy llethu; dw i wedi drysu’n lân! Mae’r gelyn yn gweiddi arna i, ac yn bygwth pob math o ddrwg. Dŷn nhw ond eisiau creu helynt ac ymosod arna i’n wyllt. Mae fy nghalon yn rasio tu mewn i mi. Mae ofn marw wedi mynd yn drech na mi. Mae ofn a dychryn wedi fy llethu i – dw i’n methu stopio crynu! “O na fyddai gen i adenydd fel colomen, i mi gael hedfan i ffwrdd a gorffwys! Byddwn i’n hedfan yn bell i ffwrdd, ac yn aros yn yr anialwch. Saib Byddwn i’n brysio i ffwrdd i guddio, ymhell o’r storm a’r cythrwfl i gyd.” Dinistria nhw, ARGLWYDD, a drysu eu cynlluniau nhw! Dw i’n gweld dim byd ond trais a chweryla yn y ddinas. Mae milwyr yn cerdded ei waliau i’w hamddiffyn ddydd a nos, ond y tu mewn iddi mae’r drwg go iawn