Jakôba 5
5
1Anareo mpanan-karena kosa indray izao: Mitomania sy migogogogoa#5,1 Anareo mpanan-karena, sns., izay ratsy sy mpanao an-keriny., fa indro ny lozanareo efa midona. 2Ny harenareo efa lo; ny fitafianareo efa lanin’ny kalalao; 3ny volamena sy volafotsinareo efa harafesina; ary ny harafesiny dia hiampanga anareo, sy handevona ny nofonareo toy ny afo. Efa nanangona hatezerana ho anareo ho amin’ny andro farany ianareo. 4Indro, mitaraina ny karaman’ny mpiasa nijinja ny taninareo izay nofetsenareo; ary efa mby ao an-tsofin’ny Tompon’ny tafika ny fitarainany. 5Nivelona teto an-tany tamin’ny hanim-py ianareo sy nanaram-batana tamin’ny fahafinaretana; namoky ny fonareo tamin’ny andro fandringanana ianareo#5,5 Tamin’ny andro nandringanan’ny fahatezeran’Andriamanitra anareo.. 6Nanameloka sy namono ny olo-marina ianareo, fa tsy nanohitra anareo izy.
Famporisihana farany
7Koa mahareta àry, ry kristianina havako, mandra-piavin’ny Tompo. Jereo ange ny mpiasa tany izay manantena ny vokatsoan’ny tany: miandry amim-paharetana izy, mandra-pahazony ny ranonorana aloha sy aoriana. 8Aoka àry ianareo haharitra koa; ary ankaherezo ny fonareo, fa efa akaiky ny fiavian’ny Tompo. 9Aza mifampimonomonona, ry kristianina havako, fandrao dia helohina ianareo. Indro, efa mby eo am-baravarana anie ny mpitsara! 10Aoka ny mpaminany, izay niteny tamin’ny Anaran’Andriamanitra, ry kristianina havana, no hataonareo fakan-tahaka ny fandeferana sy ny faharetana. 11Indro ataontsika antso avo hoe sambatra izay efa nandefitra. Efa renareo ny niaretan’i Jôba; ary efa hitanareo koa ny nataon’ny Tompo ho azy tamin’ny farany. Fa sady antra olona ny Tompo, no be indrafo indrindra.
12Fa alohan’ny zavatra rehetra, ry kristianina havako, dia aza mianiana akory, na amin’ny lanitra, na amin’ny tany, na amin’ny zavatra hafa; fa aoka ny fanaikinareo ho eny, ary ny fandavanareo ho tsia, mba tsy hiharan’ny fitsarana aminareo;
13Misy azom-pahoriana va ao aminareo? Aoka izy hivavaka. Misy mifaly va? Aoka izy hihira fiderana. 14Misy marary va ao aminareo? Aoka izy hampaka ny Pretran’ny Eglizy; ary aoka ireo no hivavaka ho azy ka hanosotra diloilo azy amin’ny Anaran’ny Tompo. 15Ary ny vavaka atao am-pinoana hamonjy ny marary; dia hanamaivana ny rofiny ny Tompo, ary hamela izay heloka vitany. 16Koa mifampieke fahotana ianareo#5,14-16 Hanosotra diloilo, sns., tsy inona fa fanosorana ny marary (sakramenta) izany. Mifampieke, sns., na hoe mifampikonfese... fa konfesy atao amin’ny Pretra no lazain’i Origne sy i Masindahy Jean Chrysostome ho voatondro eo.; ary mifampivavaha mba ho sitrana ianareo; fa mahefa be ny vavaka ataon’ny olo-marina an-kafanam-po. 17I Elia dia olona nety tra-pahoriana tahaka antsika ihany koa. Nivavaka fatratra anefa izy mba tsy hilatsahan’ny ranonorana amin’ny tany, ka tsy nilatsaka teto an-tany ny ranonorana mandritra ny telo taona sy enim-bolana; 18ary nivavaka indray izy, vao nandatsaka ranonorana ny lanitra, ka nahavokatra ny tany.
19Ry kristianina havako, raha misy ao aminareo miala amin’ny fahamarinana, ka misy anankiray mampibebaka azy, 20dia aoka ho fantatrareo, fa izay mampibebaka ny mpanota hiala amin’ny lalan’ny fahadisoany, dia sady hanafaka ny fanahiny#5,20 Ny fanahiny, ny fanahin’ilay nampibebahiny. Hanarona fahotana, satria ny «fitiavana (Ohab 10,12; 1 Pier 4,8) no manarona ny ota rehetra.» amin’ny fahafatesana no hanarona fahotana betsaka.
Currently Selected:
Jakôba 5: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.