YouVersion Logo
Search Icon

1. Samuel 25

25
David: Hoad ooda hoat?
1Samuel storf, un aule Israeliten kjeemen toop un truaden fa am. Un see begrowden am en sien Hus en Rama. #1Sam 28,3
No daut jinkj David no de Maon Wiltnis. 2Nu wia doa een Maun en Maon, dee siene Wirtschoft en Karmel haud. Dee wia sea rikj. Hee haud 3.000 Schop un 1.000 Kosen. Siene Deena deeden jrod Schopschäaren. #Jos 15,55 3Däm Maun sien Nomen wia Nabal un hee wia een Kalebita, un siene Fru heet Abigajil. De Fru haud goode Ensecht, un see leet schmock. Oba de Maun wia schwoa to lieden un goaschtrich.
4David hieed doa en de Wiltnis, daut Nabal biem Schopschäaren wia. 5Dan schekjt David tieen junge Mana un säd to an: Got no Karmel, no Nabal, un jreest am von mie. 6Sajcht to am: Muchst du Fräd un Erfolch haben, du, un diene Famielje, un aules waut du hast. 7David hieed, daut diene Mana Schop schäaren deeden, un onse Mana sent met diene Hoads jewast. Wie haben an kjeen Schoden aunjedonen, un see haben nuscht veloaren, de gaunze Tiet daut see en Karmel wieren. 8Froag an, un dee woaren die daut selwje sajen. Wie sent aun een Fastdach jekomen un froagen auf du ons waut jennen woascht. Jeff bitscheen, waut du soo reed hast, fa de Mana un fa dienen Frint, David. 9Un David siene Mana jinjen un säden Nabal, waut David an oppjejäft haud. Dan wachten see. 10Un Nabal säd to David siene Mana: Wäa es David? Wäa es Isai sien Sän? Doa sent vondoagschen Dach väle Mana dee sikj von äare Haren loosmoaken. 11Saul ekj von daut Broot un Wota un Fleesch, woont ekj fa miene Schäara reed jemoakt hab, un daut no wäm jäwen wan ekj nich emol weet wäa daut es? 12Un David siene Mana jinjen wajch, trigj no David, un vetalden am, woo daut jegonen haud. 13Un David säd to siene Mana: Nu schnalt een jiedra sien Schwieet aun. Un een jiedra schnald sikj sien Schwieet aun. Un David schnald sikj uk sien Schwieet aun. Dan neem hee bie 400 Mana met sikj un leet 200 bie äare Sachen.
14Oba eent von Nabal siene Deena jinkj no Abigajil, Nabal siene Fru, un säd ar: Horch emol, David siene Mana kjeemen von de Wiltnis un bejreesten onsen Harn. Oba hee schempt dee bloos ut. 15Doch de Mana wieren sea goot to ons, un wie haben kjeen Schoden jehaut. Dee gaunze Tiet aus wie opp de opne Stap wieren un dee met ons wieren, es ons nuscht wajchjekomen. 16See beschizten ons Dach un Nacht fa de gaunze Tiet, daut wie met an toop bie onse Schop wieren. 17Nu denkj die daut äwa, waut du doonen sust. Dit kunn schlemm sennen fa onsen Harn un fa aul siene Menschen. Hee es soo veoajat, daut hee no kjeenem horcht.
18Dan spood Abigajil sikj, un lod 200 Brootkjes un twee Ladasch voll Wien, fief jereede Schop un fief Pinjel jereeschte Jeträajd Kjieena, 100 Pungels Rasienen un 200 Stekja jepraste jedrieejde Fiejen opp Äsels. 19Un see säd to äare junge Deena: Got jie veropp, un ekj woa hinjaraun komen. Oba äaren Maun, Nabal, säd see doa nuscht von. 20Abigajil reet opp äaren Äsel, un soo jinkj see David entjäajen. Aus see rom eene Akj kjeem, kjeemen David un siene Mana ar entjäajen, gaunz dicht bie. 21David haud to siene Mana jesajcht: Ekj hab disen Mensch siene Mana un aules waut hee en de Wiltnis haft emsonst jeheet, soo daut am nuscht wajchjekomen es von aules waut hee doa haud. Nu haft hee mie schlajchtet trigjetolt fa daut goode waut wie am deeden. 22Mucht Gott mie bestrofen, wan ekj nich disen Morjen aul siene Mana aufschauf.
23Aus Abigajil David sach, stieech see schwind von äaren Äsel rauf, un kjneed sikj ver David gaunz bat oppe Ieed, 24krakjt ver am. Un see säd: Lot de Schult gaunz opp mie komen. Horch een kjlienet bätskje no mie, un ekj woa die aules sajen, waut hia jeworden es. 25Du, mien Har, recht die nich no dän Schuft, Nabal. Sien Nomen sajcht aul wäa hee es: Hee es een Schuft. Oba ekj, diene Deenarin, haud daut nich jeseenen, daut diene Mana bie Nabal wieren. 26Un nu, mien Har, soo secha aus de Har läft un soo secha aus du läfst, daut es de Har, dee die vondoag jehoolen haft, daut du nich schuldich woascht, oschuldje Läwes to nämen un met diene ieejne Macht Rach to eewen. Muchten diene Fiend un dee waut no dien Läwen stonen, soon Jerecht opp sikj brinjen aus mien Maun Nabal. 27Nemm bitscheen dit Jeschenkj aun, woont diene Deenarin no mienen Harn jebrocht haft, un jeff diene Mana daut. 28Bitscheen, vejeff mie, diene Deenarin, waut ekj vefält hab un daut ekj die waut saj. De Har woat die, mienen Harn, noch onbedinjt opp lang eene stoakje Famielje moaken, wiels du, mien Har, fa däm Harn siene Sied enstonen deist. Schlajchte Jedanken sellen nich en die jefungen woaren, soo lang aus du läfst. #2Sam 7,16 29Wan irjent wäa die sull hinjaraun sennen ooda sull no dien Läwen stonen, woat dien Läwen met dee enjebungen woaren waut en däm Schutz von däm Harn dien Gott läwen. Un daut Läwen von diene Fiend woat wajchjeschliesat woaren, soo aus ut eenen Schleida. #Psa 69,29 30Un wan de Har ieescht aul daut goode aun die, mienen Harn, jedonen haft, soo aus hee daut vesproaken haft, un die toom Kjennich en Israel jemoakt haft, #2Sam 5,2 31dan woascht du kjeene Schaund droagen brucken ooda die schämen motten, wiels du daut Läwen von eenen oschuldjen Mensch jenomen hast, ooda wiels du selfst Rach jeeeft hautst. Un wan de Har ieescht goot to die jewast es, dan denkj uk aun mie, diene Deenarin.
32Dan säd David to Abigajil: Ekj preis däm Harn, däm Gott äwa Israel, daut hee die vondoag no mie jeschekjt haft. 33Un ekj low die, daut du soo weis jehaundelt hast, un uk daut du mie oppjehoolen hast von een Läwen nämen un von mie aun wäm to rajchen. 34Soo secha aus de Har, Israel äa Gott, läft, dee mie jehoolen haft von die Leet aundoonen, haud ekj vondoag aul Nabal siene Menschen omjebrocht, wan du die nich jespoot hautst un wieescht mie entjäajen jekomen. 35Un dan neem David waut see am jebrocht haud. Un hee säd: Go ruich no dien Hus. Kjikj emol, ekj hab jehieet waut du jesajcht hast un ekj hab daut jedonen no waut du fruachst.
36Un Abigajil jinkj trigj no Nabal, un dee haud sikj loten een Fast väasaten, soo aus daut eenen Kjennich jehieren wudd. 37Aus Nabal dan dän näakjsten Dach utjenichtat wia, säd siene Fru am aules, waut doa jeworden wia. Un Nabal kjrieech eenen Schlach, un hee wia jelämt aus Steen. 38Dan bie tieen Doag lota jeef de Har Nabal noch eenen Schlach un hee storf doavon. 39Aus David hieed, daut Nabal jestorwen wia, säd hee: Ekj preis dän Harn, dee sikj aun Nabal jerajcht haft, fa daut waut hee aun mie deed, un daut hee mie jehoolen haft von beeset doonen. De Har haft Nabal siene beese Dinja trigj opp sien Kopp komen loten. Dan leet David no Abigajil schekjen un froagen, auf see wudd siene Fru woaren. 40Un aus David siene Mana no Karmel jinjen, säden see to ar: David schekjt ons häa daut wie die sullen holen toom siene Fru sennen. 41Un see stunt opp un kjneed sikj bat opp de Ieed un säd: Horcht emol, ekj sie siene Deenarin, un ekj sie reed siene Mana de Feet to wauschen. 42Un Abigajil muak sikj schwind reed, met de fief Mejales toop, dee äare Deenstmejales wieren, un see sad sikj opp eenen Äsel un jinkj met David siene Mana met, un see wort David siene Fru. #1Sam 27,3; 30,5; 2Sam 3,3
43Un David neem uk Ahinoam von Jesreel, daut see siene Fru wort. Dise beid worden David siene Frues. 44Saul haud siene Dochta Michal, dee David siene Fru wia, no Palti, Lajisch sienen Sän, jejäft. Palti kjeem von Galim. #2Sam 3,14-15

Currently Selected:

1. Samuel 25: PB

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy