ลูกา 15
15
อุปมาเรื่องแกะหลงหาย
(มธ.18:12-14)
1พวกคนเก็บภาษีและคนบาปมารวมตัวกันเพื่อฟังพระเยซู 2แต่พวกฟาริสีและครูสอนกฎบัญญัติบ่นพึมพำว่า “คนนี้ต้อนรับคนบาปและกินอาหารร่วมกับพวกเขา”
3พระเยซูจึงเล่าเรื่องอุปมานี้ให้เขาฟังว่า 4“สมมุติว่าคนหนึ่งมีแกะร้อยตัว และมีตัวหนึ่งหายไป เขาจะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้ในทุ่ง แล้วไปตามหาแกะตัวที่หายไปจนกว่าจะเจอหรือ 5เมื่อเขาเจอก็แบกมันบนบ่าด้วยใจยินดี 6และกลับบ้าน จากนั้นเขาก็เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมาและพูดว่า ‘ดีใจกับฉันหน่อย ฉันเจอแกะตัวที่หลงหายไปแล้ว’ 7เราบอกว่า ในสวรรค์จะมีความสุขยินดีกับคนบาปหนึ่งคนที่กลับใจใหม่ มากกว่าคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนที่ไม่อยากกลับใจ
อุปมาเรื่องเหรียญหาย
8 หรือสมมุติว่า หญิงคนหนึ่งมีเหรียญเงินสิบเหรียญ # 15:8 ภาษากรีก สิบแดรกม่า 1 แดรกม่ามีค่าประมาณค่าแรง 1 วัน แล้วทำหายไปหนึ่งเหรียญ เธอจะไม่จุดตะเกียง กวาดบ้านและค้นหาทุกซอกทุกมุมจนกว่าจะเจอหรือ 9และพอเจอแล้วก็เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมา และพูดว่า ‘ดีใจกับฉันหน่อย ฉันเจอเหรียญที่หายไปแล้ว’ 10ในทำนองเดียวกัน เราบอกว่าเหล่าทูตสวรรค์ของพระเจ้าก็ยินดีที่คนบาปหนึ่งคนกลับใจ”
อุปมาเรื่องบุตรที่หลงหาย
11พระเยซูพูดต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งมีลูกชายสองคน 12ลูกคนเล็กพูดกับพ่อว่า ‘ขอแบ่งที่ดินส่วนของลูกให้ด้วย’ ดังนั้นพ่อจึงแบ่งทรัพย์สมบัติให้กับลูกทั้งสองคน
13 ต่อมาไม่นาน ลูกชายคนเล็กก็รวบรวมสมบัติทั้งหมดของตนแล้วเดินทางไปเมืองไกล ผลาญเงินและใช้ชีวิตเสเพล 14พอเขาหมดตัว ก็เกิดการกันดารอาหารอย่างหนักทั่วดินแดนนั้น และเขาเริ่มขัดสน 15เขาจึงไปรับจ้างชาวเมืองคนหนึ่งซึ่งใช้เขาออกไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา 16เขาหิวมากจนอยากจะกินฝักถั่วคารอบ#15:16 พืชท้องถิ่นในแถบเมดิเตอร์เรเนียนใช้เป็นอาหารสัตว์ที่หมูกิน แต่ก็ไม่มีใครให้อะไรเขากินเลย
17 เมื่อคิดได้ก็พูดว่า ‘ลูกจ้างหลายคนของพ่อมีอาหารเหลือเฟือ แต่นี่ฉันกำลังจะอดตาย 18ฉันจะกลับไปหาพ่อและพูดกับท่านว่า พ่อ ลูกทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่าน 19ไม่คู่ควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านอีก ให้ลูกเป็นเหมือนลูกจ้างคนหนึ่งของท่านเถิด’ 20ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นกลับไปหาพ่อของตน
แต่ขณะที่เขายังอยู่แต่ไกล พ่อมองเห็นและสงสารจับใจจึงวิ่งไปหาลูกชาย สวมกอดและจูบเขา
21 ลูกจึงพูดกับพ่อว่า ‘พ่อ ลูกทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่านด้วย ไม่คู่ควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านอีกต่อไป’
22 แต่พ่อสั่งคนรับใช้ว่า ‘เร็วเข้า! นำเสื้อผ้าที่ดีที่สุดมาใส่ให้เขา เอาแหวนสวมที่นิ้ว และรองเท้ามาสวมให้ด้วย 23นำลูกวัวขุนมาฆ่าเลี้ยงฉลองกัน 24เพราะลูกคนนี้ของเราตายไปแล้ว และกลับฟื้นขึ้นมาอีก เขาหายไปแล้วและได้พบกันอีก’ ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มฉลองกัน
25 ลูกคนโตอยู่ในทุ่งนา เมื่อใกล้จะถึงบ้าน ก็ได้ยินเสียงดนตรีและเต้นรำ 26เขาจึงเรียกคนรับใช้คนหนึ่งมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น 27คนรับใช้ตอบว่า ‘น้องของท่านกลับมาแล้ว พ่อของท่านจึงให้ฆ่าลูกวัวขุน เพราะเขากลับมาอย่างปลอดภัย’
28 พี่ชายก็โกรธและไม่ยอมเข้าบ้าน พ่อจึงออกมาขอร้องเขา 29แต่เขาตอบพ่อว่า ‘ดูสิ! หลายปีมานี้ ลูกตรากตรำรับใช้พ่อ และไม่เคยขัดคำสั่งของท่านเลย แม้ลูกแพะสักตัวก็ยังไม่เคยให้ลูกเพื่อเลี้ยงฉลองกับเพื่อน 30แต่เมื่อลูกคนนี้ของพ่อกลับมา ทั้งๆ ที่ผลาญสมบัติของท่านไปกับหญิงโสเภณี ท่านยังฆ่าลูกวัวขุนเพื่อเขา’
31 พ่อจึงพูดว่า ‘ลูก เจ้าอยู่กับพ่อตลอดมา และทุกสิ่งที่พ่อมีก็เป็นของเจ้า 32แต่เราต้องฉลองและยินดีกัน เพราะน้องคนนี้ของเจ้าตายไปแล้วกลับฟื้นขึ้นมาอีก เขาหายไปแล้วกลับได้พบกันอีก’ ”
Currently Selected:
ลูกา 15: TCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
