YouVersion Logo
Search Icon

دوّمِ پِترُس 3

3
فصلِ سِوّم
وعدِه اَمَدونِ روزِ خُداوند
1اَی عزِیزا، اِی خطِ دوّم اَسته که بَلدِه شُمو نوِشته مُونُم. امی خط ها ره نوِشته کدُم تا فِکرای پاک شُمو ره دَ وسِیلِه یادآوَری بیدار کنُم، 2تا شُمو توره های ره که دَ گُذشته دَ وسِیلِه اَنبیای مُقَدَّس گُفته شُده و حُکمِ مَولا و نِجات دِهِنده ره که از طرِیقِ رسُولای شُمو دَز شُمو دَده شُده، دَ یاد خُو بیرِید. 3اوّلتَر از تمامِ چِیزا، شُمو باید اِی ره بِدَنِید که دَ روزای آخِر رِیشخَندگرا پَیدا مُوشه که حقِیقت ره رِیشخَند کده مُطابِقِ خاهِشاتِ نَفس خُو رفتار مُونه 4و مُوگیه: ”کُجا شُد وعدِه اَمَدونِ ازُو؟ از زمانی که بابه‌کَلونای مو مُرد،#۳‏:۴ دَ جای «مُرد» دَ زِبونِ یونانی «خاو رفت» نوِشته یَه. تمامِ چِیزا امُو رقم اَسته که از شُروعِ خِلقتِ دُنیا بُود.“ 5اُونا قَصداً اِی حقِیقت ره نادِیده مِیگِیره که دَ وسِیلِه کلامِ خُدا آسمونا از قدِیم مَوجُود بُود و زمی از آو و دَ وسِیلِه آو شکل گِرِفت؛ 6و دَ وسِیلِه آو ها، دُنیای امزُو زمان غَرق شُد و از بَین رفت. 7لیکِن دَ وسِیلِه امزُو کلام، آسمونا و زمِینِ فِعلی بَلدِه آتِش ذَخِیره شُده و تا روزِ قضاوَت و نابُودی مردُمای بےخُدا نِگاه مُوشه.
8لیکِن اَی عزِیزا، امی حقِیقت از یاد شُمو نَرَوه که دَ پیشِ خُداوند یگ روز رقمِ هزار سال اَسته و هزار سال رقمِ یگ روز. 9خُداوند دَ پُوره کدونِ وعدِه خُو دیر نَمُونه، رقمی که بعضی کسا گُمان مُونه که دیر مُوکُنه، بَلکِه بَلدِه ازشُمو صَبر مُونه، چُون اُو نَمیخایه که کس نابُود شُنه، بَلکِه میخایه که پگ توبه کُنه.
10مگم روزِ خُداوند رقمِ دُز اَلّی مییه. دَ امزُو روز آسمونا قد غُرِشِ آوازِ بِلند از بَین موره، اَجسامِ فَلَکی#۳‏:۱۰ یعنی آفتَو، ماهتَو و سِتاره ها. سوخته نابُود مُوشه و زمی قد تمامِ کارای که دَ مَنِه شی اَسته، دَ آتِش دَر مِیگِیره.#۳‏:۱۰ دَ جای «دَ آتِش دَر مِیگِیره» دَ بعضی نُسخه ها «بَرمَلا مُوشه» نوِشته یَه. 11ازی که تمامِ امزی چِیزا دَ امزی طرِیق نابُود مُوشه، پس شُمو چی رقم مردُما باید بَشِید؟ شُمو باید دَ زِندگی خُو مُقَدَّس و خُداپَرست بَشِید، 12چِیم دَ راهِ اَمَدونِ روزِ خُدا بَشِید و بَلدِه اَمَدون شی کوشِش کُنِید، امُو روز باعِث مُوشه که آسمونا دَر گِرِفته نابُود شُنه و عالمِ هَستی دَ گرمی کَلو ذَوب شُنه. 13لیکِن مُطابِقِ وعدِه ازُو، مو دَ اِنتِظارِ آسمونای نَو و زمِینِ نَو اَستی که جایگاهِ عدالت اَسته.
14پس اَی عزِیزا، دَ حالِیکه اِنتِظارِ امزی چِیزا ره مِیکشِید، سخت کوشِش کنِید که دَ حُضُورِ ازُو بےلَکه و بےعَیب یافت شُنِید و صُلح-و-آرامِش دَشته بَشِید. 15صبر-و-حَوصِلِه مَولای مو ره سَبَبِ نِجات خُو بِدَنِید، امُو رقم که بِرارِ عزِیز مو پولُس ام مُطابِقِ حِکمتی که دَزُو دَده شُده، بَلدِه شُمو نوِشته کد. 16اُو دَ تمامِ خط های خُو دَ بارِه امزی چِیزا توره مُوگیه. دَزوا بعضی چِیزا اَسته که فامِیدون شی سخت اَسته و مردُمای جاهِل و سُست‌اِراده اُونا ره غَلَط معنیٰ مُونه، امُو رقم که قد دِیگه نوِشته های مُقَدَّس ام امی کار ره مُونه و نابُودی ره دَ بَلِه خُو میره.
17پس اَی عزِیزا، ازی که شُمو امی چِیزا ره از پیش مُوفامِید، اِحتیاط کُنِید که دَ وسِیلِه حِیله-و-مَکرِ آدمای شرِیر گُمراه نَشُنِید و از اُستواری-و-پایَداری خُو سقُوط نَکُنِید، 18بَلکِه دَ فَیض و شِناختِ مَولا و نِجات دِهِندِه مو عیسیٰ مسیح رُشد کُنِید. بُزُرگی-و-جلال از آلی و تا اَبَداُلاباد ازُو باد. آمین.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in