Санау 14

Исраиллиле къаугъа этедиле

1Ол кече битеу жамауат къычырыкъ этип жиляп тургъанды. 2Исраил улула Муссагъа бла Харуннга тырман этгендиле, битеу жамауат да алагъа былай айта эди:

– Ой биз Мисирде ёлгю эдик! Неда мында, къуу жерде ёлгю эдик! 3Раббий бизни ол жерге нек элтеди? Биз анда къылычдан ёллюкбюз, бизни къатынларыбыз бла сабийлерибиз а жесирликге тюшерикдиле. Андан эсе биз Мисирге къайтсакъ иги тюйюлмюдю?

4Сора бир бирлерине:

– Кесибизге бир башчы салып, Мисирге къайтайыкъ, – дегендиле.

5Ол заманда Мусса бла Харун Исраил улуланы жыйылып тургъан жамауатыны аллында жерге беттёбен аугъандыла. 6Жерни тинтирге баргъанланы арасында болгъан Нунну жашы Ешуа бла Ефунне улу Калеб, жанлары къыйналып, кийимлерин жыртхандыла да, 7Исраил улуланы битеу жамауатына былай айтхандыла:

– Ол биз тинтип чыкъгъан жер болмагъанча бек аламатды. 8Раббий бизге ыразы болса, Ол бизни ол сют бла бал баргъан жерге элтир да, аны бизге берир. 9Раббийге къажау турмагъыз ансы, ол жерде жашагъан адамладан къоркъмагъыз, биз аланы ётмек ашагъанлай ашап жокъ этербиз. Алада жакълау#14:9 Жакъла – биреу жанлы неда бир зат жанлы бол, биреуню неда бир затны къоруула; орус. защищать кого-то, заступаться за кого-то. къалмагъанды, бизни бла уа Раббий барды. Коркъмагъыз аладан!

10Алай а битеу жамауат:

– Быланы ташла бла уруп ёлтюрюгюз, – дегенди.

Ол заманда Тюбешиу Чатырны къатында Исраил улулагъа Раббийни аламатлыгъы кёрюндю.

Муссаны халкъ ючюн тилеги

11Сора Раббий Муссагъа былай айтды:

– Бу халкъ Мени не заманнга дери сансыз этип турлукъду? Аланы арасында Мен аллай тамаша белгиле этгенликге, ала Манга ийнанмай не заманнга дери турлукъдула? 12Мен алагъа ёлет ийип, къурутуп бошайым, сенден а аладан да уллу эм кючлю миллет жаратайым.

13Мусса уа Раббийге:

– Сен къудуретинг бла бу халкъны мисирлилени арасындан чыгъаргъанса, – деди. – Энди ала муну эшитселе, 14бу жерде жашагъан халкъгъа не айтырла? Ала эшитгеннге кёре, Сен, я Раббий, бу халкъны арасында болгъанса, Сен, Раббий, алагъа Кесинги бетден бетге кёргюзтесе, Сени булутунг аланы башларында турады, кюндюз Сен аланы алларында булут чигинжиде, кече уа от чигинжиде бараса. 15Энди Сен бу халкъны, бир адамын къоймай, жокъ этсенг, Сени аламат ишлеринги юсюнден эшитген миллетле: 16«Раббий бу халкъны ант этип берирге айтхан жерге жетдирирге болалмагъанды. Аны себепли, Ол аны къуу жерде жокъ этгенди», – дерле. 17Раббийни къудурети энди туура болсун! Сен Кесинг былай айтханса: 18«Раббий бек тёзюмлюдю, кёп мархаматлыды. Ол гюняхны бла аманлыкъны кечеди. Терслиги болгъанлагъа, Ол жазасыз къоймайды; аталарыны терсликлерин сабийлерине, ючюнчю эм тёртюнчю тёлюлерине дери жетишдиреди». 19Тилейме, Мисирден чыкъгъанларындан бюгюннге дери Сен бу халкъны кечгенинг кибик, уллу мархаматынг бла бу халкъны гюняхын кеч!

20Раббий жууапха былай айтханды:

– Сен тилегенинг ючюн Мен алагъа кечеме. 21Алай а, Кесим бла ант этеме, Раббийни аламатлыгъы битеу дуниягъа жайыллыгъы кертиди. 22Бу Мени аламатлыгъымы кёргенле, Мен Мисирде бла къуу жерде этген тамаша белгилени кёргенле, алай а Мени он кере сынап кюрешген эм сёзюме тынгыламагъан адамладан бири да, 23Мен ата-бабаларына ант этип берирге айтхан жерни кёрлюк тюйюлдю. Мени сансыз этгенледен аны бири да кёрлюк тюйюлдю. 24Алай а Мени къулум Калебни ниети башха болгъаны ючюн, ол Манга битеу жюрегинден бойсуннганы ючюн, Мен аны ол баргъан жерге жетдирикме, аны туудукълары да анга ие боллукъдула. 25Ёзенде амалеклиле бла кенанлыла жашагъанлары себепли, тамбла артха айланыгъыз да, къуу жерге, Къамиш тенгиз таба атланыгъыз.

Къаугъа ючюн азап

26Сора Раббий Муссагъа бла Харуннга былай айтханды:

27– Бу аман жамауат Манга энтта не заманнга дери тырман этип турлукъду? Исраил улула Манга къажау сёзле айтханда, Мен аланы тырманларын эшитеме 28Алагъа былай айт: «Кесим бла ант этеме, – дейди Раббий, – сиз Манга эшитдиргеннге кёре этерикме Мен сизге. 29Сизни ёлюклеригиз бу къуу жерде къаллыкъдыла. Жыл санлары жыйырмадан атлап, санаугъа киргенледен эм манга къажау тырман этгенледен, 30Мен къол кётюрюп ант этип, сизни жерлешдирирге айтхан жерге биригиз да кирлик тюйюлсюз. Жаланда Ефунне улу Калеб бла Нунну жашы Ешуа кирликдиле. 31Сиз, ала душманны къолуна тюшерикдиле деген сабийлеригизни Мен келтирикме да, сиз сансыз этген жерни ала танырла. 32Сизни ёлюклеригиз а бу къуу жерде къаллыкъдыла. 33Сизни саякълыгъыгъыз#14:33 Саякълыкъ – хаулелик, аман айланыучу къылыкъ; орус. распутство, распущенность, разврат. ючюн, уланларыгъыз азап чегерикдиле, къыркъ жылны кёчгюнчю сюрюучюле боллукъдула, сиз барыгъыз да бу къуу жерде ёлгюнчю. 34Сиз жерни тинтип айланнган кыркъ кюнню, хар кюню бир жыл болуп, къыркъ жылны ичинде гюняхларыгъыз ючюн азап чегериксиз. Сора Мени ачыуландыргъан не болгъанын билирсиз». 35Мен, Раббий, сёз береме: «Манга къажау тургъан гюняхлы жамауатха муну ишексиз этерикме. Ала бу къуу жерде думп боллукъдула, бары да мында ёллюкдюле.

36Мусса жерни тинтирге ийгенледен, ала къайтхандан сора, ол жерни юсюнден аман хапарла жайгъан, жамауатны Муссагъа тырман этерге къозгъагъан адамла 37Раббийни аллында ёлетден ёлгендиле. Ала ол жерни юсюнден аман хапарла жая эдиле. 38Жерни тинтирге баргъан адамладан жаланда Нунну жашы Ешуа бла Ефунне улу Калеб сау къалгъандыла».

39Мусса бу сёзню Исраил улулагъа айтханды да, халкъ бек ачы жилягъанды. 40Эртденликде эртде туруп, ала таулу жерни тёппелери таба чыгъып башлагъандыла. Ала:

– Биз хазырбыз. Биз гюнях этгенбиз; энди Раббий бизге берирге айтхан жерге барлыкъбыз, – дей эдиле.

41Алай а Мусса:

– Раббийни буйругъуна сиз къажау нек турасыз? – дегенди. – Жетиширик тюйюлсюз. 42Бармагъыз, Раббий биргегизге боллукъ тюйюлдю. Душманларыгъыз сизни хорларыкъдыла. 43Анда сизни аллыгъызгъа амалеклиле бла кенанлыла чыгъарыкъдыла да, аланы къылычларындан ёллюксюз. Сиз Раббийге арт бургъаныгъыз себепли, энди Ол биргегизге боллукъ тюйюлдю.

44Алай а ала таулу жерни тёппелерине чыгъаргъа базыннгандыла; Раббийни Кесамат Кюбюрю да, Мусса да къонушдан чыкъмагъандыла. 45Сора таулада жашагъан амалеклиле бла кенанлыла, келип, аланы хорлап, ызларындан Хормагъа дери къуугъандыла.

Currently Selected:

Санау 14: МалкъСК

Highlight

Copy