Жаратылыу 41

Юсюп фыргъауунну тюшлерин жоралайды

1Эки жыл озгъандан сора фыргъауун тюш кёреди. Тюшюнде ол Нил сууну къатында тура эди. 2Сора иги къарамлы эм семиз этли жети ийнек суудан чыгъып, къамиш ичинде отлай башлайдыла. 3Аладан сора уа осал къарамлы эм арыкъ этли жети башха ийнек суудан чыгъып, сууну жагъасында ол ийнеклени къатларында тохтайдыла. 4Осал къарамлы эм арыкъ этли ийнекле, иги къарамлы эм семиз этли жети ийнекни ашап къойдула. Сора фыргъауун уянды.

5Дагъыда жукълайды да, бир башха тюш кёреди. Тюшюнде къараса, ма, бир чёпню юсюнде жети токъ эм ахшы будай баш ёседи. 6Аладан сора уа, ма, кюн чыкъгъан жанындан уруучу жел къурутхан жети арыкъ будай баш ёседи. 7Ол арыкъ будай башла жети токъ эм толу будай башланы жутуп къойдула. Сора фыргъауун уяннганды да, бу тюш болгъанын ангылагъанды.

8Эрттенликде фыргъауунну кёлю жунчугъанды эмда адам ийип, Мисирни битеу билгичлерин бла битеу акъылманларын чакъыртып, кёрген тюшлерин алагъа айтханды. Алай болгъанлыкъгъа, фыргъауунну тюшлерин жоралар адам табылмагъанды.

9Сора тамата чагъырчы фыргъаууннга:

– Энди гюняхларымы эсиме тюшюреме, – деди. – 10Фыргъауун къулларына чамланып, мени да, тамата ётмекчини да бегеуюллени таматасыны юйюндеги тутмакъгъа салгъан эди. 11Бир кече экибизге да тюш кёрюннген эди; хар бирибиз энчи магъаналы тюш кёрген эдик. 12Анда уа бизни бла бегеуюллени таматасыны къулу, бир чюйютлю жаш бар эди. Биз тюшлерибизни анга айтхан эдик, ол а бизге хар бирибизни кёрген тюшюн жоралагъан эди. 13Ол бизге къалай жоралагъан эсе да, алай болуп къалгъан эди. Мен жериме къайтарылгъан эдим; тамата ётмекчи уа асылгъан эди.

14Сора фыргъауун Юсюпню келтирир ючюн адам ийгенди. Аны тутмакъдан ашыгъып чыгъаргъандыла. Ол чачын къыркъдырып, кийимлерин да алышындырып, фыргъауунну аллына келгенди. 15Фыргъауун Юсюпге:

– Манга тюш кюрюннгенди, аны жоралар адам а жокъду. Сен а тюшлени жоралай билесе, деп эшитгенме мен, – деди.

16Юсюп фыргъаууннга:

– Фыргъаууннга тап жууапны мен угъай, Аллах берир, – деп жууаплады.

17Сора фыргъауун Юсюпге былай айтды:

– Мен тюшюмде Нил сууну жагъасында тура эдим. 18Сора семиз этли, иги къарамлы жети ийнек суудан чыгъып, къамиш ичинде отлай эдиле. 19Аладан сора уа, азгъын, бек осал къарамлы эм арыкъ этли жети башха ийнек чыкъдыла. Мен битеу Мисирни жеринде ала кибик арыкъ ийнек кёрмегенме. 20Сора арыкъ, осал къарамлы ийнекле семиз ийнеклени ашап къойдула. 21Семизле аланы къарынларына сыйындыла, алай болгъанлыкъгъа къарынларында токълукъ эсленнген да этмеди. Ала, алгъынча, осал къарамлы эдиле. Сора мен уяндым.

22Андан сора да, къалкъыгъанымлай, манга быллай тюш кёрюндю: бир чёпню юсюнде жети толу эм ахшы будай баш ёсдю. 23Аладан сора уа кюн чыкъгъан жанындан уруучу жел къурутхан жети къуу, арыкъ будай баш ёсдю. 24Арыкъ будай башла жети ахшы будай башны жутуп къойдула. Муну билгичлеге айтхан эдим, алай а манга аны магъанасын бир киши да айтып ангылаталмады.

25Юсюп фыргъаууннга былай айтды:

– Фыргъауунну эки тюшю бирди. Аллах не этеригин фыргъаууннга билдиргенди. 26Жети ахшы ийнек – жети жылды, жети ахшы будай баш да – жети жылды. Тюш бирди. 27Аланы ызындан чыкъгъан жети арыкъ эм осал ийнек – жети жылды, аны кибик кюн чыкъгъан жанындан уруучу жел къурутхан арыкъ будай баш да – жети жыл ачлыкъды.

28Аллах не этеригин фыргъаууннга кёргюзтгенди деп, мен ма аны ючюн айтханма. 29Ма, битеу Мисирни жерине жети жыл уллу элпеклик#41:29 Элпеклик – байлыкъ, хар затны эркин, кёп жетер чакълы болгъанлыгъы. келеди. 30Андан сора жети жыл ачлыкъ боллукъду. Мисирни жеринде битеу ол элпеклик унутуллукъду эмда ачлыкъ къыралны жоярыкъды. 31Ол келлик ачлыкъны себебинден къыралда алгъыннгы элпеклик унутуллукъду, нек десенг, ол бек къыйын боллукъду. 32Фыргъаууннга тюш эки кере къайтарылып кёрюннгени уа бу сёзню Аллах къаты бегитгенин эмда Аллах муну къысха заманда этеригин билдирир ючюндю.

33Энди уа фыргъауун, ангылаулу эм терен акъыллы адам табып, аны Мисирни жерине таматагъа салсын. 34Фыргъауун къыралгъа къуллукъчула салып, жети элпек жылда Мисирни жеринден беш юлюшден бирин жыйдырсын. 35Ол келлик ахшы жылланы хар тюрлю мирзеуюн жыйсынла, мирзеуню шахарлада фыргъауунну оноуунда тутар жерге жыйсынла эмда къалауурлагъа сакълатсынла. 36Ол мирзеу а къырал ачдан къырылып къалмаз ючюн Мисирни жеринде боллукъ жети ач жылгъа азыкъгъа болур.

Фыргъауун Юсюпню Мисирге таматагъа салады

37Фыргъауун бла битеу къуллукъчулары бу сёзню жаратхандыла. 38Фыргъауун къуллукъчуларына:

– Муну кибик, кесинде Аллахны Руху болгъан адам табарбызмы биз? – деди.

39Сора фыргъауун Юсюпге:

– Аллах быланы барын да санга ачыкъ этгенине кёре, сени кибик аллай ангылаулу эм терен акъыллы адам жокъду, – деди. – 40Сен мени юйюме тамата боллукъса эм битеу халкъым сен айтханны этип турлукъду. Мен, жаланда тахтада олтургъаным себепли, сенден уллу боллукъма.

41Фыргъауун Юсюпге:

– Ма, мен сени битеу Мисирни жерине таматагъа салама, – деп да къошду.

42Фыргъауун мухурун кесини бармагъындан тешип, аны Юсюпню бармагъына салгъанды, анга иничге гетен кийимле кийдиргенди эм боюнуна алтын сынжыр такъгъанды. 43Аны кесини экинчи файтонуна миндирип, Юсюпню аллында: «Жол ачыгъыз!» – деп къычырыргъа буюргъанды. Алай бла фыргъауун аны битеу Мисирни жерине таматагъа салгъанды.

44Сора Юсюпге:

– Мен фыргъауунма. Битеу Мисирни жеринде сенсиз бир киши да не къолун, не аягъын къымылдатырыкъ тюйюлдю, – дегенди.

45Фыргъауун Юсюпге Сафнат-Панеах атагъанды. Он атлы шахарны дин къуллукъчусу Потифераны къызы Аснатны да анга къатыннга бергенди. Юсюп битеу Мисир къыралда айланнганды.

46Юсюп, Мисирни патчахы фыргъаууннга къуллукъ этип башлагъан заманында, отуз жыллыкъ эди. Фыргъауунну аллындан чыгъып, битеу Мисирни жеринде айланнганды. 47Жер а жети элпек жылда кёп тирлик берип тургъанды. 48Алай бла Юсюп Мисирни жеринде битимли болгъан жети жылны хар тюрлю мирзеуюн жыйып, шахарлада салдыргъанды. Хар шахарда аны тёгерегиндеги сабанланы мирзеуюн салдыргъанды. 49Алай бла Юсюп тенгизни юзмези кибик алай кёп мирзеу жыйдыргъанды, алай бла тергеуню да къойгъанды, нек дегенде, эсеби жокъ эди.

50Ач жылла жетгинчи Юсюпге эки улан туугъанды, аланы уа Он атлы шахарны дин къуллукъчусу Потифераны къызы Аснат тапханды. 51Юсюп тюнгючюне Манаше#41:51 Манаше атны магъанасы – «унутдуруучу». атагъанды, нек дегенде: «Аллах манга битеу къыйынлыкъларымы да, атамы битеу юйюрюн да унутдургъанды», – дегенди. 52Экинчисине уа Эфрайим#41:52 Эфрайим атны магъанасы – «эки къат битимли». атагъанды, нек дегенде: «Мен термилген жерде, Аллах мени туудукълу этгенди», – дегенди.

53Мисирни жеринде болгъан жети элпек жыл озгъанды. 54Юсюп айтханча жети ач жыл жетгенди. Битеу къыралланы ачлыкъ къысхан эди, мирзеу жаланда Мисирни жеринде бар эди. 55Битеу Мисирни жеринде да ачлыкъ башланнган заманда уа, халкъ мирзеу тапмай, фыргъаууннга тарыгъып башлагъанды. Фыргъауун да битеу мисирлилеге:

– Юсюпге барыгъыз, ол сизге не айтса да этигиз, – дегенди.

56Битеу жер башына ач киргенде, Юсюп битеу мирзеу жыйылгъан амбарланы ачып, мисирлилеге мирзеу сатып башлагъанды. Мисирни жеринде ачлыкъ къысадан къыса баргъанды. 57Адамла мирзеу сатып алыргъа битеу къыралладан Мисирге, Юсюпню аллына келе эдиле, нек дегенде, битеу жер башын ачлыкъ бек къысхан эди.

Currently Selected:

Жаратылыу 41: МалкъСК

Highlight

Copy