YouVersion Logo
Search Icon

اعمال رسولان 2

2
خدا مقدسه روح آیه، پِنتیکاسته روجک
1وختی پِنتیکاستِه روج آرَسس، همه ای دل، ای یاگاک بیدا آبییه بِنده 2که ایرادَن آسماننه صصی بامِه که تند باهاد صصِه شوار بِه و اَ کییه ای که ‌ اَگارک نِشتَه بِنده، همش فِت آکه. 3اَدمی، چی ای آتشه گُرها شوار بیندشانه که تقسیم آبه و چَوان هر کامین سَرک بِنشته. 4چاوش همه خدا مقدسه روح نه فِت آبِنده و اَجوره که خدا روح اَوانش قدرت آدا لاوَشان بکه، شروع بکردشانه علوده زوانان لاوَه کردن.
5اَ روجانک، دین دار یهودیان، آسمانه جیره همه‌ی مملکتان نه، آمییَه بِنده اورشلیم شهر. 6وختی اِم صَص بامه، جماعتی که بیدا آبییه بِنده، حیران بِبنده، چون هر کامین اَشنوسردشانه که اَوه، چَوان اِشتن زُواننه لاوَه کردرنده. 7پس حیران، باتشانه: «مگم اِمِه که لاوَه کردرنده همبلنه جلیلکین نینده؟ 8پس چُنجوریه که آما هر کامین اَشنوسرام که چاما محلی زواننه لاوَه کردرنده؟ 9پارتان و مادان و عیلامیان، بین‌النهرین مردم و یهودییه و کاپادوکییه و پونتوس و آسیا 10و فْیریجیه و پامفیلیه و مصر و لیبی اطراف که قیرَوان کیننده و کسانی که رومه نه آمییَه بِنده 11هَم یهودی و هَم کسانی که یهوده دینشان قبول کرده به؛ و ایزه نی کْرِت و عربستانه مردم - همه اَشنوسرام که اِمه چاما زُواننه خدا پر قدرته کارانک لاوَه کردرنده.» 12پس همه ایزه که حیران و سرگردان بِنده هندیگرک آپَرسَردشانه: «اِم اتفاقه معنی چیه؟»
13امّا بَعضی نی ریشخندنه واتَردشانه: «اِمه تازه شرابنه مست بینده!»
پِطرُسه پیغام پنتیکاست روجک
14اَدمی پِطرُس اَ یازده رسولانه بِهِشت و اِشتن صصش بلند آکه، اَواننه باتشه: «ای یهودیان و ای تمان شاما که اورشلیمک زندگی کرا، اِمه بفهما و اَ چی ای که واترم چاک گوش آدَیا! 15اِم مَردکه، برعکس اَ چی ای که شاما گمان کردرا، مست نینده، چون اِسا ساعت نُه صبحه! 16بلکم اِم هَ چی ای اِسه که یوئیل پیغمبر چَوه درباره ایزه پیشگوییش کرده بِه:
17«‌”خدا واتَر: آخرین روجانک
چِمن روحه همه‌ی مردمه سر اَرَکرم.
شاما زاره و شاما دِتَره نبوّت کرنده،
شاما جوانه رؤیاهان وینِنده
و شاما پیره خونان وینِنده.
18و اَ روجانک،
حتی چِمن نوکران و چِمن کنیزان سَر نی،
چِمن روحه اَرکرم
و اَوه نبوّت کَرنده.
19کفا، آسمانک، عجیب چیان،
و جیرک، زمینه سَرک، معجزان کَرِم،
خون و آتش و توتونک.
20پیش از اِم که خداونده روج آرِسه، اَ پرشکوه و یَکه روج،
اُفتوعه توریک بییَه و مانگه رنگ
خونه شوار بی.
21اَدمی هر کسی که خداونده نامه داد بکره، نجات پیدا کره.“
22«ای خدا قوم، اِمه بَشنَوا: ایزه که زَ اِشتن زانسرا، عیسای ناصری مردکی به، که خدا، معجزان و عجیب چییِش و علامتان نه که چَوه دسِنه شاما دِلَک ظاهرش بکه، شهادت بداشه که اَ، حقِه. 23هَ عیسی، طبق خدا اراده و نقشه شاما تسلیم ببه و شاما شروره آدمان دسِنه، اَوران صلیب سَرک مصلوب بِکرده و بوکوشتِرانه. 24خدا اَوش مرگه عذابانک نجات بداه، اَوش زنده آکه، چون محال بِه که مرگ بتانه اَوه اِشتن چنگک نیا بداره. 25ایزه که داوود پادشا عیسی درباره واتر:
«‌” همیشه خداوندم چِمن چَشمان پرانک وینده،
چون اَو چِمن راسته دسه وَرکه تا ملرزم.
26چِمه واسنه چِمن دِلَه شادا و چِمن زوان خوشحالی کَره؛
چِمن بدن امیدک مانه.
27چون چِمن جانه مردَآن دنیاک ول آنِکری،
و نَرزی اِشته انتخاب بییه، جان بیپیسه.
28ته زندگی راهانر من آموتنده،
و اِشته حضورنه، من شادیک فِت کری.“
29«ای براران، از تانم اطمیناننه شامانه باجِم که چاما جَد داوود بِمرده و دفن آبه و چَوه مقبره نی تا اُورجین روج چاما وَرکه. 30داوود ایگله پیغمبر بِه و زانسِشه که خدا چَوه را قسمش خرده که چَوه نسلک ای نفر چَوه سلطنت تخت سرک نشانه. 31داوود آیندش پران تر ویندَه، مسیحه زنده آبییَنه درباره باتشه که چَوه جان مردآن دنیاک نمانه و چَوه بدن نیپیسِه. 32خدا هِم عیساش زنده آکه و آما همه چَوه شاهدمان. 33عیسی خدا راسته دسه را کفا برده بِبه و اَ آسمانییَه پییَرک، موعوده مقدس روحش اَرکته و اَرکردشه چاما سرک، اِمه که اِسا ویندرا و اَشنوسرا. 34چونکه داوود پادشا اِشتن صعودش نکه آسمانه را، ولی هنی باتشه که:
«‌”خداوند چِمن خداوند نه باتشه:
’ چِمن راسته دسِک بِنِش
35تا اَدمی که اِشته دشمنان اِشته پا جیرک درنم.“‘
36«پس خدا قوم، همبلنه یقینا بزاننده اِم عیسی که شاما اَوران صلیب سرک بوکوشته، خدا اَوش هم خداوند و هم مسیحه موعود کردشه.»
37وختی اَوان اِم لاوشان بَشنوس، جوری ببنده که ایزه چَوان دلِک خنجر اَرشییه، پِطرُس نه و اَدرین رسولان نه باتشانه: «ای براران، چِه بکرام؟»
38پِطرُس اَوان نه باتشه: «توبه بِکَراه و شاما هر کامین، عیسی مسیح نامِنه شاما گناهان بخشسه بییَنه را غسل تعمید بیگیرا که خدا مقدسه روحه عطا اَرگیرا. 39چون اِم وعده شاما را و شاما خُوردناران را و همه‌ی کسانی را اِسه که دورنده، یانی هر کسی که خداوندْ چاما خدا اَوه داد بِکره اِشتن وَر.»
40پِطرُس پر علوده لاوَاننه شهادتش بدا و اَوش تشویق بکردنده، باتشه: «اِم ناخلفه نسله دسک اِشتن نجات بدیا!» 41پس کسانی که پطرسه پیامشان قبول بکه، غسل تعمیدشان بِکَتِه. هَ روجک حدودا سُه هزار نفر اَوان اضافه ببنده.
ایمانداران زندگی
42اَوان اِشتن وقف تعلیم کتن رسولانک و علوده ایماندارننه مشارکت کردن و نانه پاره کردن و دعا بِکَردِشانه. 43اَوه همه حیران بِبنده و پر عجیب چییان و نشانَهان رسولان دسِنه انجام بِبه. 44همه‌ی ایمانداره هندیگرنه ای دِل بِنده و همه چیک شریک بِنده. 45اِشتن مال و اموالشان خورته و چَوه پولشان هر کسی احتیاج قَدَر، همان میانک شان آبخشسه. 46اَوه هر روج، معبدک بیدا آبِسنده و اِشتن کییه هانک نی نانشان پاره کَردِه و دس و دل فرایی و خوشینه، هندیگرنه غذاشان خَرده 47اَوان خداشان ستایش کرده. همه‌ی مردم اَوانشان احترام نِسِه؛ و خداوند هر روج کسانی که نجات شان پیدا کرده به، چوان جمع دلکش اضافه آکرده.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in