مَتّایِ انجیل 23
23
وای بر شُمان اَی عالمان
1عیسی بازون مردوم و خو شاگردانَ اَطو بگفت: 2«تورات آموجگاران و فَریسی فرقه عالمان موسی تختِ سر نیشته ئید. 3پس اونچی کی شمرأ گید، بدَرید و انجام بدید؛ ولی اوشانِ مانستن عمل نُکونید! چون اونچیَ کی موعظه کونیدی، خودِشان انجام ندیدی. 4اوشان سنگینِ بارانَ دودید و مردوم کول سر نئید، ولی خودشان حاضیر نئید حتی ایتا اَنگوشت اونِ تکان دَئنِ ره اونِ زیر بنید. 5هر چی کونید اَنِ واسیه کی مردوم اوشانَ بیدینید: آسمانی کتابِ آیه ئانَ نیویسید و خوشانِ بازو و پیشانی سر دودید، و خوشانِ قبا پَره یَ پهن تر چاکونیدی. 6دوست دَریدی مجالسِ میان بُجور جیگا بینیشینید و عبادتگائان درون بخترین جایَ بدَرید، 7و کوچه بازارِ مردوم اوشانَ سلام بیگید و ’اوستاد‘ دوخوانید. 8ولی شُمان وائانلانید شمرأ اوستاد دوخوانید، چونکی فقط ایتا اوستاد دَریدی و شُمان همتان برارید. 9زمینِ سر هیکّسَ پئر دونخوانید، چونکی فقط ایتا پئر دَریدی کی آسمانِ درونه. 10و بازم وائانلانید شمرأ آموجگار دوخوانید، چونکی فقط ایتا آموجگار دَریدی کی مسیح ایسه. 11اون کی شمرأ خیدمت کونه، شیمی میان همتانِ جا پیله تره. 12چون هر کی خودشَ پیله بُکونه، کوچیکَ به و هر کی خودشَ کوچیک بُکونه، پیله خوائه بوستن.
13«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان آسمانِ پادشائی دَرَ مردوم رو دوَدیدی، نه خودِتان بدرون شید و نه وائالید اوشانی کی را درونید، بدرون بیشید.»
14«وای برشُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان جه ای طرف وِیوه زناکانِ خانه یَ چاپیدی و جه اُ طرف شیمی دُعایَ ظاهیرنمایی واسی، درازه دیئیدی. جه اَ رو، شیمی مکافات سخت‌تر خوائه بوستن.»
15«وای بر شُمان اَی تورات آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان دریا و خشکیَ واموجید تا اینفرَ شیمی دُمباله رو چاکونید و وقتی اَطو بُکودید، اونَ دوبرابر بَدتر جه خودتان جهندمِ زای چاکونیدی.»
16«وای بر شُمان کی کورِ رانمائید، کی گیدی: ”مهم نیه کی اَگه اینفر معبدِ سر قسم بُخوره، ولی اَگه معبدِ طلایَ قسم بُخوره، بایسی خو قسمَ عمل بُکونه.“ 17اَی کورِ نادانان! کویتا سر تره؟ طلا یا معبدی کی طَلایَ مُقدّس کونه؟ 18و بازم گیدی: ”مهم نیه کی اَگه اینفر قربانگا سر قسم بُخوره، ولی اَگه قربانیَ قسم بُخوره کی اویا نئَه بایسی خو قسمَ عمل بُکونه.“ 19اَی کوران! کویتا سر تره؟ قربانی یا قربانگائی کی قربانیَ مُقدّس کونه؟ 20پس، اُ کَس کی قربانگا سر قسم بُخوره، قربانگا و هر اونچی کی اون رو نئَه سر قسم خوره. 21و هر کی معبد سر قسم بُخوره، معبد و اون کی اونِ درون ایسا سر قسم خوره. 22و هر کی آسمانِ سر قسم بُخوره، خُدا تخت و اونیَ کی اونِ رو نیشته سر قسم خوره.»
23«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان بینه و خلواش و زیره جا دَه یک فَدَنَ حُکمَ بجا اَوریدی، ولی اُ شریعتِ حُکمان کی مهمتره یعنی عدالت و رحمت و امانتَ، نیده بو گیریدی. اَشانَ بایسی عمل بُکوده بید، بدون اَنکی اوشانَ جه یاد ببرده بید. 24اَی کورِ رانمائان! شُمان پشه یَ اَلَکِ سولاغ جا ردّا کونیدی، ولی شُترَ فَوَریدی.»
25«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان کاسه بشقابِ بیرونَ پاکا کونید، ولی اونِ درون طمع و عیّاشی جا پُره. 26اَی کورِ فَریسی، اول کاسه بشقابِ درونَ پاکا کون کی اونِ بیرونم پاکَ به.»
27«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان سیفیدَ بوسته قبرانیَ مانید کی جه بیرون قشنگِ نَما دَرید ولی اوشانِ درون مُرده ئانِ خاش و همه جور نجیستی جا پُره! 28هَنِ واسی، شُمانم خودتانَ مردومِ ره صالح نیشان دیئیدی، ولی شیمی باطن ریاکاری و شروری جا پُره.»
29«وای بر شُمان اَی تورات آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان پیغمبرانِ ره مقبره چاکونید و صالحانِ بوقعایِ تزئین کونید 30و گیدی: ”اَگه اَمی پئرانِ دورانِ میان ایسابیم، هرگس پیغمبرانِ خونِ فکودنِ واسی، اَشانِ مرا همدست نُبوستیم.“ 31اَنِ واسی، ضّدِ خودتان گُوائی دیئیدی کی پیغمبرانِ قاتلانِ زاکانید. 32حلا کی اَطویه، پس اونچی کی شیمی پئران بنا بُکودید، شُمان به آخر فارسانید! 33اَی لانتی ئان! اَی اَفعی بزاسته ئان! چُطو جهندمِ مجازاتِ جا خوائید جیویشتن؟ 34چره کی من پیغمبران و حکیمان و آموجگارانَ شیمی ورجه اوسِه کونم و شُمان بعضیانَ کوشید و مصلوب خوائید کودن، و بعضیانم شیمی عبادتگائان درون شلاق زنید و شار به شار عذاب دیئیدی. 35پس، همه یِ صالحانِ خون کی زمین سر فُووسته، صالح هابیلِ خون جا بیگیفته تا زکریا، بَرَخیا پسرِ خون کی اونَ محرابگا و قربانگا میان بُکوشتید، شیمی گَردنه. 36حئیقتن، شمرأ گَم، اَشان همه اَ نَسلِ سر اَیه.»
37«اَی اورشلیم، اَی اورشلیم، اَی شاری کی پیغمبرانَ کوشی، و رسولانی کی تی ورجه اوسِه بید سنگسار کونی! چن بار بخواستم ایتا کلوشکن مانستن کی خو کیشکائانَ خو پَرِ جیر جمَ کونه، تی زاکانَ جمَ کونم، ولی نخواستی! 38بیدین، شیمی خانه هُطو ولاکوده بمانسته مانه. 39چونکی شمرأ گَم بازین پس مرا نخوائید دِئن تا اُ روج کی بیگید: ”مُوراکه اون کی خُداوندِ نام مرا اَیه.“»
Currently Selected:
مَتّایِ انجیل 23: GIL
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
مَتّایِ انجیل 23
23
وای بر شُمان اَی عالمان
1عیسی بازون مردوم و خو شاگردانَ اَطو بگفت: 2«تورات آموجگاران و فَریسی فرقه عالمان موسی تختِ سر نیشته ئید. 3پس اونچی کی شمرأ گید، بدَرید و انجام بدید؛ ولی اوشانِ مانستن عمل نُکونید! چون اونچیَ کی موعظه کونیدی، خودِشان انجام ندیدی. 4اوشان سنگینِ بارانَ دودید و مردوم کول سر نئید، ولی خودشان حاضیر نئید حتی ایتا اَنگوشت اونِ تکان دَئنِ ره اونِ زیر بنید. 5هر چی کونید اَنِ واسیه کی مردوم اوشانَ بیدینید: آسمانی کتابِ آیه ئانَ نیویسید و خوشانِ بازو و پیشانی سر دودید، و خوشانِ قبا پَره یَ پهن تر چاکونیدی. 6دوست دَریدی مجالسِ میان بُجور جیگا بینیشینید و عبادتگائان درون بخترین جایَ بدَرید، 7و کوچه بازارِ مردوم اوشانَ سلام بیگید و ’اوستاد‘ دوخوانید. 8ولی شُمان وائانلانید شمرأ اوستاد دوخوانید، چونکی فقط ایتا اوستاد دَریدی و شُمان همتان برارید. 9زمینِ سر هیکّسَ پئر دونخوانید، چونکی فقط ایتا پئر دَریدی کی آسمانِ درونه. 10و بازم وائانلانید شمرأ آموجگار دوخوانید، چونکی فقط ایتا آموجگار دَریدی کی مسیح ایسه. 11اون کی شمرأ خیدمت کونه، شیمی میان همتانِ جا پیله تره. 12چون هر کی خودشَ پیله بُکونه، کوچیکَ به و هر کی خودشَ کوچیک بُکونه، پیله خوائه بوستن.
13«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان آسمانِ پادشائی دَرَ مردوم رو دوَدیدی، نه خودِتان بدرون شید و نه وائالید اوشانی کی را درونید، بدرون بیشید.»
14«وای برشُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان جه ای طرف وِیوه زناکانِ خانه یَ چاپیدی و جه اُ طرف شیمی دُعایَ ظاهیرنمایی واسی، درازه دیئیدی. جه اَ رو، شیمی مکافات سخت‌تر خوائه بوستن.»
15«وای بر شُمان اَی تورات آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! شُمان دریا و خشکیَ واموجید تا اینفرَ شیمی دُمباله رو چاکونید و وقتی اَطو بُکودید، اونَ دوبرابر بَدتر جه خودتان جهندمِ زای چاکونیدی.»
16«وای بر شُمان کی کورِ رانمائید، کی گیدی: ”مهم نیه کی اَگه اینفر معبدِ سر قسم بُخوره، ولی اَگه معبدِ طلایَ قسم بُخوره، بایسی خو قسمَ عمل بُکونه.“ 17اَی کورِ نادانان! کویتا سر تره؟ طلا یا معبدی کی طَلایَ مُقدّس کونه؟ 18و بازم گیدی: ”مهم نیه کی اَگه اینفر قربانگا سر قسم بُخوره، ولی اَگه قربانیَ قسم بُخوره کی اویا نئَه بایسی خو قسمَ عمل بُکونه.“ 19اَی کوران! کویتا سر تره؟ قربانی یا قربانگائی کی قربانیَ مُقدّس کونه؟ 20پس، اُ کَس کی قربانگا سر قسم بُخوره، قربانگا و هر اونچی کی اون رو نئَه سر قسم خوره. 21و هر کی معبد سر قسم بُخوره، معبد و اون کی اونِ درون ایسا سر قسم خوره. 22و هر کی آسمانِ سر قسم بُخوره، خُدا تخت و اونیَ کی اونِ رو نیشته سر قسم خوره.»
23«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان بینه و خلواش و زیره جا دَه یک فَدَنَ حُکمَ بجا اَوریدی، ولی اُ شریعتِ حُکمان کی مهمتره یعنی عدالت و رحمت و امانتَ، نیده بو گیریدی. اَشانَ بایسی عمل بُکوده بید، بدون اَنکی اوشانَ جه یاد ببرده بید. 24اَی کورِ رانمائان! شُمان پشه یَ اَلَکِ سولاغ جا ردّا کونیدی، ولی شُترَ فَوَریدی.»
25«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان کاسه بشقابِ بیرونَ پاکا کونید، ولی اونِ درون طمع و عیّاشی جا پُره. 26اَی کورِ فَریسی، اول کاسه بشقابِ درونَ پاکا کون کی اونِ بیرونم پاکَ به.»
27«وای بر شُمان اَی توراتِ آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان سیفیدَ بوسته قبرانیَ مانید کی جه بیرون قشنگِ نَما دَرید ولی اوشانِ درون مُرده ئانِ خاش و همه جور نجیستی جا پُره! 28هَنِ واسی، شُمانم خودتانَ مردومِ ره صالح نیشان دیئیدی، ولی شیمی باطن ریاکاری و شروری جا پُره.»
29«وای بر شُمان اَی تورات آموجگاران و فَریسیان! اَی ریاکاران! چونکی شُمان پیغمبرانِ ره مقبره چاکونید و صالحانِ بوقعایِ تزئین کونید 30و گیدی: ”اَگه اَمی پئرانِ دورانِ میان ایسابیم، هرگس پیغمبرانِ خونِ فکودنِ واسی، اَشانِ مرا همدست نُبوستیم.“ 31اَنِ واسی، ضّدِ خودتان گُوائی دیئیدی کی پیغمبرانِ قاتلانِ زاکانید. 32حلا کی اَطویه، پس اونچی کی شیمی پئران بنا بُکودید، شُمان به آخر فارسانید! 33اَی لانتی ئان! اَی اَفعی بزاسته ئان! چُطو جهندمِ مجازاتِ جا خوائید جیویشتن؟ 34چره کی من پیغمبران و حکیمان و آموجگارانَ شیمی ورجه اوسِه کونم و شُمان بعضیانَ کوشید و مصلوب خوائید کودن، و بعضیانم شیمی عبادتگائان درون شلاق زنید و شار به شار عذاب دیئیدی. 35پس، همه یِ صالحانِ خون کی زمین سر فُووسته، صالح هابیلِ خون جا بیگیفته تا زکریا، بَرَخیا پسرِ خون کی اونَ محرابگا و قربانگا میان بُکوشتید، شیمی گَردنه. 36حئیقتن، شمرأ گَم، اَشان همه اَ نَسلِ سر اَیه.»
37«اَی اورشلیم، اَی اورشلیم، اَی شاری کی پیغمبرانَ کوشی، و رسولانی کی تی ورجه اوسِه بید سنگسار کونی! چن بار بخواستم ایتا کلوشکن مانستن کی خو کیشکائانَ خو پَرِ جیر جمَ کونه، تی زاکانَ جمَ کونم، ولی نخواستی! 38بیدین، شیمی خانه هُطو ولاکوده بمانسته مانه. 39چونکی شمرأ گَم بازین پس مرا نخوائید دِئن تا اُ روج کی بیگید: ”مُوراکه اون کی خُداوندِ نام مرا اَیه.“»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company