نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 4
4
ابراهیمِ صالح بِشمارده بَیِّن
1پَس اونچیِ خَوِری که اِبراهیم به دَس بیارده چی بونه بااوتِن، وه که جسماً، اَمه جَد بِشمارِسه بونه؟ 2چوون اگه اِبراهیم شه اَعمالِ هِمراه صالح بِشمارِسه بونِسه، یه چی اِفتخارِ وِسه داشته؛ ولی نا خِدائه پَلی. 3چوون توراتِ دِله چی بَنوِشته بَییه؟ «اِبراهیم خِدا ره ایمون بیارده و این وه وِسه صالحی بِشمارِسه بَییه.»
4اِسا اونی که کار کانده، وه مِزد وه حَقِّ، نا هَدیه. 5ولی اونی که کار نَکانده، بلکه اون خِدایی ره تِوَکُّل کانده که بی خِدایونِ هم صالح اِشمارِنه، وه ایمون وه وِسه صالحی بِشمارِسه بونه. 6همون‌طی که داوودِ پادشاه هم اونی که خِدا وه ره بدون اَعمال، صالح اِشمارِنه ره مِوارک خوندِنه و گانه:
7«خِشا به حال کِسایی که وِشونِ خطاها بَخشیده بَییه
و وِشونِ گِناهون دَپوشِندی بَییه.
8خِشا به حال کِسی که خِداوند وه گِناه ره وه حِساب نییِلنه.»
9مگه این خِشا به حال ها، فِقَط ختنه‌بَییه هائه وِسه هَسه یا ختنه‌نَییه هائه وِسه هم هَسه؟ چوون بااوتیمی که ابراهیمِ ایمون، وه وِسه صالحی بِشمارِسه بَییه. 10پَس چی طی وه وِسه این طی بِشمارِسه بَییه؟مووقه ای که وه خَتنه بَییه بییه، یا قبل از اون؟ البته قبل از خَتنه بَیِّن بییه نا بَعد از اون. 11اِبراهیم ختنهِ نشونه ره بَییته تا وه صالحیِ وِسه مهری بوئه که قبل از خَتنه بَیّن و ایمونِ طریق وه نَصیب بَییه بییه. این طی وه تِمومِ اونایی که بدون خَتنه ایمون یارنِنهِ پییِرِ، تا وِشون هم صالح بِشمارِسه بَووِن. 12و اِبراهیم ختنه‌بَییه هائه پییِر هم هَسه یعنی کِسایی پییِر که نا فِقَط خَتنه بَینه بلکه ایمونِ راهِ طَریقِ جِم قدم اییِلنِنه، هَمون راهی که اَمه پییِر اِبراهیم هم قبل از اون که خَتنه بَووه، قَدِم اییِشته.
13چوون شَریعتِ راهِ جِم نَییه که اِبراهیم و وه نَسلِ، وَعده هِدا بَییه که این دِنیائه وارث بونِنه، بلکه اون صالحیِ راهِ جِم بییه که ایمونِ سَر، پابرجائه. 14چوون اگه اونایی که شَریعَتِ طرِفدارِنه وارث بوئِن، ایمون باطِل، و وَعده هیچ بونه. 15چوون شَریعَت خِدائه غَضِبِ یارنه؛ ولی اونجه که شَریعَت دَنییه، شَریعتِ بِشکِسِن هم دَنییه.
16اینِ وِسه، وَعده ایمونِ طَریقِ جِم اِنه، تا فیضِ سَر استوار بوئه و ابراهیمِ پِیغمبِرِ تِموم نَسلِ وِسه یِتا ضمانت، یعنی نا فِقَط اونایی وِسه که شَریعَتِ جِم اِطاعت کاندِنه، بلکه اونایی وِسه هم هَسه که ابراهیمِ ایمونِ جِم اِطاعت کاندِنه، که اِما هَمهِ پییِرِ. 17هَمون طی که توراتِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «تِ ره خَله قومهائه پییِر هاکاردِمه.» و خِدائه نَظِر هم این طیِ، خِدایی که اِبراهیم وه ره ایمون بیارده، وه که مِرده ها ره زنده کانده و اون چیایی که وجود نِدارنِنه ره هستی دِنه.
18اونجه ای که هیچ امیدی دَنی بییه، اِبراهیم، امیدِ هِمراه باوِر هاکارده که خَله قومهائه پییِر بونه، هَمون طی که وه ره بااوته بَییه بییه که «تِ نَسل این طی بونه.» 19اِبراهیم شه ایمونِ دِله سِس نَییه، اون مووقه که شه بَمِرده تَنِ هارِشیه، چوون حدود صد سال داشته و سارائه رَحِم هم خِشک بَئییت بییه. 20ولی وه بی‌ایمونیِ سَر، خِدائه وَعده ره شَک نَکارده، بلکه ایمونِ دِله قوی بَییه و خِدا ره جِلال هِدا . 21وه مِطمئِن بییه که خِدا تونده شه وَعده ره اِنجام هاده. 22اینِ خاطِری وه ایمون «وه وِسه صالحی بِشمارِسه بَییه.» 23ولی این گَب ها که «وه وِسه بِشمارِسه بَییه»، فِقَط وه وِسه بَنوِشته نَییه 24بلکه اَمه وِسه هم بَنوِشته بَییه، تا اَمه وِسه هم بِشمارِسه بَووه، اِما که وه ره ایمون دارمی که اَمه خِداوند عیسی ره مِرده هائه جِم زنده هاکارده. 25وه اَمه گِناهونِ خاطِری مَرگِ تَسلیم بَییه و اَمه صالح بِشمارِسه بَیِّنِ وِسه، مِرده هائه جِم زنده بَییه.
Currently Selected:
نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 4: EMB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
