نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 10
10
1ای بِرارون، اِسرائیلِ قومِ وِسه، مِ دلِ آرزو و مِ دعا، خِدائه پَلی، اینِ که نِجات بَیرِن. 2چوون مِن تومبه وِشونِ خَوِری شِهادِت هادِم که خِدائه وِسه غیرت دارنِنه، ولی نا معرفتِ سَر. 3چوون اون صالحیِ نَدونِسِنِ خاطِری که خِدائه جِم هَسه و اینِ وِسه که شه صالحیِ ثابت هاکاردِنِ دِمبال دَیینه، اون صالحیِ روب رو که خِدائه جِم هَسه، شه سَرِ جِر نیاردِنه. 4چوون مَسیح آخِرِ شَریعتِ، تا هر کی که وه ره ایمون بیاره، صالح بِشمارِسه بَووه.
5چوون که موسیِ پِیغَمبِر اون صالحیِ خَوِری که شَریعتِ سَر بَنائه این طی نِویسِنه که: «اونی که اَحکامِ اِنجام دِنه، اونائه طَریقِ جِم زندگی دارنه.» 6ولی اون صالحی که ایمونِ سَر بَنائه گانه: «شه دلِ دِله نار ”کیِ که آسمونِ بالا شونه؟“ - تا مَسیح ره جِر بیاره - 7یا «”کیِ که مِرده هائه دِنیائه دِله بوره “ - تا مَسیحِ مِرده هائه جِم زنده هاکانه. 8ولی وه، چی گانه؟ اینکه «این کِلامْ تِ نَزیکی، تِ دِهونِ دِله، و تِ دلِ دِله دَره.» این هَمون ایمونِ کِلامِ که اِما اِعلام کامبی، 9که اگه شه زِوونِ هِمراه اِعتراف هاکانی «عیسی، خِداوندِ» و شه دلِ دِله ایمون داری که خِدا وه ره مِرده هائه جِم زنده هاکارده، نِجات گِرنی. 10چوون دلِ همراهِ که آدِم ایمون یارنه و صالح بِشمارِسه بونه، و زِوونِ هِمراهِ که اِعتراف کانده و نِجات گِرنه. 11هَمون طی که اِشعیائه پِیغَمبِرِ کتاب گانه: «هر کی وه ره ایمون بیاره، شرمنده نَوونه.» 12چوون یهود و یونانیِ میون هیچ فرقی دَنیه، چوون که هَمون خِداوند، همهِ خداوندِ و تِمومِ اونایی که وه ره صدا کاندِنه ره خَله بَرکَت دِنه. 13چوون «هر کی خِداوندِ اسمِ صِدا هاکانه، نِجات گِرنه.»
14پَس چی طی کِسی که وه ره ایمون نیاردِنه ره صدا هاکانِن؟ و چی طی کِسی که اَصلاً وه جِم نِشنُسِنه ره ایمون بیارِن؟ و چی طی بِشنُئِن، اگه کِسی وِشونِ وِسه موعظه نَکِنه؟ 15و اگه بَفرِسی نَووِن، چی طی موعظه هاکانِن؟ هَمون طی که اِشعیائه کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «اون آدِمونِ لینگ که اِنجیلِ خَوِرِ خِش موعظه کاندِنه، چَنده قَشنگِ.»
16ولی تِمومِ وِشون اِنجیلِ قبول نَکاردِنه، چوون اِشعیائه پِیغَمبِر، کِتابِ دِله گانه: «اِی خِداوند، کیِ که اَمه پِیغومِ باوِر هاکارده؟» 17پَس ایمون، پیغومِ بِشنُسِنِ جِم اِنه و پیغومِ بِشنُسِن، مَسیحِ کِلامِ راهِ جِم اِنه. 18ولی پِرسِمبه: مگه نِشنُسِنه؟ البته که بِشنُسِنه، چوون:
«وِشونِ صِدا تِمومِ زِمینِ دِله دَپیته،
و وِشون کِلام، دِنیائه این سَر تا اون سَر بَرِسیه.»
19ولی پِرسِمبه: مگه اِسرائیلِ قوم اونچی که بِشنُسه ره نِفَهمِسه؟ اَوِّل، موسی گانه:
«اونایی طریق که قومی به‌حساب نِننه،
شِما ره غیرت یارمه؛
و نادونِ قومِ خاطِری،
شِمه تَشِ غیظِ رووشِن کامبه.»
20بعد، اِشعیائه پیغمبِر، جِرأتِ هِمراه گانه:
«کِسایی که مِ دِمبال نَگِردِسه بینه، مِ ره پی دا هاکاردِنه
و شه ره اونایی ره سِراغ هِدامه که مِ ره نِخواسِنه.»
21ولی اِسرائیلِ قومِ خَوِری گانه:
«تِمومِ روز شه دَسا ره
نافرمون و سَرکشِ مَردِمِ سَمت دِراز هاکاردِمه.»
Currently Selected:
نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 10: EMB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 10
10
1ای بِرارون، اِسرائیلِ قومِ وِسه، مِ دلِ آرزو و مِ دعا، خِدائه پَلی، اینِ که نِجات بَیرِن. 2چوون مِن تومبه وِشونِ خَوِری شِهادِت هادِم که خِدائه وِسه غیرت دارنِنه، ولی نا معرفتِ سَر. 3چوون اون صالحیِ نَدونِسِنِ خاطِری که خِدائه جِم هَسه و اینِ وِسه که شه صالحیِ ثابت هاکاردِنِ دِمبال دَیینه، اون صالحیِ روب رو که خِدائه جِم هَسه، شه سَرِ جِر نیاردِنه. 4چوون مَسیح آخِرِ شَریعتِ، تا هر کی که وه ره ایمون بیاره، صالح بِشمارِسه بَووه.
5چوون که موسیِ پِیغَمبِر اون صالحیِ خَوِری که شَریعتِ سَر بَنائه این طی نِویسِنه که: «اونی که اَحکامِ اِنجام دِنه، اونائه طَریقِ جِم زندگی دارنه.» 6ولی اون صالحی که ایمونِ سَر بَنائه گانه: «شه دلِ دِله نار ”کیِ که آسمونِ بالا شونه؟“ - تا مَسیح ره جِر بیاره - 7یا «”کیِ که مِرده هائه دِنیائه دِله بوره “ - تا مَسیحِ مِرده هائه جِم زنده هاکانه. 8ولی وه، چی گانه؟ اینکه «این کِلامْ تِ نَزیکی، تِ دِهونِ دِله، و تِ دلِ دِله دَره.» این هَمون ایمونِ کِلامِ که اِما اِعلام کامبی، 9که اگه شه زِوونِ هِمراه اِعتراف هاکانی «عیسی، خِداوندِ» و شه دلِ دِله ایمون داری که خِدا وه ره مِرده هائه جِم زنده هاکارده، نِجات گِرنی. 10چوون دلِ همراهِ که آدِم ایمون یارنه و صالح بِشمارِسه بونه، و زِوونِ هِمراهِ که اِعتراف کانده و نِجات گِرنه. 11هَمون طی که اِشعیائه پِیغَمبِرِ کتاب گانه: «هر کی وه ره ایمون بیاره، شرمنده نَوونه.» 12چوون یهود و یونانیِ میون هیچ فرقی دَنیه، چوون که هَمون خِداوند، همهِ خداوندِ و تِمومِ اونایی که وه ره صدا کاندِنه ره خَله بَرکَت دِنه. 13چوون «هر کی خِداوندِ اسمِ صِدا هاکانه، نِجات گِرنه.»
14پَس چی طی کِسی که وه ره ایمون نیاردِنه ره صدا هاکانِن؟ و چی طی کِسی که اَصلاً وه جِم نِشنُسِنه ره ایمون بیارِن؟ و چی طی بِشنُئِن، اگه کِسی وِشونِ وِسه موعظه نَکِنه؟ 15و اگه بَفرِسی نَووِن، چی طی موعظه هاکانِن؟ هَمون طی که اِشعیائه کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «اون آدِمونِ لینگ که اِنجیلِ خَوِرِ خِش موعظه کاندِنه، چَنده قَشنگِ.»
16ولی تِمومِ وِشون اِنجیلِ قبول نَکاردِنه، چوون اِشعیائه پِیغَمبِر، کِتابِ دِله گانه: «اِی خِداوند، کیِ که اَمه پِیغومِ باوِر هاکارده؟» 17پَس ایمون، پیغومِ بِشنُسِنِ جِم اِنه و پیغومِ بِشنُسِن، مَسیحِ کِلامِ راهِ جِم اِنه. 18ولی پِرسِمبه: مگه نِشنُسِنه؟ البته که بِشنُسِنه، چوون:
«وِشونِ صِدا تِمومِ زِمینِ دِله دَپیته،
و وِشون کِلام، دِنیائه این سَر تا اون سَر بَرِسیه.»
19ولی پِرسِمبه: مگه اِسرائیلِ قوم اونچی که بِشنُسه ره نِفَهمِسه؟ اَوِّل، موسی گانه:
«اونایی طریق که قومی به‌حساب نِننه،
شِما ره غیرت یارمه؛
و نادونِ قومِ خاطِری،
شِمه تَشِ غیظِ رووشِن کامبه.»
20بعد، اِشعیائه پیغمبِر، جِرأتِ هِمراه گانه:
«کِسایی که مِ دِمبال نَگِردِسه بینه، مِ ره پی دا هاکاردِنه
و شه ره اونایی ره سِراغ هِدامه که مِ ره نِخواسِنه.»
21ولی اِسرائیلِ قومِ خَوِری گانه:
«تِمومِ روز شه دَسا ره
نافرمون و سَرکشِ مَردِمِ سَمت دِراز هاکاردِمه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company