نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 1

1پولُسِ طَرِف جِم، مَسیحْ عیسیِ نوکِر،

که رسالتِ وِسه انتخاب بَییه و خِدائه اِنجیلِ وِسه وَقف بَییه؛ 2هَمون اِنجیلی که قبلتر خِدا، شه پِیغَمبِرونِ طَریق، مِقدَّسِ کتاب هائه دِله وه وَعده ره هِدا بییه، 3و وه ریکائه خَوِری، که جسماً داوودِ نَسلِ جِم دِنیا بییَمو، 4و طبقِ روحِ قدّوسیت، شه زِنده بَیِّنِ هِمراه مِرده هائه جِم، قِوَّتِ دِله اِعلام بَییه که خِدائه ریکائه، یعنی اَمه خِداوند عیسیِ مَسیح. 5خِدا مَسیحِ طریق، اِما ره فِیض هِدا تا وه رسولون بوئیم و تِموم قوم ها ره راهنِمایی هاکانیم که مَسیحِ اسمِ ایمون بیارِن و وه جِم اِطاعت هاکانِن. 6و این شِمه وِسه هم هَسه که دَعوِت بَینی تا عیسیِ مَسیحِ وِسه بوئین؛

7همهِ اونایی وِسه که رومِ شَهرِ دِله دَرِنه، که خِدا وِشونِ دوس دارنه و دَعوِت بَینه تا خِدائه مِقدَّسِ قوم بوئِن:

فِیض و صِلح و سِلامتی اَمه پییِر، خِدا و خِداوندْ عیسیِ مَسیحِ طَرِفِ جِم، شِمه وِسه بِیّه.

پولُس رومِ بوردَنِ وِسه ذوق دارنه

8اَوّلاً که، شه خِدا ره عیسیِ مَسیحِ طَریقِ جِم، شِما همهِ خاطِری شِکر کامبه، چوون شِمه ایمونِ آوازه تِمومِ دِنیائه دِله دَپیته. 9چوون خِدایی که وه ره تِمومِ شه دِل و جانِ هِمراه وه ریکائه انجیلِ کارِ دِله دَره خِدمِت کامبه، مِ وِسه گِواهی دِنه که چی طی یه سِره شه دِعاهائه دِله شِما ره یاد یارمبه 10هَمِش شه دِعاهائه دِله خوامبه که اگه خِدا بِخوائه، سَرآخِر بَتونِم شِمه بَدیئِنِ وِسه بِیِّم. 11چوون شِمه بَدیئِنِ وِسه ذوق دارمه تا روحانی عطایا، شِمه ایمونِ تقویتِ وِسه شِما ره هادِم- 12یعنی تا اِما هَمدییهِ ایمونِ هِمراه دِلگرم بَوویم، هم مِن و هم شِما. 13ای بِرارون، نِخوامبه بی خَوِر بوئین که چَن کَش خواسِمه شِمه پَلی بِیِّم، ولی هر کَش یه چی پیش بییَمو. خوامبه که شِمه میون هم اَت کم محصول دِرو هاکانِم، هَمون طی که دییه غیر یَهودیونِ میون هاکاردِمه.

14مِن شه ره هم یونانیون هم بَربَرها هم حَکیمون و هم نادونونِ مدیون دومبه. 15اینِ وِسه خَله ذوق دارمه، انجیلِ شِمه وِسه که رومِ دِله زندگی کاندینی، اِعلام هاکانِم.

16چوون مِن انجیلِ جِم خجالتی نِدارمه، چوون که اِنجیل، خِدائه قِوَّتِ، هر کسِ نِجاتِ وِسه که ایمون بیاره، اَوِّل یَهود و بعد غیرِ یَهود. 17چوون انجیلِ دِله، اون صالحی ای که خِدائه جِم هَسه دیار بونه، که اَوِّل تا آخِر ایمونِ سَر پابرجائه. هَمون طی که حَبَقوقِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «صالح آدِمون ایمونِ هِمراه زندگی کاندِنه.»

خِدائه غَضِب گِناه کارِ آدِمِ وِسه

18چوون خِدائه غَضِب آسمونِ جِم، هر جور بی خِدایی و آدِمونِ ناراستیِ سَر اِنه، که شه ناراستیِ هِمراه حَییقتِ از بین وَرنِنه. 19چوون اونچی خِدائه جِم بونه بِشناسییَن وِشونِ وِسه دیارِ، چوون خِدا اونِ وِشونِ وِسه دیار هاکارده. 20چوون خِدائه اون صِفات که نَوونه بَدیئِن یعنی وه اَبدی قِوَّت و ذاتِ الهی، از مووقه ای که دِنیا خَلق بَییه، اون چیایی دِله که بِسات بَییه، واضح بَدیه بونه، پَس وِشون، هیچ بهونه ای نِدارنِنه.

21چوون هر چَن خِدا ره بِشناسینه، ولی وه ره خِدائه واری حِرمَت نییِشتِنه و شِکر نَکاردِنه، بلکه شه فِکرِ دِله، هیچ و پوچِ گرفتار بَینه و وِشونِ نِفَهمِ دلها ره تاریکی بَییته. 22هر چَن ادِعا کاردِنه حکیمِنه، نادون بَینه 23و وِشون خِدائه اَبدی جِلالِ، اون بِت هایی هِمراه که آدِمِ فانی و پَرِنده ها و حیوونون و خَزِنده هائه وارینه، عَوِض هاکاردِنه.

24پَس خِدا هم وِشونِ، شه وِشونِ دلِ هِوا و هوس هائه دِله، ناپاکیِ هِمراه وِل هاکارده، تا شه تَن ها ره شه میون بی حِرمت هاکانِن. 25چوون وِشون اون حَییقتی که خِدائه خِوری هَسه ره دِراغِ هِمراه عَوِض هاکاردِنه و مخلوقِ خالقِ عَوِض پَرسِش و خِدمِت هاکاردِنه، خالقی که وِنه تا اَبد وه ره پَرَسِش هاکاردِن. آمین.

26اینِ وِسه خِدا هم وِشونِ، شرم آورِ هوا و هَوِس هائه دِله وِل هاکارده. چوون که وِشونِ زَن ها، طبیعی رابطه ها ره، غیر طبیعی رابطه هائه هِمراه عَوِض هاکاردِنه. 27اینِ وِسه مَردها هم طبیعی رابطه هائه جِم، زَن هائه هِمراه دَس بَکِشینه، هَمدییهِ هِمراه هوا و هَوسِ تشِ دِله بَسوتِنه. مَرد، مَردِ هِمراه شرم آوِرِ کارا هاکارده و شه بَدِ کارائه مکافاتِ بَییتِنه.

28از اونجه که خِدائه بِشناسییَن، وِشونِ وِسه ارزشی نِداشته، خِدا هم وِشونِ، بَد بَدِ فکرهائه دِله وِل هاکارده تا اون کاری که نَووِسه هاکانِنِ انجام هادِن. 29وِشون هر جور نادِرِستی، شِرارت، طِمَع و بدخواهی جِم پِرِنه. وِشون حَسودی، قَتل، دَعوا، فَریب و بَدخواهیِ جِم پِرِنه. وِشون پِشتِ سَر گو، 30تِهمت‌زَن، خِدائه دِشمِنون، گستاخ و مغرورِنه و شه ره بالِنه. شریرونه کارائه هاکاردِنِ وِسه، جدیدِ راهها دِرِس کاندِنه و شه پییِرمارِ گَبِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، 31نِفَهم، بی‌ وفا، بی‌عاطفه و بی‌رَحمِنه. 32با اینکه خِدائه عادلانه حِکمِ دوندِنه که، اونایی که این طی کارایی کاندِنه، وِشونِ مکافات بَمِردِنِ، نا فِقَط شه اونا ره اِنجام دِنِنه بلکه اونایی که این کارا ره کاندِنه ره هم، تأیید کاندِنه.

Currently Selected:

نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 1: EMB

Highlight

Copy