انجیلِ مَرقُس 6
6
بی‌ایمونیِ مردم ناصرَه
1عیسی وَ وُچِه رونَه وابی وِ اومَه وَ شهرِ خُوش، شاگِردَلِش هَم وَ دینِش رَتِن. 2وختی روزِ شبّات رَسی، عیسی شروع کِه وَ تعلیم دایَن مِنِه کنیسَه. خیلی‌یَل بِی اِشنُفتَنِ گَپَلِ وِّ حیرَت کِردِن. اونگَل ایگُتِن: «ای مِرد تَمومِ ای چییَلَه وَ کوچِه وَ دَس آوُردِه؟ یِه چه حکمتی یَه که وَش عطا وابی‌یِه؟ وِ یِه چه معجزه‌یَلی یَه که وَ دَسِش اَنجوم ایابو؟ 3مَه یِه نَه هَمو نجارِه؟ مَه نَه کِرِ مریم وِ کَکِی یعقوب، یوشا، یهودا وِ شمعونِه؟ مَه دَدَیَلِش وِیچِه مابینِ ایما زندِیی نیکِنِن؟» پَ وَشون بَرخَه. 4عیسی وَشون گُت: «پیغمبر هیچ جا بی‌حرمت نی غیرَ مِنِه شهرِ خُوش وِ مِلِی قومِ خیشَل وِ مِنِه حونۀ خُوش!» 5وِّ نَتَرِس وُچه هیچ معجزه‌ای اَنجوم بییِه، غیرَ یِکِه دَسِ خِشَه نَها وَ چَن مریض وِ اونگَلَه شفا دا. 6عیسی وَ بی‌ایمونیِ اونگَل مِنِه حیرت بی. وِ عیسی مِنِه دهاتَلِ او دورِبال ایگَشت وِ تعلیم ایدا.
عیسی دُوازَه شاگردَ بِسی ایکِنِه
7عیسی دُوازَه شاگردِشَه خواس طِی خُوش وِ اونگَلَه دِتا دِتا بِسی کِه وُ وَشون اقتدار دا تا روحَلِ ناپاکَه کِنِن وَدَر. 8وَشون دستور دا: «سی سفر، غیرَ یِه چودَسی چیئی بِی خِشون نَوَگِرِن؛ نه نون، نه تُربَه وِ نه پیل مِنِه پَرِ شالِشون. 9اُرسی کِنِن وَ پا، امّا جومۀ اضافی نَکِنِن وَرِشون. 10وُ وَشون گُت: «وختی رَتیت وَ حونه‌ای، تا موقِی که مِنِه او شهریت، مِنِه او حونَه وِیسیت. 11وِ اَر وَ جِیئی ایشا نَه قبول نَکِنِن، یا وَتون گوش نَیِن، موقِی رَتَن وَ وُچو، خِلِ پایَلِتونَه بِتِکَنیت، تا شهادتی بو وَ ضِدِ اونگَل که غَضَبِ خدا وَشون ایایِه.» 12پَ شاگردَل اُفتان وَ رَه وُ وَ مردم اعلام ایکِردِن که بایِس توبَه کِنِن. 13اونگَل دیوَلِ زیادی نَه کِردِن وَدَر وِ مریضَلِ زیادی نَه بِی روغن مَسح کِردِن وِ شفا دان.
کشتَه وابی‌یَنِ یحیِی تعمیددَهندَه
14هیرودیسِ پادشاه یِنَه اِشنُفت، سی‌یِکِه نومِ عیسی معروف وابی‌یَه بی. یِه‌پاره‌ای وَ مردم ایگُتِن: «یحیِی تعمیددَهندَه وَ مُردِه‌یَل زِندَه وابی‌یِه وِ سی هَمیِنِه که ای قُدرَتَلِ عجیب وَش ظاهر ایابو.» 15یِه‌پاره‌ای دَ ایگُتِن: «ایلیایِ پِیغمبَرِه.» عِدِه‌ای هَم ایگُتِن: «پیغمبری یَه مِی پیغَمبَرَلِ قدیم.» 16امّا وختی هیرودیس یِنَه اِشنُفت، گُت: «یِه هَمو یحیی یَه که مِ سَرِشَه وَ بَیَنِش جیا کِردُم ایسِه وَ مُردِه‌یَل زِندَه وابی‌یِه!»
17سی‌یِکِه وَ دستورِ هیرودیس خُوش، یحیی نَه گِرُتَه بییِن وُ وِّ نَه بَسَه بییِن وِ وِرِش دایَه بییِن مِنِه زندان. هیرودیس ای کارَ وَ خاطرِ هیرودیا کِردَه بی. هیرودیا زنِ فیلیپُس، کَکِی هیرودیس بی وِ ایسِه هیرودیس وِّ نَه اِسَیَه بی. 18یحیی وَ هیرودیس گُتَه بی: «حلال نی که تِ بِی زنِ کَکات بِی.» 19هیرودیا وَ یحیی کینَه وَ دل داشت وِ ایخواس وِّ نَه بِکِشِه، امّا نیتَرِس. 20سی‌یِکِه هیرودیس وَ یحیی زَلَش ایرَت، سی‌یِکِه وِّ نَه مِردی صالح وِ مقدّس دونِس وِ سی هَمیو وَش محافظت ایکِه. هر وخت گَپَلِ یحیی نَه ایشنُفت، مَهلی سرگردون وِ حیرون ایابی. وا ای حال، گوش کِردَن وَ گَپَلِ وِّ نَه دوس داشت.
21عاقبت مِجالِ خوبی رَسی. هیرودیس مِنِه روزِ تولدِ خُوش مِمونی بَرپا کِه وِ درباری‌یَل وِ فرمُندِه‌یَلِ نظامیِ خِشَه وِ گَپویَلِ وِلاتِ جلیلَه دعوت کِه. 22دُویَرِ هیرودیا اومَه وَ مجلس وِ وَربازی وِ هیرودیس وِ مِمونَلِشَه شایمون کِه. اوسِه پادشاه وَ دُویَر گُت: «هر چه ایخِی وَم دَرخواس کُ که وِه نَه وَت اییُم.» 23هَمیطو قسم خَه وِ گُت: «هر چه وَم بِخِی، حتی نصفِ مملکَتِمَه، وَت اییُم.» 24دویَر رَت وَدَر وُ وَ دِیش گُت: «چه بِخوام؟» دِیش جواب دا: «سَرِ یحیِی تعمیددَهندَه نَه.» 25دُویَر زی هولَکی وَرگَشت طِی هیرودیس وِ گُت: «وَت ایخوام هَمیسِه سَرِ یحیِی تعمیددَهندَه نَه مِنِه مَجمَه‌ای وَم بِیی.» 26هیرودیس مَهلی غَم وَبار وابی، امّا سی قَسَمَلِ خُوش وِ سی‌یِکِه جِلو مِمونَل گَپِش دِتا نَوابو نَخواس درخواسِ وِّ نَه رَد کِنِه. 27پَ زی جلادی بِسی کِه وِ دستور دا سَرِ یحیی نَه بیارِه. وِّ رَت وِ سَرِ یحیی نَه مِنِه زندان وَ بَیَنِش جیا کِه 28وُ وِه نَه مِنِه مَجمَه‌ای آوُرد وِ دا وَ دُویَر. وِّ هَم وِه نَه دا وَ دِیش. 29وختی شاگردلِ یحیی یِنَه اِشنُفتِن، اومَن وِ جنازۀ وِّ نَه وَگِرُتِن، کِردِنِش زِرِ گِل.
غذا دایَن وَ پنج هزار نفر
30رسولَل وَرگَشتِن طِی عیسی وِ اوچییَلی که کِردَه بییِن وِ تعلیم دایَه بییِن سیش تعریف کِردِن. 31عیسی وَشون گُت: «بِی مِ بی‌یِیت وَ جِیی خَلفَت وِ دیراُفتایَه وِ یِچِی استراحت کِنیت.» سی‌یِکِه اومَدِ رفتِ مردُم طوری بی که وختِ نون خَردَن هم نَیاشتِن. 32پَ خِشون تِنا، بِی قایق رایی وابی‌یِن وَ طرفِ جِیی دیراُفتایَه. 33امّا موقِی رَتَن، عِدۀ زیادی وَ مردم اونگَلَه دییِن وِ اِشناختِن. پَ مردم وَ تَمومِ شهرَل پِی پیادَه جِکِسِن وَ طرَفِ او محل وِ نِهِی اونگَل رَسییِن وُچو. 34وختی عیسی وَ قایق اومَه دومِن، جمعیتِ زیادی نَه دی وِ دِلِش سی اونگَل سُت، سی‌یِکِه مِی میشَلی بی‌چِپون بییِن. پَ وَ اونگَل تعلیم دا وِ چییَلِ زیادی وَشون یای دا. 35تَنگِ پَسین، شاگردَل اومَن طِیش وِ گُتِن: «وِیچِه جِی یَه دیراُفتایَه وِ دیروَخت هَم هِسی. 36مردِمَه رُونَه کُ تا بِرَن وَ آبایی‌یَل وِ زَمینَلِ ای دُورِبال وِ سی خِشون غذا بِسونِن.» 37عیسی مِنِه جواب فرمایش کِه: «ایشا خِتون وَشون غذا بِئیت.» گُتِن: «مَه ایخِی بِرِیم وِ دِویس دینار نون بِسونیم وُ وَشون بِئیم تا بِخَرِن؟» 38عیسی گُت: «بِرِیت وِ بینیت چَن نون داریت.» پَ پرسِ‌بِجو کِردِن وِ گُتِن: «پنج نون وِ دِ ماهی.» 39اوسِه وَ شاگردَلِش فرمایش کِه تا مردمَه دَسَه دَسَه بِنشونِن وَ ری سُوزه‌یَل. 40وَ ای ترتیب مردم مِنِه دَسه‌یَلِ صد نفری وِ پنجا نفری نِشَسِن وَ ری زمین. 41اوسِه پنج نون وِ دِ ماهی نَه وَگِرُت وِ سیل کِه وَ آسمون وِ برکتشون دا. اوسِه نونَلَه تِکَه تِکَه کِه وِ دا وَ شاگردَلِش تا بِنِن طِی مردم؛ دِتا ماهی نَه هَم بینِ هَمَه بَهر کِه. 42هَمَه خَردِن وِ سیر وابی‌یِن، 43وُ وَ خُردَه‌نونَل وِ ماهی، دُوازَه سَلۀ پُر جَم کِردِن. 44عِدۀ مِردَلی که نون خَردِن پنج هزار نفر بی.
رَه رَتَنِ عیسی وَ ری اُو
45عیسی زی شاگردلِشَه واداشت تا مِنِه هَمو حالی که وِّ مردمَه مرخص ایکِه، سُوارِ قایق وابون وِ نِهِی وِّ بِرَن وَ بِیت‌صِیدا وَ اولَتِ دریاچَه. 46بعدَ رُونَه کِردَنِ مردم، خُوش رَت وَ کُو تا دعا کِنِه.
47تَنگِ پَسین، قایق رَسی مِنِه دلِ دریاچَه وِ عیسی مِنِه خشکی تِنا بی. 48دی که شاگردَل وَ زور پارو ایزَنِن، سی‌یِکِه بای مِنِه ری قایق اییومَه. نِزِنگِه ساعتِ سه نِصفَه شُو، عیسی دَرحالی که وَ ری اُو قَیَم ایزَه رَت وَ طرفِ اونگَل وِ خواس وَ طِیشون رَی وابو. 49امّا وختی شاگردل وِّ نَه در حالِ رَه رَتَن ری اُو دییِن، گَمون کِردِن روحِه. پَ قیرَه زَن، 50سی‌یِکِه وَ دییَنِش زَلَه‌تَرَک وابی‌یِن. امّا عیسی زی باشون گَپ زَه وِ فرمایش کِه: «دِلِتون قرص بو، مِنُم. زَلَتون مَرَه!» 51اوسِه اومَه طِیشون مِنِه قایق وِ بای خُوسی. اونگَل مهلی حیرت‌زَیَه وابی‌یَه بییِن 52سی‌یِکِه معجزۀ نونَلَه نَفَمِسَه بییِن، بلکم دِلِشون سخت وابی‌یَه بی.
53وختی رَسییِن اولَتِ دریاچَه، مِنِه منطقۀ جِنیسارِت اومَن دومِن وِ وُچِه لنگرَ وِردان. 54وَ قایق که اومَن دومِن، مردم زی عیسی نَه اِشناختِن 55وِ در حالی که ایدُویِسِن رَتِن وَ سرتاسرِ او منطقَه وِ مریضَلَه نَهان وَ ری تختَل، وِ بُردِن وَ هر جا که اِشنُفتِن وِّ وُچِنِه. 56عیسی وَ هر دهات یا شهر یا سَرِ زمینَلی که ایرَت، مردم مَریضَلَه اینَهان مِنِه مِیدونَل وِ وَش تمنا ایکِردِن اجازَه بییِه لااَقل دَس بِزَنِن وَ پَرِ قَباش؛ وِ هرکه دَس ایزَه، شفا ایگِرُت.
Currently Selected:
انجیلِ مَرقُس 6: SLB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَرقُس 6
6
بی‌ایمونیِ مردم ناصرَه
1عیسی وَ وُچِه رونَه وابی وِ اومَه وَ شهرِ خُوش، شاگِردَلِش هَم وَ دینِش رَتِن. 2وختی روزِ شبّات رَسی، عیسی شروع کِه وَ تعلیم دایَن مِنِه کنیسَه. خیلی‌یَل بِی اِشنُفتَنِ گَپَلِ وِّ حیرَت کِردِن. اونگَل ایگُتِن: «ای مِرد تَمومِ ای چییَلَه وَ کوچِه وَ دَس آوُردِه؟ یِه چه حکمتی یَه که وَش عطا وابی‌یِه؟ وِ یِه چه معجزه‌یَلی یَه که وَ دَسِش اَنجوم ایابو؟ 3مَه یِه نَه هَمو نجارِه؟ مَه نَه کِرِ مریم وِ کَکِی یعقوب، یوشا، یهودا وِ شمعونِه؟ مَه دَدَیَلِش وِیچِه مابینِ ایما زندِیی نیکِنِن؟» پَ وَشون بَرخَه. 4عیسی وَشون گُت: «پیغمبر هیچ جا بی‌حرمت نی غیرَ مِنِه شهرِ خُوش وِ مِلِی قومِ خیشَل وِ مِنِه حونۀ خُوش!» 5وِّ نَتَرِس وُچه هیچ معجزه‌ای اَنجوم بییِه، غیرَ یِکِه دَسِ خِشَه نَها وَ چَن مریض وِ اونگَلَه شفا دا. 6عیسی وَ بی‌ایمونیِ اونگَل مِنِه حیرت بی. وِ عیسی مِنِه دهاتَلِ او دورِبال ایگَشت وِ تعلیم ایدا.
عیسی دُوازَه شاگردَ بِسی ایکِنِه
7عیسی دُوازَه شاگردِشَه خواس طِی خُوش وِ اونگَلَه دِتا دِتا بِسی کِه وُ وَشون اقتدار دا تا روحَلِ ناپاکَه کِنِن وَدَر. 8وَشون دستور دا: «سی سفر، غیرَ یِه چودَسی چیئی بِی خِشون نَوَگِرِن؛ نه نون، نه تُربَه وِ نه پیل مِنِه پَرِ شالِشون. 9اُرسی کِنِن وَ پا، امّا جومۀ اضافی نَکِنِن وَرِشون. 10وُ وَشون گُت: «وختی رَتیت وَ حونه‌ای، تا موقِی که مِنِه او شهریت، مِنِه او حونَه وِیسیت. 11وِ اَر وَ جِیئی ایشا نَه قبول نَکِنِن، یا وَتون گوش نَیِن، موقِی رَتَن وَ وُچو، خِلِ پایَلِتونَه بِتِکَنیت، تا شهادتی بو وَ ضِدِ اونگَل که غَضَبِ خدا وَشون ایایِه.» 12پَ شاگردَل اُفتان وَ رَه وُ وَ مردم اعلام ایکِردِن که بایِس توبَه کِنِن. 13اونگَل دیوَلِ زیادی نَه کِردِن وَدَر وِ مریضَلِ زیادی نَه بِی روغن مَسح کِردِن وِ شفا دان.
کشتَه وابی‌یَنِ یحیِی تعمیددَهندَه
14هیرودیسِ پادشاه یِنَه اِشنُفت، سی‌یِکِه نومِ عیسی معروف وابی‌یَه بی. یِه‌پاره‌ای وَ مردم ایگُتِن: «یحیِی تعمیددَهندَه وَ مُردِه‌یَل زِندَه وابی‌یِه وِ سی هَمیِنِه که ای قُدرَتَلِ عجیب وَش ظاهر ایابو.» 15یِه‌پاره‌ای دَ ایگُتِن: «ایلیایِ پِیغمبَرِه.» عِدِه‌ای هَم ایگُتِن: «پیغمبری یَه مِی پیغَمبَرَلِ قدیم.» 16امّا وختی هیرودیس یِنَه اِشنُفت، گُت: «یِه هَمو یحیی یَه که مِ سَرِشَه وَ بَیَنِش جیا کِردُم ایسِه وَ مُردِه‌یَل زِندَه وابی‌یِه!»
17سی‌یِکِه وَ دستورِ هیرودیس خُوش، یحیی نَه گِرُتَه بییِن وُ وِّ نَه بَسَه بییِن وِ وِرِش دایَه بییِن مِنِه زندان. هیرودیس ای کارَ وَ خاطرِ هیرودیا کِردَه بی. هیرودیا زنِ فیلیپُس، کَکِی هیرودیس بی وِ ایسِه هیرودیس وِّ نَه اِسَیَه بی. 18یحیی وَ هیرودیس گُتَه بی: «حلال نی که تِ بِی زنِ کَکات بِی.» 19هیرودیا وَ یحیی کینَه وَ دل داشت وِ ایخواس وِّ نَه بِکِشِه، امّا نیتَرِس. 20سی‌یِکِه هیرودیس وَ یحیی زَلَش ایرَت، سی‌یِکِه وِّ نَه مِردی صالح وِ مقدّس دونِس وِ سی هَمیو وَش محافظت ایکِه. هر وخت گَپَلِ یحیی نَه ایشنُفت، مَهلی سرگردون وِ حیرون ایابی. وا ای حال، گوش کِردَن وَ گَپَلِ وِّ نَه دوس داشت.
21عاقبت مِجالِ خوبی رَسی. هیرودیس مِنِه روزِ تولدِ خُوش مِمونی بَرپا کِه وِ درباری‌یَل وِ فرمُندِه‌یَلِ نظامیِ خِشَه وِ گَپویَلِ وِلاتِ جلیلَه دعوت کِه. 22دُویَرِ هیرودیا اومَه وَ مجلس وِ وَربازی وِ هیرودیس وِ مِمونَلِشَه شایمون کِه. اوسِه پادشاه وَ دُویَر گُت: «هر چه ایخِی وَم دَرخواس کُ که وِه نَه وَت اییُم.» 23هَمیطو قسم خَه وِ گُت: «هر چه وَم بِخِی، حتی نصفِ مملکَتِمَه، وَت اییُم.» 24دویَر رَت وَدَر وُ وَ دِیش گُت: «چه بِخوام؟» دِیش جواب دا: «سَرِ یحیِی تعمیددَهندَه نَه.» 25دُویَر زی هولَکی وَرگَشت طِی هیرودیس وِ گُت: «وَت ایخوام هَمیسِه سَرِ یحیِی تعمیددَهندَه نَه مِنِه مَجمَه‌ای وَم بِیی.» 26هیرودیس مَهلی غَم وَبار وابی، امّا سی قَسَمَلِ خُوش وِ سی‌یِکِه جِلو مِمونَل گَپِش دِتا نَوابو نَخواس درخواسِ وِّ نَه رَد کِنِه. 27پَ زی جلادی بِسی کِه وِ دستور دا سَرِ یحیی نَه بیارِه. وِّ رَت وِ سَرِ یحیی نَه مِنِه زندان وَ بَیَنِش جیا کِه 28وُ وِه نَه مِنِه مَجمَه‌ای آوُرد وِ دا وَ دُویَر. وِّ هَم وِه نَه دا وَ دِیش. 29وختی شاگردلِ یحیی یِنَه اِشنُفتِن، اومَن وِ جنازۀ وِّ نَه وَگِرُتِن، کِردِنِش زِرِ گِل.
غذا دایَن وَ پنج هزار نفر
30رسولَل وَرگَشتِن طِی عیسی وِ اوچییَلی که کِردَه بییِن وِ تعلیم دایَه بییِن سیش تعریف کِردِن. 31عیسی وَشون گُت: «بِی مِ بی‌یِیت وَ جِیی خَلفَت وِ دیراُفتایَه وِ یِچِی استراحت کِنیت.» سی‌یِکِه اومَدِ رفتِ مردُم طوری بی که وختِ نون خَردَن هم نَیاشتِن. 32پَ خِشون تِنا، بِی قایق رایی وابی‌یِن وَ طرفِ جِیی دیراُفتایَه. 33امّا موقِی رَتَن، عِدۀ زیادی وَ مردم اونگَلَه دییِن وِ اِشناختِن. پَ مردم وَ تَمومِ شهرَل پِی پیادَه جِکِسِن وَ طرَفِ او محل وِ نِهِی اونگَل رَسییِن وُچو. 34وختی عیسی وَ قایق اومَه دومِن، جمعیتِ زیادی نَه دی وِ دِلِش سی اونگَل سُت، سی‌یِکِه مِی میشَلی بی‌چِپون بییِن. پَ وَ اونگَل تعلیم دا وِ چییَلِ زیادی وَشون یای دا. 35تَنگِ پَسین، شاگردَل اومَن طِیش وِ گُتِن: «وِیچِه جِی یَه دیراُفتایَه وِ دیروَخت هَم هِسی. 36مردِمَه رُونَه کُ تا بِرَن وَ آبایی‌یَل وِ زَمینَلِ ای دُورِبال وِ سی خِشون غذا بِسونِن.» 37عیسی مِنِه جواب فرمایش کِه: «ایشا خِتون وَشون غذا بِئیت.» گُتِن: «مَه ایخِی بِرِیم وِ دِویس دینار نون بِسونیم وُ وَشون بِئیم تا بِخَرِن؟» 38عیسی گُت: «بِرِیت وِ بینیت چَن نون داریت.» پَ پرسِ‌بِجو کِردِن وِ گُتِن: «پنج نون وِ دِ ماهی.» 39اوسِه وَ شاگردَلِش فرمایش کِه تا مردمَه دَسَه دَسَه بِنشونِن وَ ری سُوزه‌یَل. 40وَ ای ترتیب مردم مِنِه دَسه‌یَلِ صد نفری وِ پنجا نفری نِشَسِن وَ ری زمین. 41اوسِه پنج نون وِ دِ ماهی نَه وَگِرُت وِ سیل کِه وَ آسمون وِ برکتشون دا. اوسِه نونَلَه تِکَه تِکَه کِه وِ دا وَ شاگردَلِش تا بِنِن طِی مردم؛ دِتا ماهی نَه هَم بینِ هَمَه بَهر کِه. 42هَمَه خَردِن وِ سیر وابی‌یِن، 43وُ وَ خُردَه‌نونَل وِ ماهی، دُوازَه سَلۀ پُر جَم کِردِن. 44عِدۀ مِردَلی که نون خَردِن پنج هزار نفر بی.
رَه رَتَنِ عیسی وَ ری اُو
45عیسی زی شاگردلِشَه واداشت تا مِنِه هَمو حالی که وِّ مردمَه مرخص ایکِه، سُوارِ قایق وابون وِ نِهِی وِّ بِرَن وَ بِیت‌صِیدا وَ اولَتِ دریاچَه. 46بعدَ رُونَه کِردَنِ مردم، خُوش رَت وَ کُو تا دعا کِنِه.
47تَنگِ پَسین، قایق رَسی مِنِه دلِ دریاچَه وِ عیسی مِنِه خشکی تِنا بی. 48دی که شاگردَل وَ زور پارو ایزَنِن، سی‌یِکِه بای مِنِه ری قایق اییومَه. نِزِنگِه ساعتِ سه نِصفَه شُو، عیسی دَرحالی که وَ ری اُو قَیَم ایزَه رَت وَ طرفِ اونگَل وِ خواس وَ طِیشون رَی وابو. 49امّا وختی شاگردل وِّ نَه در حالِ رَه رَتَن ری اُو دییِن، گَمون کِردِن روحِه. پَ قیرَه زَن، 50سی‌یِکِه وَ دییَنِش زَلَه‌تَرَک وابی‌یِن. امّا عیسی زی باشون گَپ زَه وِ فرمایش کِه: «دِلِتون قرص بو، مِنُم. زَلَتون مَرَه!» 51اوسِه اومَه طِیشون مِنِه قایق وِ بای خُوسی. اونگَل مهلی حیرت‌زَیَه وابی‌یَه بییِن 52سی‌یِکِه معجزۀ نونَلَه نَفَمِسَه بییِن، بلکم دِلِشون سخت وابی‌یَه بی.
53وختی رَسییِن اولَتِ دریاچَه، مِنِه منطقۀ جِنیسارِت اومَن دومِن وِ وُچِه لنگرَ وِردان. 54وَ قایق که اومَن دومِن، مردم زی عیسی نَه اِشناختِن 55وِ در حالی که ایدُویِسِن رَتِن وَ سرتاسرِ او منطقَه وِ مریضَلَه نَهان وَ ری تختَل، وِ بُردِن وَ هر جا که اِشنُفتِن وِّ وُچِنِه. 56عیسی وَ هر دهات یا شهر یا سَرِ زمینَلی که ایرَت، مردم مَریضَلَه اینَهان مِنِه مِیدونَل وِ وَش تمنا ایکِردِن اجازَه بییِه لااَقل دَس بِزَنِن وَ پَرِ قَباش؛ وِ هرکه دَس ایزَه، شفا ایگِرُت.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company