انجیلِ مَتّی 20
20
حکایت کارِگَرَلِ تاکستون
1«پادشاییِ آسمون مِی ارباب حونَه یَه که صُبِ زی وَ حونَه رَت وَدَر تا سی تاکستونِش چَنتا کارِگَر بیارِه. 2وِّ بِی کارگَرَل قرار نَها که روزی یِه دینار که او موقَع دَسمِزِ یِه روز بی، بابت کار مِنِه تاکستون وَ هر کُویَکی بییِه. اوسِه اونگَلَه بِسی کِه وَ تاکستونِش. 3نِزِنگِ ساعت نُه صُب اُمبِلا رَت وَدَر وِ عِدِهای نَه دی که مِنِه میدونِ شهر بیکار وِیسایَه بییِن. 4وَ اونگَل هم گُت: "ایشا هم بِرِیت وَ تاکستونُم وِ اوچیئی که حقِ ایشانِه وَتون اییُم." 5اونگَل هم رَتِن. اُمبِلا نِزِنگِ ساعت دُوازَه وِ سه بعدَظُهر رَت وَدَر وِ هَمو کارَ کِه. 6نِزِنگِ ساعت پنجِ بعدَظُهرهَم رَت وَدَر وِ اُمبِلا چَن نفرِ دَ نَه دی که بیکار وِیسایَه بییِن. وَشون پُرسی: "سیچه تمومِ روز وِیچِه بیکار وِیسِیتِه؟" 7جواب دان: "سییِکِه هیشکَه وَمون کار نَدا." وَشون گُت: "ایشا هم بِرِیت وَ تاکستونُم وِ کار کِنیت." 8تَنگِ پَسین، صاحابِ تاکستون وَ مباشِرِش گُت: "کارِگَرَلَه صیا کُ، وَ آخِری شروع کُ تا وَ اَوَلی، مِزِشونَه بییِه." 9کارگَرَلی که نِزِنگِ ساعت پنجِ بعدَظُهر اومَیَه بییِن سرِ کار، هر کویَکی یِه دینار گِرُتِن. 10وختی نوبت وَ کَسَلی رَسی که نِهِی هَمَه اومَیَه بییِن، گَمون کِردِن که بیشتَرَ بقیَه مِز ایگِرِن. امّا هَر کُویَکی وَ اونگَل هم یِه دینار گِرُتِن. 11وختی مِزِشونَه گِرُتِن، شروع وَ شکایت کِردِن وُ وَ صاحابِ تاکسون گُتِن: 12"اینگَل که آخِر اومَن، تِنا یِه ساعت کار کِردِن وِ تِ اونگَلَه بِی ایما که تمومِ روز زِرِ اَفتو داغ زحمت کَشییمِه، برابر کِردی!" 13صاحابِ تاکِسون ری کِه وَ یکی وَ او کارگرَل وِ گُت: "ای رفیق، مِ وَت ظلمی نَکِردِمِه. مَه قرارِمون یِه دینار نَبی؟ 14پَ حَقِتَه بِسون وُ بِرَه! مِ دِلِم ایخوا وَ ای آخِری مِی تِ مُز بییُم. 15مَه حق نَیارُم بِی پیلِ خُوم هر چی ایخوام بِکِنُم؟ مَه تییۀ دییَنِ دَسِدِلوازی مِنَه نَیاری؟ 16پَ، آخِرینَل اَوَلین ایابون وِ اَوَلینَل آخِرین!»
سِوِّمین پیشگویی عیسی درموردِ مردن وِ زِندَه وابییَنِ خُوش
17موقِی که عیسی وَ طرفِ اورشلیم ایرَت، مِنِه رَه، دُوازَه شاگردِشَه بُرد اوبال وُ وَشون گُت: 18«ایسِه ایرِیم وَ اورشلیم. وُچه کِرِ انسانَه وَ کاهنلِ گپو وِ معلملِ تورات تسلیم ایکِنِن. اونگَل وِّ نَه وَ مرگ محکوم ایکِنِن 19وِ اییِن وَ دَسِ غیریهودییَل تا مَخسَرَه وابو وِ شلاق بِخَرِه وِ مَصلوب وابو. امّا مِنِه روزِ سوم زِندَه ایابو.»
درخواسِ یِه دِی
20اوسِه دِی کُرَلِ زِبِدی بِی دِتا کِرِش اومَه طِی عیسی وِ جِلوش زونی زَه وُ وَش چیئی خواس. 21عیسی پُرسی: «چه ایخِی؟» زن وَ عیسی گُت: «اجازَه بییِه که ای دِتا کِرُم مِنِه پادشاییِ تو، یکی وَ دَسِ راس وِ یکیدَه وَ دَسِ چَپِت بِشینِن.» 22عیسی مِنِه جواب گُت: «ایشا نُونیت چه ایخِیت! مَه ایتَریت وَ پیالهای که وَ هَمی زیئی مِ ایخَرُم، بِخَریت؟» جواب دان: «بَلِه، ایتَریم.» 23عیسی وَشون گُت: «دِرِسِه، ایشا وَ پیالۀ مِ ایخَریت، امّا وَ ایشا ایگُم که نِشَسَن وَ دَسِ راس وُ چپُم، مِنِه اختیارِ مِ نی تا وِه نَه وَ کسی بُویَخشُم. ای جایگا این کَسَلی یَه که بُوم سیشون آمایَه کِردِه.»
24وختی او دَه شاگردِ دییَه وَ ای جریان باخَوَر وابییِن، وَ دَسِ او دِتا کَکا تَش گِرُتِن. 25امّا عیسی اونگَلَه خواس وِ گُت: «ایشا دونیت که حاکِمَلِ غیرِیَهودییَل وَشون اربابی ایکِنِن وِ گَپویَلِشون وَ ری اونگَل اقتدار دارِن. 26امّا مابینِ ایشا ایطو نَبو. هرکه ایخوا مابینِ ایشا گَپو بو، باید خادمِ ایشا وابو. 27وِ هرکه ایخوا مابینِ ایشا اَوَل بو، باید غلامِ ایشا وابو. 28حتی کِرِ انسان هَم نَیومَه تا خذمتش کِنِن، بلکم اومَه تا خذمت کِنِه وِ جونِشَه سی خین بَها سی خیلییَل بییِه.»
شَفِی دِتا کور
29موقِی که عیسی وِ شاگردَلِش وَ اَریحا زَن وَدَر، عِدِۀ زیادی وَ دینِش رُونَه وابییِن. 30هیبِی رَه، دِتا مِردِ کور نِشَسَه بییِن. وختی اِشنُفتِن عیسی وَ وُچه رَی ایابو، قیرَه زَن: «ای آقا، ای کِرِ داوود، وَ ایما رحم کُ!» 31جمعیت اونگَلَه نَهیب دان وِ خواسِن که صیا مَکِنِن؛ امّا اونگَل بیشتر قیرَه ایزَن که: «ای آقا، ای کِرِ داوود، وَ ایما رحم کُ!» 32عیسی وِیسا وِ او دِتا مِردَ صیا کِه وِ پُرسی: «ایخِیت چه سیتون کِنُم؟» 33او دِتا کور جواب دان: «ای آقا، ایخِیم تییَلِمون واز وابو.» 34عیسی دِلِش وَ حالِشون سُت وِ دَس نَها وَ تییَلِشون وِ دَرجا تییَلِشون بِر وابی وُ وَ دینِش رُونَه وابییِن.
Currently Selected:
انجیلِ مَتّی 20: SLB
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتّی 20
20
حکایت کارِگَرَلِ تاکستون
1«پادشاییِ آسمون مِی ارباب حونَه یَه که صُبِ زی وَ حونَه رَت وَدَر تا سی تاکستونِش چَنتا کارِگَر بیارِه. 2وِّ بِی کارگَرَل قرار نَها که روزی یِه دینار که او موقَع دَسمِزِ یِه روز بی، بابت کار مِنِه تاکستون وَ هر کُویَکی بییِه. اوسِه اونگَلَه بِسی کِه وَ تاکستونِش. 3نِزِنگِ ساعت نُه صُب اُمبِلا رَت وَدَر وِ عِدِهای نَه دی که مِنِه میدونِ شهر بیکار وِیسایَه بییِن. 4وَ اونگَل هم گُت: "ایشا هم بِرِیت وَ تاکستونُم وِ اوچیئی که حقِ ایشانِه وَتون اییُم." 5اونگَل هم رَتِن. اُمبِلا نِزِنگِ ساعت دُوازَه وِ سه بعدَظُهر رَت وَدَر وِ هَمو کارَ کِه. 6نِزِنگِ ساعت پنجِ بعدَظُهرهَم رَت وَدَر وِ اُمبِلا چَن نفرِ دَ نَه دی که بیکار وِیسایَه بییِن. وَشون پُرسی: "سیچه تمومِ روز وِیچِه بیکار وِیسِیتِه؟" 7جواب دان: "سییِکِه هیشکَه وَمون کار نَدا." وَشون گُت: "ایشا هم بِرِیت وَ تاکستونُم وِ کار کِنیت." 8تَنگِ پَسین، صاحابِ تاکستون وَ مباشِرِش گُت: "کارِگَرَلَه صیا کُ، وَ آخِری شروع کُ تا وَ اَوَلی، مِزِشونَه بییِه." 9کارگَرَلی که نِزِنگِ ساعت پنجِ بعدَظُهر اومَیَه بییِن سرِ کار، هر کویَکی یِه دینار گِرُتِن. 10وختی نوبت وَ کَسَلی رَسی که نِهِی هَمَه اومَیَه بییِن، گَمون کِردِن که بیشتَرَ بقیَه مِز ایگِرِن. امّا هَر کُویَکی وَ اونگَل هم یِه دینار گِرُتِن. 11وختی مِزِشونَه گِرُتِن، شروع وَ شکایت کِردِن وُ وَ صاحابِ تاکسون گُتِن: 12"اینگَل که آخِر اومَن، تِنا یِه ساعت کار کِردِن وِ تِ اونگَلَه بِی ایما که تمومِ روز زِرِ اَفتو داغ زحمت کَشییمِه، برابر کِردی!" 13صاحابِ تاکِسون ری کِه وَ یکی وَ او کارگرَل وِ گُت: "ای رفیق، مِ وَت ظلمی نَکِردِمِه. مَه قرارِمون یِه دینار نَبی؟ 14پَ حَقِتَه بِسون وُ بِرَه! مِ دِلِم ایخوا وَ ای آخِری مِی تِ مُز بییُم. 15مَه حق نَیارُم بِی پیلِ خُوم هر چی ایخوام بِکِنُم؟ مَه تییۀ دییَنِ دَسِدِلوازی مِنَه نَیاری؟ 16پَ، آخِرینَل اَوَلین ایابون وِ اَوَلینَل آخِرین!»
سِوِّمین پیشگویی عیسی درموردِ مردن وِ زِندَه وابییَنِ خُوش
17موقِی که عیسی وَ طرفِ اورشلیم ایرَت، مِنِه رَه، دُوازَه شاگردِشَه بُرد اوبال وُ وَشون گُت: 18«ایسِه ایرِیم وَ اورشلیم. وُچه کِرِ انسانَه وَ کاهنلِ گپو وِ معلملِ تورات تسلیم ایکِنِن. اونگَل وِّ نَه وَ مرگ محکوم ایکِنِن 19وِ اییِن وَ دَسِ غیریهودییَل تا مَخسَرَه وابو وِ شلاق بِخَرِه وِ مَصلوب وابو. امّا مِنِه روزِ سوم زِندَه ایابو.»
درخواسِ یِه دِی
20اوسِه دِی کُرَلِ زِبِدی بِی دِتا کِرِش اومَه طِی عیسی وِ جِلوش زونی زَه وُ وَش چیئی خواس. 21عیسی پُرسی: «چه ایخِی؟» زن وَ عیسی گُت: «اجازَه بییِه که ای دِتا کِرُم مِنِه پادشاییِ تو، یکی وَ دَسِ راس وِ یکیدَه وَ دَسِ چَپِت بِشینِن.» 22عیسی مِنِه جواب گُت: «ایشا نُونیت چه ایخِیت! مَه ایتَریت وَ پیالهای که وَ هَمی زیئی مِ ایخَرُم، بِخَریت؟» جواب دان: «بَلِه، ایتَریم.» 23عیسی وَشون گُت: «دِرِسِه، ایشا وَ پیالۀ مِ ایخَریت، امّا وَ ایشا ایگُم که نِشَسَن وَ دَسِ راس وُ چپُم، مِنِه اختیارِ مِ نی تا وِه نَه وَ کسی بُویَخشُم. ای جایگا این کَسَلی یَه که بُوم سیشون آمایَه کِردِه.»
24وختی او دَه شاگردِ دییَه وَ ای جریان باخَوَر وابییِن، وَ دَسِ او دِتا کَکا تَش گِرُتِن. 25امّا عیسی اونگَلَه خواس وِ گُت: «ایشا دونیت که حاکِمَلِ غیرِیَهودییَل وَشون اربابی ایکِنِن وِ گَپویَلِشون وَ ری اونگَل اقتدار دارِن. 26امّا مابینِ ایشا ایطو نَبو. هرکه ایخوا مابینِ ایشا گَپو بو، باید خادمِ ایشا وابو. 27وِ هرکه ایخوا مابینِ ایشا اَوَل بو، باید غلامِ ایشا وابو. 28حتی کِرِ انسان هَم نَیومَه تا خذمتش کِنِن، بلکم اومَه تا خذمت کِنِه وِ جونِشَه سی خین بَها سی خیلییَل بییِه.»
شَفِی دِتا کور
29موقِی که عیسی وِ شاگردَلِش وَ اَریحا زَن وَدَر، عِدِۀ زیادی وَ دینِش رُونَه وابییِن. 30هیبِی رَه، دِتا مِردِ کور نِشَسَه بییِن. وختی اِشنُفتِن عیسی وَ وُچه رَی ایابو، قیرَه زَن: «ای آقا، ای کِرِ داوود، وَ ایما رحم کُ!» 31جمعیت اونگَلَه نَهیب دان وِ خواسِن که صیا مَکِنِن؛ امّا اونگَل بیشتر قیرَه ایزَن که: «ای آقا، ای کِرِ داوود، وَ ایما رحم کُ!» 32عیسی وِیسا وِ او دِتا مِردَ صیا کِه وِ پُرسی: «ایخِیت چه سیتون کِنُم؟» 33او دِتا کور جواب دان: «ای آقا، ایخِیم تییَلِمون واز وابو.» 34عیسی دِلِش وَ حالِشون سُت وِ دَس نَها وَ تییَلِشون وِ دَرجا تییَلِشون بِر وابی وُ وَ دینِش رُونَه وابییِن.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company