انجیلِ مَتّی 18
18
کی وَ هَمَه گَوتَرِه
1مِنِه او موقَع، شاگردَل اومَن طِی عیسی وِ پُرسییِن: «چه کسی مِنِه پادشاییِ آسمون وَ هَمَه گَوتَرِه؟» 2عیسی بَچَه‌ای نَه صیا کِه وُ وِّ نَه نَها مِلِی شاگِردَل. 3وِ گُت: «وراسی، وَ ایشا ایگُم، تا عوض نَوابِیت وِ مِی بَچه‌یَلِ کِچِلو نَوابِیت، وَتَه وَ پادشاییِ آسمون رَه نیجوریت. 4پَ، هرکه خِشَه مِی ای بَچَه کوچِک‌نظم کِنِه، مِنِه پادشاییِ آسمون وَ هَمَه گَوتَر ایابو. 5وِ هرکه یِه بَچۀ ایطوری نَه وَ نومِ مِ قبول کِنِه، مِنَه قبول کِردِه.
6امّا هرکه باعث وابو یکی وَ ای کِچِلویَل که وَم ایمون دارِن وَ ایمونِش بییُفته، سیش بِختَرِه که بَردِ آسیو گَپویی بویَندِه وَ ناش، وِ مِنِه تَه دریا غرق وابو! 7وای وَ حالِ ای دنیا که بِی وسوسه‌یَلِش باعثِ گِنا ایابو! اَلبَت که وسوسه‌یَل همیشَه هِسِن، امّا وای وَ حالِ کسی که باعثِ وَسوَسَه وابو!
8پَ اَر دَسِت یا پات تِنَه ایندازِه وَ گِنا، وِه نَه قطع کُ وُ وِرِش بییِه اوبال، سی‌یِکِه سی تِ بِختَرِه که بی‌دَسِ پا وَ حیاتِ ابدی رَه بِجوری تا یِکه بِی دِ دَسِ دِ پا وِردایَه وابِی مِنِه تَشِ ابدی. 9وِ اَر تییَت تِنَه ایندازِه وَ گِنا، وِه نَه دَرآر وُ وِرِش بییِه اوبال، سی‌یِکِه سی تِ بِختَرِه که بِی یِه تییَه وَ حیاتِ ابدی رَه بِجوری تا یِکِه بِی دِ تییَه وِردایَه وابِی مِنِه تَشِ جَنَم.»
مَثَل میشِ وَلا وابی‌یَه
10«حواستون بو که هیچ کویَکی وَ ای کِچِلویَلَه خوار نکِنیت، سی‌یِکِه وَ ایشا ایگُم که فرشته‌یَلِشون مِنِه آسمون همیشَه ری بُومَه که مِنِه آسمونِه، ایبینِن. 11سی‌یِکِه کِرِ انسان اومَیِه تا وَلا وابی‌یَه نَه نجات بییِه. 12چه گمون ایکِنیت؟ اَر مِردی صد میش داشتَه بو وِ یکی وَ اونگَل وَلا وابو، مَه او نود و نه میشَه مِنِه کُو وِل نیکِنِه وِ نیرَه وَ دینِ میشِ وَلا وابی‌یَه؟ 13وراسی، وَ ایشا ایگُم، که اَر وِه نَه بِجورِه، سی او یِه میش بیشتر شای ایابو تا سی او نود و نه میشی که هیچ وخت وَلا نَوابی‌یِنِه. 14هَمیطو، ارادۀ بُو ایشا که مِنِه آسمونِه یِه نی که حتی یکی وَ ای کِچِلویَل وَ دَس بِرَه.»
رفتار کِردَن بِی کَکِی خطاکار
15«اَر کَکات وَ تِ گِنا کِنِه، بِرَه طِیش وِ مِنِه خلفت خطاشَه وَش بِگُ. اَر گَپتَه قبول کِه، کَکاتَه اُمبِلا جُسی‌یِی؛ 16امّا اَر قبول نَکِه، یکی دِ نفرِ دَ نَه بِی خُوت بویَر تا "هر گَپی بِی شهادتِ دو یا سه شاهد ثابت وابو." 17اَر نَخواس وَ اونگَل هم گوش بییِه، وَ کلیسا بِگُ، وِ اَر کلیسا نَه هم قبول نَکِه، اوسِه باش مِی اجنبی یا خَراجگیر رفتار کُ. 18وراسی، وَ ایشا ایگُم، هر چیئی که ری زمین بُویَندیت، مِنِه آسمون بَسَه ایابو؛ وِ هر چیئی که ری زمین واز کِنیت، مِنِه آسمون واز ایابو. 19اُمبِلا وَ ایشا ایگُم که هر وخت دِ نفر وَ ایشا وَ ری زمین، درموردِ هر چیئی که بِخوان بِی یَک یِه‌دل بون، بُو مِ که مِنِه آسمونِه سیشون اَنجوم اییِه. 20سی‌یِکِه جِیئی که دو یا سه نفر وَ نومِ مِ جَم وابون، مِ وُچه مِلاشون حاضرم.»
مَثَل خادمی که نیبَخشِه
21اوسِه پطرس اومَه طِی عیسی وِ پُرسی: «ای آقا، تا چَن دَفَه اَر کَکام وَم گِنا کِنِه، باید وِّ نَه بُویَخشُم؟ مَه تا هَف دَفَه؟» 22عیسی جواب دا: «وَ تِ ایگُم نَه هَف دَفَه، بلکم هفتاد مَرتَبَه، هَف دَفَه.»
23«وَ ای صورت، ایابو پادشاییِ آسمونَه وَ شاهی تشبیه کِه که تصمیم گِرُت حسابِشَه بِی خادِمَلِش صاف کِنِه. 24پَ وختی شروع وَ حساب کتاب کِه، کسی نَه آوُردِن طِیش که مبلغِ هنگُفتی یعنی قَدِ بیس سال حقوقِ یِه کارگَر وَ شاه بدهکار بی. 25امّا سی‌یِکِه وِّ نیتَرِس قرضِشَه بییِه، اربابش دستور دا وِّ نَه بِی زن وِ بَچه‌یَل وِ تمومیِ داراییش بِفروشِن وِ طلبِشَه وَش بِسونِن. 26خادم بِی زونی اُفتا جِلو پِی ارباب وِ بِی التماس گُت: "وَم مُهلت بییِه تا تَمومِ قرضِمَه بییُم." 27ارباب دِلِش وَ حالِش سُت وِ قرضِ وِّ نَه بَخشی وِ آزادِش کِه. 28امّا وختی ای خادم وَ وُچِه ایرَت وَدَر، یکی وَ هُمکارَلِشَه دی که صد دینار یعنی قَدِ سه ماه حقوق یِه کارگَر وَش بدهکار بی. وِّ نَه گِرُت وِ زورَ بِتِش آوُرد وِ گُت: "قَرضِتَه بییِه!" 29هُمکارش بِی زونی اُفتا جِلو پاش وِ بِی التماس گُت: "وَم مهلت بییِه تا تَمومِ قرضِمَه بییُم." 30امّا وِّ قبول نَکِه، بلکم رَت وُ وِّ نَه وِردا مِنِه زندان تا قرضِشَه بییِه. 31موقِی که باقیِ خادِمَل ای جریانَه دییِن، مهلی ناراحت وابی‌یِن وِ رَتِن طِی اربابشون وِ تمومِ ماجرا نَه سیش تعریف کِردِن. 32ارباب، او خادِمَه خواس طِی خُوش وِ گُت: "ای خادمِ شرور، مَه مِ وَ خاطرِ خواهِشِت تمومِ قرضِتَه نَبَخشییُم؟ 33مَه نیبایِس هَموطو که مِ وَت رَحم کِردُم، تِ هم وَ هُمکارِت رحم ایکِردی؟ 34ارباب تَش گِرُت وُ وِّ نَه وِردا مِنِه زندان تا زَمونی که تَمومِ قرضِشَه بییِه. 35همیطو بُو آسمونی مِ هم بِی هر کویَکی وَ ایشا هَمیطو رفتار ایکِنِه، اَر ایشا هم کَکِی خِتونَه وَ دل نَبَخشیت.»
Currently Selected:
انجیلِ مَتّی 18: SLB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتّی 18
18
کی وَ هَمَه گَوتَرِه
1مِنِه او موقَع، شاگردَل اومَن طِی عیسی وِ پُرسییِن: «چه کسی مِنِه پادشاییِ آسمون وَ هَمَه گَوتَرِه؟» 2عیسی بَچَه‌ای نَه صیا کِه وُ وِّ نَه نَها مِلِی شاگِردَل. 3وِ گُت: «وراسی، وَ ایشا ایگُم، تا عوض نَوابِیت وِ مِی بَچه‌یَلِ کِچِلو نَوابِیت، وَتَه وَ پادشاییِ آسمون رَه نیجوریت. 4پَ، هرکه خِشَه مِی ای بَچَه کوچِک‌نظم کِنِه، مِنِه پادشاییِ آسمون وَ هَمَه گَوتَر ایابو. 5وِ هرکه یِه بَچۀ ایطوری نَه وَ نومِ مِ قبول کِنِه، مِنَه قبول کِردِه.
6امّا هرکه باعث وابو یکی وَ ای کِچِلویَل که وَم ایمون دارِن وَ ایمونِش بییُفته، سیش بِختَرِه که بَردِ آسیو گَپویی بویَندِه وَ ناش، وِ مِنِه تَه دریا غرق وابو! 7وای وَ حالِ ای دنیا که بِی وسوسه‌یَلِش باعثِ گِنا ایابو! اَلبَت که وسوسه‌یَل همیشَه هِسِن، امّا وای وَ حالِ کسی که باعثِ وَسوَسَه وابو!
8پَ اَر دَسِت یا پات تِنَه ایندازِه وَ گِنا، وِه نَه قطع کُ وُ وِرِش بییِه اوبال، سی‌یِکِه سی تِ بِختَرِه که بی‌دَسِ پا وَ حیاتِ ابدی رَه بِجوری تا یِکه بِی دِ دَسِ دِ پا وِردایَه وابِی مِنِه تَشِ ابدی. 9وِ اَر تییَت تِنَه ایندازِه وَ گِنا، وِه نَه دَرآر وُ وِرِش بییِه اوبال، سی‌یِکِه سی تِ بِختَرِه که بِی یِه تییَه وَ حیاتِ ابدی رَه بِجوری تا یِکِه بِی دِ تییَه وِردایَه وابِی مِنِه تَشِ جَنَم.»
مَثَل میشِ وَلا وابی‌یَه
10«حواستون بو که هیچ کویَکی وَ ای کِچِلویَلَه خوار نکِنیت، سی‌یِکِه وَ ایشا ایگُم که فرشته‌یَلِشون مِنِه آسمون همیشَه ری بُومَه که مِنِه آسمونِه، ایبینِن. 11سی‌یِکِه کِرِ انسان اومَیِه تا وَلا وابی‌یَه نَه نجات بییِه. 12چه گمون ایکِنیت؟ اَر مِردی صد میش داشتَه بو وِ یکی وَ اونگَل وَلا وابو، مَه او نود و نه میشَه مِنِه کُو وِل نیکِنِه وِ نیرَه وَ دینِ میشِ وَلا وابی‌یَه؟ 13وراسی، وَ ایشا ایگُم، که اَر وِه نَه بِجورِه، سی او یِه میش بیشتر شای ایابو تا سی او نود و نه میشی که هیچ وخت وَلا نَوابی‌یِنِه. 14هَمیطو، ارادۀ بُو ایشا که مِنِه آسمونِه یِه نی که حتی یکی وَ ای کِچِلویَل وَ دَس بِرَه.»
رفتار کِردَن بِی کَکِی خطاکار
15«اَر کَکات وَ تِ گِنا کِنِه، بِرَه طِیش وِ مِنِه خلفت خطاشَه وَش بِگُ. اَر گَپتَه قبول کِه، کَکاتَه اُمبِلا جُسی‌یِی؛ 16امّا اَر قبول نَکِه، یکی دِ نفرِ دَ نَه بِی خُوت بویَر تا "هر گَپی بِی شهادتِ دو یا سه شاهد ثابت وابو." 17اَر نَخواس وَ اونگَل هم گوش بییِه، وَ کلیسا بِگُ، وِ اَر کلیسا نَه هم قبول نَکِه، اوسِه باش مِی اجنبی یا خَراجگیر رفتار کُ. 18وراسی، وَ ایشا ایگُم، هر چیئی که ری زمین بُویَندیت، مِنِه آسمون بَسَه ایابو؛ وِ هر چیئی که ری زمین واز کِنیت، مِنِه آسمون واز ایابو. 19اُمبِلا وَ ایشا ایگُم که هر وخت دِ نفر وَ ایشا وَ ری زمین، درموردِ هر چیئی که بِخوان بِی یَک یِه‌دل بون، بُو مِ که مِنِه آسمونِه سیشون اَنجوم اییِه. 20سی‌یِکِه جِیئی که دو یا سه نفر وَ نومِ مِ جَم وابون، مِ وُچه مِلاشون حاضرم.»
مَثَل خادمی که نیبَخشِه
21اوسِه پطرس اومَه طِی عیسی وِ پُرسی: «ای آقا، تا چَن دَفَه اَر کَکام وَم گِنا کِنِه، باید وِّ نَه بُویَخشُم؟ مَه تا هَف دَفَه؟» 22عیسی جواب دا: «وَ تِ ایگُم نَه هَف دَفَه، بلکم هفتاد مَرتَبَه، هَف دَفَه.»
23«وَ ای صورت، ایابو پادشاییِ آسمونَه وَ شاهی تشبیه کِه که تصمیم گِرُت حسابِشَه بِی خادِمَلِش صاف کِنِه. 24پَ وختی شروع وَ حساب کتاب کِه، کسی نَه آوُردِن طِیش که مبلغِ هنگُفتی یعنی قَدِ بیس سال حقوقِ یِه کارگَر وَ شاه بدهکار بی. 25امّا سی‌یِکِه وِّ نیتَرِس قرضِشَه بییِه، اربابش دستور دا وِّ نَه بِی زن وِ بَچه‌یَل وِ تمومیِ داراییش بِفروشِن وِ طلبِشَه وَش بِسونِن. 26خادم بِی زونی اُفتا جِلو پِی ارباب وِ بِی التماس گُت: "وَم مُهلت بییِه تا تَمومِ قرضِمَه بییُم." 27ارباب دِلِش وَ حالِش سُت وِ قرضِ وِّ نَه بَخشی وِ آزادِش کِه. 28امّا وختی ای خادم وَ وُچِه ایرَت وَدَر، یکی وَ هُمکارَلِشَه دی که صد دینار یعنی قَدِ سه ماه حقوق یِه کارگَر وَش بدهکار بی. وِّ نَه گِرُت وِ زورَ بِتِش آوُرد وِ گُت: "قَرضِتَه بییِه!" 29هُمکارش بِی زونی اُفتا جِلو پاش وِ بِی التماس گُت: "وَم مهلت بییِه تا تَمومِ قرضِمَه بییُم." 30امّا وِّ قبول نَکِه، بلکم رَت وُ وِّ نَه وِردا مِنِه زندان تا قرضِشَه بییِه. 31موقِی که باقیِ خادِمَل ای جریانَه دییِن، مهلی ناراحت وابی‌یِن وِ رَتِن طِی اربابشون وِ تمومِ ماجرا نَه سیش تعریف کِردِن. 32ارباب، او خادِمَه خواس طِی خُوش وِ گُت: "ای خادمِ شرور، مَه مِ وَ خاطرِ خواهِشِت تمومِ قرضِتَه نَبَخشییُم؟ 33مَه نیبایِس هَموطو که مِ وَت رَحم کِردُم، تِ هم وَ هُمکارِت رحم ایکِردی؟ 34ارباب تَش گِرُت وُ وِّ نَه وِردا مِنِه زندان تا زَمونی که تَمومِ قرضِشَه بییِه. 35همیطو بُو آسمونی مِ هم بِی هر کویَکی وَ ایشا هَمیطو رفتار ایکِنِه، اَر ایشا هم کَکِی خِتونَه وَ دل نَبَخشیت.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company