کَرِی حَوارِنیا 16
16
تیموتائوس اُمرَهِ پولُس و سیلاس اَچِه
1پولُس اُ شهرِی دِربِه و لِستْره اُمَ. آنکا یَک شاگردی وَ اسم تیموتائوس هاد که نَنَشو یهودی و ایموندار هاد، ولی باشو یونانی هاد. 2کاکَیّا تِی شهرِی لِستْره و قونیه از تیموتائوس بُری تعریف شواَکِه. 3پولُس اَسِی که شَئِست تیموتائوس تِی سفر شُمرَه بِه، وَخاطر یهودِنِی که تِی مِ منطکَه‌یّا زندگی شواَکِه اُ آنا سُنَّت اُشکِه، اَسِی که هَمَه شواَدانِست باشو یونانیه. 4آنایا هَمیناکِه از شهری اُ شَهرِیدو اَچِدِت سِرِ رَهشو، کانونِی که حَوارِنیا و شیخِی شهر اورشلیم شُنَدِستاد، شُن مردم آنکایا اَدَ تَ اَنجومشو هاتِت. 5پَ، اعضای کلیسائیا تِی ایمون کُوّت شواَگِرِت و هر راز تعدادشو بِشتَه اَبو.
رؤیای پولُس دربارَهِ مرد مقدونی
6آنایا از منطکَه‌ئِی فْریجیه و غَلاطیَه رَد بُدِت. اَسِی که روح کدّوس خدا شُ آنایا کَدَغان کِردِستاد که تِی منطکَهِ آسیا از کلوم خدا حرف نِزنِت. 7وَختی اُ منطکَهِ میسیه رَسِدِت، سعی شُکِه اُ منطکَهِ بیطینیه اُچِت، ولی روح عیسی اُشنِهِشتِت. 8وَخاطر هَمِ، از میسیه رَد بُدِت و اُ شهر تْروآس چِدِت. 9شُو هاد که پولُس تِی رؤیا اُشدی که یَک مرد مقدونی آنکا وَایستَدِ، اُ آنا التماس کِردا و گُتا: «اُ منطکَهِ مقدونیَه بِدا و مُن خُور بِرَس.» 10وَختی پولُس اِ رؤیائا اُشدی، اَما جِخُو اُ طرف مقدونیَه اُ رَه اُفتَدِم، اَسِی که اَما مُفَهمی که خدا جار اُشزادِستِم تا انجیلا اُ آنایا اعلام بِکنِم.
ایمون اَئوردَهِ لیدیَه
11پَ، از تْروآس وَ کَشتی یَکراست اُ جزیرَه ساموتْراکی چِدِم، و صباش اُ شهر نیاپولیس رَسِدِم. 12از آنکا اُ طرف فیلیپی چِدِم که یَک شهر مهم تِی مقدونیَه هاد و رومِنیا آنکا زندگی شواَکِه. اَما چند رازی تِک مِ شهرا آمودِم.
13رازِ شنبه مکدّس یهودِنیا از دروازَهِ شهر دَر چِدِم و حَدِ ریخونَه چِدِم، که گَمون مواَکِه آنکا یَک جَی اَسِی دعا کِردَئِه. شَستِم و خاد زنِی که جمع آبُستادِت، حرف مُزاد. 14مارَکَهِ آنایا یَک زِنی وَ اسم لیدیَه هاد که اُ حرفیامو گاش کَر شَکِه. لیدیَه خداپرست هاد و مال شهر تیاتیرا و فروشندَهِ پارچَه‌ئِی بِنَوُش هاد که بُری هم گِرو هاد. خداوند کَلب آنا واز شاکِه تا اُ مِ چِی که پولُس اُشگُتِستاد توجه بِکو. 15بعد از اِکِه لیدیَه و هَمینا هم اهل خونَش غُسل تعمید شُگِرِت، آنا شُ اَما اصرار کِه، اُشگُت: «اَگَه کَبول تُهَه که اُ خداوند ایمون مَئوردِ، اُ خونَهِ ما بِلگی و وامانی.» اِکَّد اصرار اُشکِه که اَما چِدِم.
پولُس و سیلاس تِک زندان
16وَختی اُ مِ جَی دعا کِردَ اَچِدِم، اُ یَک کنیزی مُدی که روح فالگیری اُشهاد و از رَهِ رَمالی بُری سود شُ اربابیاش اَرَسِنَه. 17آنا اَزدُم پولُس و اَما اُفتَه و وَ کال و کیل شَگُت: «اِ مَردیا، نوکرِی خدای متعال هِت که رَه نجاتا اُ شما اعلام اَکنِت.» 18مِ کنیزا بُری رازیا اینا شَکِه. آخرُش پولُس از دست آنا خسته بو و آگِشت و شُ مِ روحا گُت: «وَ اسم عیسی مسیح اُ تو فَرمو اَتام که از اِ دُتا دَر بِلگِش!» مِ لحظَه‌وا، روح از آنا دَر اُمَ.
19ولی وَختی اربابِی مِ کنیزا شُدی که دِگَه از طریق مِ کنیزا چِی شُن گیر نِدا، اُ پولُس و سیلاس شُگِرِت و شُن خَشارَ کِردِت، تِی میدون شهر شُنحَدِ رئیسیا بُردِت. 20وَختی اُ آنایا شُنحَدِ کاضِنِیا اَئوردِت، شُگُت: «اِ مَردیا یهودی هِت و تِک شهر اَما جِنجال کِردات. 21آنایا رسم و رسومیا بین مردم اعلام اَکنِت که کَبول کِردَ یا اَنجوم دَدَش اَسِی اَما رومِنیا شرعاً روا نی.»
22جماعت هم تِی حمله کِردَ اُ پولُس و سیلاس هَمدَست مِ آدامیا بُدِت. مِ کاضِنِیا فَرمو شُدَ که جُمَه‌یّاشو پَرَ بِکنِت و، وَ دار شُبِزنِت. 23وَختی بُری وَ دار شُزادِت، شُن تک زندان بِستِت و اُ زندانبان فَرمو شُدَ که چَش شُنُزلو آنِسی. 24زندانبان هم که اِ فَرمُنا اُشگِرِتِستاد اُ آنایا شُ تِک زندان داخلی بِست و پَی‌یاشو وَ کُندَه شُ زانجیر کِه.
ایمون اَئوردَهِ زندانبان
25نَزیکِی نصف شُو، پولُس و سیلاس دعا شواَکِه و اَسِی خدا سرود حمد و ستایش شواَخواد و بَکیَه زندانِنیا هم اُ آنایا گاش کَر شواَکِه، 26که یَکدَفَه زلزلَه گاتی اُمَ، اوناکِه شالدَه ساختمون زندان لَرزِئِست. جِخُو هَمَهِ دَریا واز آبو و زنجیریا از دست و پای هَمَه بَرِئِست. 27وَختی زندانبان بیدار آبو و اُشدی که دَرِی زندان وازِه، شمشیرُش اُشکَشی تا اُ خوش بِکُشِه، اَسِی که گَمون شَکِه زندانِنیا گُروختِستِت. 28ولی پولُس وَ صدای بلند جار اُشزاد و اُشگُت: «اُ سِرِ خوت بَلایی مَیا، اَسِی که اَما هَمَه اِکا هِم!» 29زندانبان اُشگُت تا چراغ بیارِت و وَ شتاب اُ تِک زندان چو و هَمیناکِه از تِرس اَلَرزِئِست اُ پَی پولُس و سیلاس اُفتَه. 30مِ موکَوا، اُ آنایا شُدَر اَئو و اُشپُرسی: «آقائیا، چه باید بِکنام تا نجات پیدا بِکنام؟»
31آنایا جواب شُنادَ: «اُ خداوند عیسی ایمون بیا که تو و هَمَهِ اهل خونَت نجات پیدا اَکنی.» 32پولُس و سیلاس دربارَهِ کلوم خداوند خاد آنا و هَمَهِ کسِی که تِک خونَش هادِت، حرف شُزاد. 33تِی مِ ساعتا از شُو، زندانبان اُ آنایا شاسِه و زخمیاشو اُششو. زندانبان و هَمَهِ خونوادَش جِخُو تعمید شُگِرِت. 34بعد آنا اُ آنایا شُ خونَش بو و سفره جلوشو اُشبِست. مِ زندانبانا و هَمَهِ اهل خونَش از ایمون اَئوردَ اُ خدا بُری خارام هادِت.
35ولی وَختی صبح بو، کاضِنِیا مأمورِی شُفِرِستَ و شُگُت: «اُ مِ دوتا مَردیا آزاد بِکنی!» 36زندانبان اُ پولُس از اِ کَضیَه‌وا باخبر اُشکِه و اُشگُت: «کاضِنِیا فَرمو شُدَدِ که آزادتو بِکنام. پَ اَلَه دَر بِلگی و وَ سلامت اُچی.»
37ولی پولُس شُ آنایا گُت: «اَما که شهروند رومِم بدون محاکمَه جلووِ هَمَه شُزادِستِم و شُن زندان بِستِستِم. اَلَه شُئِه یَواشَکِه آزادمو بِکنِت؟ اصلاً! بِهِر تَ خوشو بِلگِت و از اِکا مُندَر بیارِت.»
38مأموریا اِ حرفیَه‌وا شُن کاضِنِیا گُت. آنایا وَختی شُشُنُفت که پولُس و سیلاس شهروند روم هِت، تِرس شُن جو اُفتَه. 39پَ اُندِت و از آنایا معذرت خواهی شُکِه. پولُس و سیلاس شُندَر اَئوردِت و از آنایا شُئِست که از مِ شهرا اُچِت. 40پَ آنایا از زندان دَر اُندِت، اُ دیدن لیدیَه چِدِت. وَختی اُ کاکَیّا شُدی، دلگرمی شُدَدِت و بعد از آنکا چِدِت.
Currently Selected:
کَرِی حَوارِنیا 16: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
کَرِی حَوارِنیا 16
16
تیموتائوس اُمرَهِ پولُس و سیلاس اَچِه
1پولُس اُ شهرِی دِربِه و لِستْره اُمَ. آنکا یَک شاگردی وَ اسم تیموتائوس هاد که نَنَشو یهودی و ایموندار هاد، ولی باشو یونانی هاد. 2کاکَیّا تِی شهرِی لِستْره و قونیه از تیموتائوس بُری تعریف شواَکِه. 3پولُس اَسِی که شَئِست تیموتائوس تِی سفر شُمرَه بِه، وَخاطر یهودِنِی که تِی مِ منطکَه‌یّا زندگی شواَکِه اُ آنا سُنَّت اُشکِه، اَسِی که هَمَه شواَدانِست باشو یونانیه. 4آنایا هَمیناکِه از شهری اُ شَهرِیدو اَچِدِت سِرِ رَهشو، کانونِی که حَوارِنیا و شیخِی شهر اورشلیم شُنَدِستاد، شُن مردم آنکایا اَدَ تَ اَنجومشو هاتِت. 5پَ، اعضای کلیسائیا تِی ایمون کُوّت شواَگِرِت و هر راز تعدادشو بِشتَه اَبو.
رؤیای پولُس دربارَهِ مرد مقدونی
6آنایا از منطکَه‌ئِی فْریجیه و غَلاطیَه رَد بُدِت. اَسِی که روح کدّوس خدا شُ آنایا کَدَغان کِردِستاد که تِی منطکَهِ آسیا از کلوم خدا حرف نِزنِت. 7وَختی اُ منطکَهِ میسیه رَسِدِت، سعی شُکِه اُ منطکَهِ بیطینیه اُچِت، ولی روح عیسی اُشنِهِشتِت. 8وَخاطر هَمِ، از میسیه رَد بُدِت و اُ شهر تْروآس چِدِت. 9شُو هاد که پولُس تِی رؤیا اُشدی که یَک مرد مقدونی آنکا وَایستَدِ، اُ آنا التماس کِردا و گُتا: «اُ منطکَهِ مقدونیَه بِدا و مُن خُور بِرَس.» 10وَختی پولُس اِ رؤیائا اُشدی، اَما جِخُو اُ طرف مقدونیَه اُ رَه اُفتَدِم، اَسِی که اَما مُفَهمی که خدا جار اُشزادِستِم تا انجیلا اُ آنایا اعلام بِکنِم.
ایمون اَئوردَهِ لیدیَه
11پَ، از تْروآس وَ کَشتی یَکراست اُ جزیرَه ساموتْراکی چِدِم، و صباش اُ شهر نیاپولیس رَسِدِم. 12از آنکا اُ طرف فیلیپی چِدِم که یَک شهر مهم تِی مقدونیَه هاد و رومِنیا آنکا زندگی شواَکِه. اَما چند رازی تِک مِ شهرا آمودِم.
13رازِ شنبه مکدّس یهودِنیا از دروازَهِ شهر دَر چِدِم و حَدِ ریخونَه چِدِم، که گَمون مواَکِه آنکا یَک جَی اَسِی دعا کِردَئِه. شَستِم و خاد زنِی که جمع آبُستادِت، حرف مُزاد. 14مارَکَهِ آنایا یَک زِنی وَ اسم لیدیَه هاد که اُ حرفیامو گاش کَر شَکِه. لیدیَه خداپرست هاد و مال شهر تیاتیرا و فروشندَهِ پارچَه‌ئِی بِنَوُش هاد که بُری هم گِرو هاد. خداوند کَلب آنا واز شاکِه تا اُ مِ چِی که پولُس اُشگُتِستاد توجه بِکو. 15بعد از اِکِه لیدیَه و هَمینا هم اهل خونَش غُسل تعمید شُگِرِت، آنا شُ اَما اصرار کِه، اُشگُت: «اَگَه کَبول تُهَه که اُ خداوند ایمون مَئوردِ، اُ خونَهِ ما بِلگی و وامانی.» اِکَّد اصرار اُشکِه که اَما چِدِم.
پولُس و سیلاس تِک زندان
16وَختی اُ مِ جَی دعا کِردَ اَچِدِم، اُ یَک کنیزی مُدی که روح فالگیری اُشهاد و از رَهِ رَمالی بُری سود شُ اربابیاش اَرَسِنَه. 17آنا اَزدُم پولُس و اَما اُفتَه و وَ کال و کیل شَگُت: «اِ مَردیا، نوکرِی خدای متعال هِت که رَه نجاتا اُ شما اعلام اَکنِت.» 18مِ کنیزا بُری رازیا اینا شَکِه. آخرُش پولُس از دست آنا خسته بو و آگِشت و شُ مِ روحا گُت: «وَ اسم عیسی مسیح اُ تو فَرمو اَتام که از اِ دُتا دَر بِلگِش!» مِ لحظَه‌وا، روح از آنا دَر اُمَ.
19ولی وَختی اربابِی مِ کنیزا شُدی که دِگَه از طریق مِ کنیزا چِی شُن گیر نِدا، اُ پولُس و سیلاس شُگِرِت و شُن خَشارَ کِردِت، تِی میدون شهر شُنحَدِ رئیسیا بُردِت. 20وَختی اُ آنایا شُنحَدِ کاضِنِیا اَئوردِت، شُگُت: «اِ مَردیا یهودی هِت و تِک شهر اَما جِنجال کِردات. 21آنایا رسم و رسومیا بین مردم اعلام اَکنِت که کَبول کِردَ یا اَنجوم دَدَش اَسِی اَما رومِنیا شرعاً روا نی.»
22جماعت هم تِی حمله کِردَ اُ پولُس و سیلاس هَمدَست مِ آدامیا بُدِت. مِ کاضِنِیا فَرمو شُدَ که جُمَه‌یّاشو پَرَ بِکنِت و، وَ دار شُبِزنِت. 23وَختی بُری وَ دار شُزادِت، شُن تک زندان بِستِت و اُ زندانبان فَرمو شُدَ که چَش شُنُزلو آنِسی. 24زندانبان هم که اِ فَرمُنا اُشگِرِتِستاد اُ آنایا شُ تِک زندان داخلی بِست و پَی‌یاشو وَ کُندَه شُ زانجیر کِه.
ایمون اَئوردَهِ زندانبان
25نَزیکِی نصف شُو، پولُس و سیلاس دعا شواَکِه و اَسِی خدا سرود حمد و ستایش شواَخواد و بَکیَه زندانِنیا هم اُ آنایا گاش کَر شواَکِه، 26که یَکدَفَه زلزلَه گاتی اُمَ، اوناکِه شالدَه ساختمون زندان لَرزِئِست. جِخُو هَمَهِ دَریا واز آبو و زنجیریا از دست و پای هَمَه بَرِئِست. 27وَختی زندانبان بیدار آبو و اُشدی که دَرِی زندان وازِه، شمشیرُش اُشکَشی تا اُ خوش بِکُشِه، اَسِی که گَمون شَکِه زندانِنیا گُروختِستِت. 28ولی پولُس وَ صدای بلند جار اُشزاد و اُشگُت: «اُ سِرِ خوت بَلایی مَیا، اَسِی که اَما هَمَه اِکا هِم!» 29زندانبان اُشگُت تا چراغ بیارِت و وَ شتاب اُ تِک زندان چو و هَمیناکِه از تِرس اَلَرزِئِست اُ پَی پولُس و سیلاس اُفتَه. 30مِ موکَوا، اُ آنایا شُدَر اَئو و اُشپُرسی: «آقائیا، چه باید بِکنام تا نجات پیدا بِکنام؟»
31آنایا جواب شُنادَ: «اُ خداوند عیسی ایمون بیا که تو و هَمَهِ اهل خونَت نجات پیدا اَکنی.» 32پولُس و سیلاس دربارَهِ کلوم خداوند خاد آنا و هَمَهِ کسِی که تِک خونَش هادِت، حرف شُزاد. 33تِی مِ ساعتا از شُو، زندانبان اُ آنایا شاسِه و زخمیاشو اُششو. زندانبان و هَمَهِ خونوادَش جِخُو تعمید شُگِرِت. 34بعد آنا اُ آنایا شُ خونَش بو و سفره جلوشو اُشبِست. مِ زندانبانا و هَمَهِ اهل خونَش از ایمون اَئوردَ اُ خدا بُری خارام هادِت.
35ولی وَختی صبح بو، کاضِنِیا مأمورِی شُفِرِستَ و شُگُت: «اُ مِ دوتا مَردیا آزاد بِکنی!» 36زندانبان اُ پولُس از اِ کَضیَه‌وا باخبر اُشکِه و اُشگُت: «کاضِنِیا فَرمو شُدَدِ که آزادتو بِکنام. پَ اَلَه دَر بِلگی و وَ سلامت اُچی.»
37ولی پولُس شُ آنایا گُت: «اَما که شهروند رومِم بدون محاکمَه جلووِ هَمَه شُزادِستِم و شُن زندان بِستِستِم. اَلَه شُئِه یَواشَکِه آزادمو بِکنِت؟ اصلاً! بِهِر تَ خوشو بِلگِت و از اِکا مُندَر بیارِت.»
38مأموریا اِ حرفیَه‌وا شُن کاضِنِیا گُت. آنایا وَختی شُشُنُفت که پولُس و سیلاس شهروند روم هِت، تِرس شُن جو اُفتَه. 39پَ اُندِت و از آنایا معذرت خواهی شُکِه. پولُس و سیلاس شُندَر اَئوردِت و از آنایا شُئِست که از مِ شهرا اُچِت. 40پَ آنایا از زندان دَر اُندِت، اُ دیدن لیدیَه چِدِت. وَختی اُ کاکَیّا شُدی، دلگرمی شُدَدِت و بعد از آنکا چِدِت.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company