کَرِی حَوارِنیا 10

پِطرُس و کُرنِلیوس

1تِک شهر قیصریَه یَک مردی وَ اسم کُرنِلیوس زندگی شَکِه. آنا یَک افسر رومی هاد تِی یَک گروه گات که اسم مِ گروها ’گُردان ایتالیایی‘ هاد. 2آنا و هَمَهِ اهل خونَش دیندار و خداتِرس هادِت. کُرنِلیوس وَ دست و دلوازی شُ مردم صَدکَه اَدَ و همیشَه اُ درگاه خدا دعا شَکِه. 3یَک راز دوروبَر ساعت سه پِشین بُری واضح تِی رؤیا اُشدی که یَک فرشتَه خدا شُحَد اُمَ و شُ آنا گُت: «اَی کُرنِلیوس!»

4کُرنِلیوس وَ تِرس چَش شُ لِی آنا بِست و اُشگُت: «بِفرما، سَرورُم!»

فرشتَه شُ آنا گُت: «دعائیات و صَدکَه‌یّات چُنِ یَک هَدیَه یادگاری اُ بَرا چِدِ و اُ حضور خدا رَسدِ. 5اَلَه چند نفرا اُ شهر یافا بِفرِست تَ شَمعون معروف وَ پِطرُسا اُ اِکا بیارِت. 6آنا مِهمُنِ یَک چرم ساز وَ اسم شَمعونِه که خونَش لب دریائِه.»

7وَختی فرشتَه‌ای که خاد آنا حرف شَزاد شُزحَد چو، کُرنِلیوس اُ دو نفر از نوکریاش و یکی از سربازیاش که اُ آنا خدمت شَکه و مرد دینداری هاد، جار اُشزاد 8و هَمَهِ کَضیَه‌وا شُ آنایا گُت و شُ یافا فِرستَدِت.

رؤیای پِطرُس

9رازِ بعد، وَختی آنایا تِی رَه هادِت و نَزیک شهر هادِت، نَزیک دوازده پِشین هاد که پِطرُس اُ لِی بو چو تا دعا بِکو. 10پِطرُس گُشنَش بو و شَئِست چِی بِخَه. ولی مِ موکَوا که آنایا خوراکا آمادَه شواَکِه، پِطرُس از حال چو. 11تِی مِ حالا اُشدی که آسِمونیا واز آبُدِت و چِی چُنِ سفرَهِ گاتی که از چهارتا چِگُش آوِزوئِه، اُ طرف زِمی زیر اُندا. 12مِ سفره‌وا پُر از مَ رَکَم حیوونیا و خزندَیّا و پرندَئِی آسِمو هاد. 13مِ موکَوا صدایی اُ آنا رسی که: «پِطرُس، آپابِش، اُ کارد دِ و بِخو!»

14ولی پِطرُس اُشگُت: «اصلاً، اَی خداوند، اَسِی که ما هِسوَخت اُ چِی که حرومِه یا نجسِه کَپ اُمنِزادِ.»

15مِ صدائا اَسِی دَفَه دوّم شُ آنا گُت که «اُ مِ چِی که خدا حلال اُشکِردِ، تو مَگِه حرومِه!»

16اِ اتفاکا سه دَفَه تکرار بو و جِخُو سفره‌وا اُ طرف آسِمو بَرا بُردَ بو.

17مِ موکَوا که پِطرُس تَپَتور هاد و اُ مَعنِنِ اِ رؤیایی که اُشدِدِستاد فکر شَکِه، فِرِستَدَئِی کُرنِلیوس، خونَهِ شَمعونا شُناجو و دُم دالوش وَایستَدِت. 18آنایا جار شُزاد و شُپُرسی که شَمعون که پِطرُس شَگائِت آنکا مِهموئِه یا نَه.

19پِطرُس هَمینا که اُ مِ رؤیائا فکر شَکِه روح خدا شُ آنا گُت: «بِبِن، سه نفر اَزدُمِ تو گِشتات. 20آپابِش، زیر اُچا و بدون اِکِه شَک بِکنِش شُنُمرَه اُچا، اَسِی که ما اُمفِرِستَدِستِت.»

21پِطرُس زیر حَدِ مِ مَردیا چو و اُشگُتِت: «ما مِ هام که شُزدُم گِشتایی. اَسِی چه اُندِستی؟»

22آنایا شُگُت: «افسر رومی کُرنِلیوس اُشفِرِستَدِستِم. آنا یَک مرد درستکار و خداتِرسِه و هَمَهِ ملت یهود از خوبِنِ آنا حرف اَزنِت. آنا از یَک فرشتَه مکدّس فَرمو اُشگِرِتِه که اَزدُمبالَهِ تو بِفرِستِ تَ تو اُ خونَش اُچِش و آنا حرفیات بِشناوِ.» 23پَ پِطرُس اُ آنایا شُ تِک خونَه بو تا مِهموش بِت.

رازِ بعد، پِطرُس آپابو و اُمرَهِ آنایا اُ رَه اُفتَه. مُشتی از کاکَیّا که مال یافا هادِت هم شُمرَه چِدِت. 24صباش اُ قیصریَه رَسِدِت. کُرنِلیوس منتظر آنایا هاد، و کوم و خویش و رَفیکِی نَزیکُش هم جمع شاکِردِستاد. 25وَختی پِطرُس شَئِست اُ تِک خونَه اُچِه، کُرنِلیوس شُ جلو چو، و شُ پا اُفتَه، و اُ آنا پرستش اُشکِه. 26ولی پِطرُس اُ آنا بلند شاکِه و اُشگُت: «آپابِش؛ ما هم یَک آدامام.»

27بعد پِطرُس هَمیناکِه خاد آنا حرف شَزاد اُ تِک خونَه چو و اُشدی که بُری آدام آنکا جمع هِت. 28پِطرُس شُ آنایا گُت: «شما خوتو اَدانی که اَسِی یَک یهودی شرعاً روا نی که خاد کسِی که از یَک ملتِیدو هِت، معاشرت شُبِه یا اُ خونَهِ آنایا اُچِت. ولی خدا شُ نِشو دَدِستام که نباید اُ هِسکَه حروم یا نجس بِگام. 29پَ وَختی اَزدُمبالَهِ ما تُفرِستَ، بی چوون و چرا اُندام. اَلَه بِگائی، اَسِی چه اَزدُمبالَهِ ما تُفرستَ؟»

30کُرنِلیوس اُشگُت: «چهار راز کَبل هَمِ موکَوا، دوروبَر ساعت سه پِشین، تِی خونَم دعا مَکِه که جِخُو یَک مردی وَ جُمَهِ نورانی جلووُم وَایستَ 31و اُشگُت: ”کُرنِلیوس، دعات کَبول بُدِ و صَدکَئِی که اُتدَدِستاد تِی حضور خدا اُ یاد اُندِ. 32پَ چند نفرا اُ یافا بِفرِست تَ اُ شَمعون که پِطرُس شَگائِت اُ اِکا بیارِت. آنا خونَه یَک چرم ساز وَ اسم شَمعون مِهموئِه که خونَش لب دریائِه.“ 33پَ جِخُو اَزدُمبالَت اُمفِرِستَ و تو هم لطف اُتکِه و اُندِش. اَلَه هَمَهِ اَما اِکا تِی حضور خدا حاضرِم تَ هرچی که خداوند شُ تو فَرمو دَدِ، بِشناوِم.»

غیریهودِنیا خبر خَشا اَشناوِت

34پَ پِطرُس شروع اُ حرف زادَ اُشکِه، اُشگُت: «حکیکتاً، اُمفَهمی که خدا بین آدامیا فرقی نانِسِه؛ 35بلکه تِی هر ملتی هرکَه از خدا بِتِرسِه و کَرِ وَلما اَنجوم هادَ، تِی حضور خدا کَبول اَبِه. 36شما اَدانی که خدا کلومُش اَسِی کوم اسرائیل اُشفِرِستَ و خبر خَشِ صلح و سلامتیا اُ واسطَهِ عیسی مسیح که خداوند هَمَئِه، اعلام اُشکِه. 37شما خوتو اَدانی بعد از اِکِه یحیی پیغوم غُسل تعمیدا اعلام اُشکِه، اِ کَرا از منطکَهِ جلیل شروع بو و تِی کُل منطکَهِ یهودیَه پَخش بو. 38اِکِه خدا چینا عیسای ناصریا وَ روح کدّوسُش و وَ کُدرت، مَسح و تعیین اُشکِه. آنا مَجا اَگِشت و کَرِی خَش شَکِه و اُ هَمَهِ آنایاکِه زِرِ ظلم ابلیس هادِت، شفا شَدَ، وَخاطر اِکِه خدا خاد آنا هاد.

39«اَما شاهدِی هَمَهِ کَرِی هِم که آنا، هم تِک سرزمین یهود و هم تِک شهر اورشلیم اَنجوم اُشدَ. آنایا اُ آنا شُن صلیب کَشی، شُکُشت. 40ولی خدا تِی رازِ سوّم زندَه شاکِه و اُ آنا ظاهر اُشکِه، 41ولی نِه اُ هَمَهِ مردم، بلکه اُ اَمایی که خدا انتخاب اُشکِردِستادِم تَ شاهدیا بِم، یعنی اُ اَمایی که بعد از زندَه آبُدَئِه عیسی از مُردَیّا، خاد آنا مُخَه و مُناخَه. 42آنا شُ اَما فَرمو دَ تَ اُ مردم اعلام بِکنِم و شهادت هاتِم که عیسی مِ کَسیه که خدا اُ آنا تعیین اُشکِه تَ کاضِنِ زندَیّا و مُردَیّا بِه. 43هَمَهِ پیغامبریا دربارَهِ آنا شهادت اَتِت که هرکَه اُ عیسی ایمون بیارِ، اُ واسطَهِ اسم آنا گناهیاش بَخشِدَ اَبِه.»

روح کدّوس خدا اُ غیریهودِنیا نازل اَبِه

44وَختی که پِطرُس هَنو اِ حرفیَه‌وا شَزاد، روح کدّوس خدا لِی هَمَهِ آنایاکِه مِ کلوما شُشُنُفت، نازل بو. 45مُشتی از ایموندارِی سُنَّت بُدَ، یعنی آنایایی که از بین یهودِنیا هادِت، اُمرَهِ پِطرُس اُندِستادِت. آنایا حیرون بُدِت، اَسِی که شُدی عطای روح کدّوس خدا حتی اُ غیریهودِنیا هم نازل بو. 46اَسِی که شواَشُنُفت که آنایا وَ زابُنِی دِگَه حرف اَزنِت و خدائا ستایش اَکنِت. بعد پِطرُس اعلام اُشکِه: 47«اَلَه که اِ مردُما چُنِ اَما روح کدّوس خدائا شُگِرِتِه، کسی شَشابِه جلووِ تعمید دَدَشو تِی هُو بِگِرِ؟» 48پِطرُس فَرمو اُشدَ تا اُ آنایا وَ اسم عیسی مسیح تعمید هاتِت. مِ موکَوا آنایا از پِطرُس شُئِست یَک چند رازی شُنحَد وامانِه.

Currently Selected:

کَرِی حَوارِنیا 10: LAB

Highlight

Copy