انجیلِ مَتی 26
26
توطئَه قتلِ عیسی
1هِه کِه عیسی گِردِ ایی قِصَه‌یا نِه خِلاص کِرد، وِ شاگردیا خُوش گُت: 2«دُونیت كِه دو رو هَنی، عیدِ پِسَخ دِ رَه مِی‌رَسَه وَ کُرِ انسانِه تسلیم می‌کَن تا وِ صلیب با.»
3سَرُونِ کاهِن‌یا وَ مشایخِ قُوم جمع بییِن دِ کاخِ كاهنِ اعظم، کِه نُومِش قیافا بی، 4وَ وا یَک شُور کِردِن كِه چطور وا کِلَک، عیسی نِه دَسگیر بَکَن وَ بَکُشَنِش. 5اما وِنُو می‌گُتِن: «دِ روزیا عید ایی کارِ نِه نَکیت، نَکَه مردِم شورش بَکَن.»
6دِ او موقَع کِه عیسی دِ آبادی بِیت‌عَنیا دِ حُونَه شَمعونِ جُذامی بی، 7زَنی وا یِه ظرفِ مَرمَری دِ رِغُونِ خیلی قیمَتیئی، اُوما وِ تِه عیسی، وَ هِه کِه عیسی نِشِسی وِ سَرِ سِفرَه، رِغُونِ خُوشبو نِه رِخت وِ ری سَرِ او. 8شاگردیا هِه کِه یَه نِه دیئِن، تَش گِرِتِن، گُتِن: 9«سی چی یَه نِه هَدَر مِئی؟ ایی رِغُونِ خُوشبو نِه مِوی وِ قیمَتِ گِرُو فِرُوخت وَ پیلِشِه دَه وِ ژاریا.» 10اما عیسی یَه نِه فَمِس، وِشُو گُت: «وا ایی زَ چاریت؟ او كارِ قِشَنگی سی مِه کِردَه. 11ژاریا نِه همیشَه وا خُوتُو داریت، اما مِه همیشَه وا شِما نیسِم. 12ایی زَ وا رِختِه‌نِ ایی رِغُونِ خُوشبو وِ ری بدنِ مِه، دِ راسی مِه نِه سی کفن‌وُدفن، آمادَه کِردَه. 13وِ راسی وِ شِما مُوئِم، دِ گِردِ دنیا، هَر جا كِه ایی خَوَرِ خُوش اِعلُوم بوئَه، کارِ ایی زَ هَم وِ یایِ او گُتَه موئَه.»
خیانت یهودا
14اوسِه یهودا اَسخَریوطی كِه یَکی دِ دُوازَه شاگرد بی، رَت وِ تِه سَرُونِ کاهِن‌یا، 15وَ گُت: «اَر عیسی نِه وِ شِما تسلیم بَکِم، چی وِم مِئیت؟» وِنُو سی سكَه نقرَه دَن وِش. 16دِ او موقَع، یهودا دِ دُمِ مِجالی بی تا عیسی نِه تسلیم بَکَه.
شُومِ آخِر
17دِ روزِ اولِ عیدِ فَطیر، شاگردیا اُومان وِ تِه عیسی، پُرسیئِن: «می‌حای دِ کجا سیت تیارِک بِئینیم تا شُومِ پِسَخِ نِه بُحُوری؟» 18عیسی وِشُو گُت کِه رُوئیت وِ شهر، وِ تِه فِلُونَه کَس، وَ وِش بُوئیت: «اُستاد مُوئَه: ”زِمُونِ مِه نِزیک اَ. مِه شُومِ پِسَخِ نِه، دِ حُونَه تو واردِ شاگردیام مُوحُورِم.“» 19شاگردیا هِه چِنُو که عیسی گُتی، کِردِن وَ پِسَخ نِه تیارِک دیئِن.
20هِه کِه بی وِ شُو، عیسی واردِ دُوازَه شاگردِش نِشِس وِ سَرِ سِفرَه. 21هِه چِنُو کِه شُوم می‌حَردِن، عیسی گُت: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، یَکی دِ شِما مِه نِه تسلیمِ دُشمِه می‌کَه.» 22شاگردیا خیلی غَم‌دِبار بییِن وَ یَک وِ یَک دِش پُرسیئِن: «مِه کِه او کَس نیسِم، آقا؟» 23عیسی وِشُو گُت: «وَه کِه دَسِ خُوشِه وا مِه می‌کَه دِ ظرفِ خوراک، هِه وَه مِه نِه تسلیم می‌کَه. 24کُرِ انسان هِه چِنُو کِه دِ بارَه او دِ نیسَنَه‌یا مقدس نیسَنَه بی‌یَه، مِی‌رَه، اما هِرو سی او کَسی کِه کُرِ انسانِه تسلیمِ دُشمِه می‌کَه. سی او بیتِر بی كِه هرگز وِ دی نِمِی‌ما.» 25یهودا، وَه کِه وِ عیسی خیانت کِرد، دِ جُئُو گُت: «اُستاد، او کَس مِنِم؟» عیسی وِش گُت: «تو خُوت گُتی!»
شُومِ خداوند
26هِه کِه هَنی سَرگرمِ حَردِه بییِن، عیسی نُو نِه گِرِت وَ وَه نِه برکت دَه، وَ کُت کِرد وَ دَه وِ شاگردیا وَ گُت: «بِئیریت، وَ بُحُوریت؛ یَه بدنِ مِه‌نَه.» 27اوسِه پیالَه نِه گِرِت وَ دِما شکرکِردِه، وَه نِه دَه وِ شاگردیا، وَ گُت:«گِردِ شِما دِ یَه وِراشِنیت. 28سی یَکِه یَه خینِ مِه‌نَه، خینِ عَهدِ [جدید] کِه سی آمرزشِ گُنَه‌یا آیِم‌یا زیادی رِختَه موئَه. 29وِ شِما مُوئِم كِه دَ دِ ایی مَصولِ مُو وِرنِمی‌راشِنِم تا روزی كِه وَه نِه وا شِما دِ پاتشائی بُوَه خُوم، تازَه وِراشِنِم.»
30اوسِه دِما یَکِه سِروئی حَنِن، والا كُوء زیتُو اُفتان وِ رَه.
پیشگوئی حاشا کِردِه‌نِ پطرس
31عیسی وِ شاگردیا گُت: «اِیمشُو گِردِ شِما مِه نِه وِل می‌کیت، سی یَکه دِ نیسَنَه‌یا مقدس نیسَنَه بی‌یَه،
”«چوپُو نِه مِی‌زِنِم
وَ کُوَه‌یا گلَه می‌تیچَن.“
32اما دِما یَکِه زِنَه بیئِم، وِرَز شِما وِ شهرِ جلیل می‌رِم.» 33پطرس دِ جُئُو عیسی گُت: «حتی اَر همَه تو نِه وِل بَکَن، مِه هرگز تو نِه وِل نِمی‌کِم.» 34عیسی وِ او گُت: «وِ راسی وِت مُوئِم کِه هِه اِیمشُو، وِرَز یَکِه کِلَه‌شیر بُحُونَه، سِه گِل مِه نِه حاشا می‌کی!» 35پطرس وِ عیسی گُت: «حتی اَر لازم با وات بَمیرِم، هرگز تو نِه حاشا نِمی‌کِم.» باقی شاگردیا هَم چِنی گُتِن.
باغِ جِتسیمُونی
36اوسِه عیسی وا شاگردیا خُوش رَت وِ جائی وِ نُومِ جِتسیمُونی، وَ وِشُو گُت: « بَنشینیت دِ ایچِه، تا مِه رُوئِم اولا دعا بَکِم.» 37پطرس وَ دو کُرِ زِبِدی نِه وا خُوش بُرد، دِ حالی کِه غَم‌دِبار وَ پَریشُو بی، 38ری کِرد وِ وِنُو وَ گُت: «جُونِم خیلی غُصَه دارَه، تا وِ حدِ مرگ غُصَه دارِم. ویچِه بَمُونیت وَ وا مِه بیار بایت.» 39عیسی كمی جِلوتِر رَت وَ ری زِمی اُفتا وَ دعا کِرد: «اِ بُوَه، اَر موئَه ایی پیالَه نِه دِ مِه دیر کُو، اما نَه وِ حاسِ مِه، بلكِم وِ اِرادَه تو.» 40اوسِه وِرگَشت وِ تِه او سِه شاگرد، وَ دی کِه وِنُو حُفتینَه. وِ پطرس گُت: «پطرس، نَتُونِسی حتی یِه ساعت وا مِه بیار بَمُونی؟ 41بیار بَمُونیت وَ دعا بَکیت تا دِ اِمتحُو نِفتیت. روح مشتاق اَ، اما جسم ضعیف اَ.» 42عیسی یِه گِل هَنی رَت وَ دعا کِرد: «اِ بُوَه، اَر نِموئَه غیرِ یَکِه مِه پیالَه نِه وِراشِنِم، پس اِرادَه تو اَنجُوم بوئَه.» 43هِه کِه هَنی وِرگَشت، وِنُو نِه هِه چِنُو دِ خُو دی، سی یَکِه چَش‌یاشُو سنگین بیئی. 44پس یِه گِل هَنی وِنُو نِه ترک کِرد، وَ سی گِلِ سِئِم هِه او دعا نِه تکرار کِرد. 45اوسِه وِ تِه شاگردیا اُوما وَ وِشُو گُت: «خُو وَ استراحتِ نِه بِئیلیت سی بعد، ساعتِ وَه رَسِسَه کِه کُرِ انسان وِ دَسِ گُنَه‌کاریا تسلیم بوئَه. 46وِریسیت، رِیم. سیل بَکیت، وَه کِه وِ مِه خیانت می‌کَه، هِیسِه میا.»
گرفتار بی‌یِه‌نِ عیسی
47عیسی هَنی داشت قِصَه می‌کِرد، کِه یهودا، یَکی دِ او دُوازَه نفر، واردِ جماعتِ گَپی وا گُرز وَ شِمشیر، دِ لا سَرُونِ کاهِن‌یا وَ مشایخِ قُوم، دِ رَه رَسِسِن. 48تسلیم کُنَندَه عیسی وِ هُمرایا خُوش عِلامتی دِئی وَ گُتی: «او کسی کِه مُوئوسِم، هِه وِنَه‌آ؛ او نِه بِئیریت.» 49پس آزِعی وِ عیسی نِزیک بی وَ گُت:«سِلام، اُستاد!» وَ او نِه بوسی. 50عیسی وِش گُت: «اِ رِفیق، كاری کِه سیش اُوماییَه نِه اَنجُوم بِه.» اوسِه او آیِم‌یا اُومان وا وَر، رِیختِن وِ سَرِ عیسی وَ او نِه گِرِتِن. 51دِ ایی موقَع، یَکی دِ هُمرایا عیسی دَس بُرد وَ شِمشیر كَشی وَ ضَروَتی زَ وِ پاکارِ كاهنِ اعظم وَ گوشِ او نِه بُری. 52اما عیسی وِش گُت: «شِمشیرِ خُوتِه غِلاف کُو؛ سی یَکه هَر کَه شِمشیر بَکَشَه، وا شِمشیر هَم می‌کُشِیئَه. 53یعنی گِمُو می‌کیت نَتُونِم هِه ایسِه دِ بُوَه خُوم باحام وَ او دَرجا بیشتِر دِ دُوازَه لِشگَر فرشتَه وِ کُمَکِم کِل بَکَه؟ 54اما دِ او صورت پیشگوئی‌یا کِتُویا مقدس چطور اتفاق بِفتَه، کِه مُوئَه ایی اتفاق‌یا بایِس اَنجُوم با؟» 55دِ او موقَع، عیسی ری وِ او جماعت گُت: «مَر مِه دُوزِم کِه وا گُرز وَ شِمشیر سی گِرِتِه‌نِم اُوماییتَه؟ مِه هَر رو دِ صحنِ معبدِ خدا می‌نشِسِم وَ تعلیم مِی‌دَم اما مِه نِه نَگِرِتیت. 56اما یِنُو گِردِشُو اتفاق اُفتا تا پیشگوئی‌یا انبیا دِ نیسَنَه‌یا مقدس وِ انجُوم بَرَسَه.» اوسِه گِردِ شاگردیا، او نِه تَنیا نِئان وَ جِیستِن.
محاکِمَه دِ حضورِ شورا یهود
57وِنُونی کِه عیسی نِه گرفتار کِردینی، او نِه بُردِن وِ تِه قیافا، كاهنِ اعظم. دِ اوچِه معلم‌یا تورات وَ مشایخِ قوم جمع بییِن. 58پطرس دیرادیر رَت دِ دُمِ عیسی تا رَسِس وِ حُوشِ حُونَه كاهنِ اعظم. رَت وامی وَ وا نِگَبُونیا نِشِس تا بِئینَه کار وِ کجا می‌کَشَه. 59سَرُونِ کاهِن‌یا وَ گِردِ اعضا شُورا یهود، دِ دُمِ یَه بیئِن کِه شاهادَتی دِروئی وِ تیشکِ عیسی پیا بَکَن تا او نِه بَکُشَن؛ 60اما وا یَکِه شاهدیا دِروکِنی زیادی اُومان وا وَر، نَتُونِسِن دَلیلی پیا بَکَن. آخِرسَر دو نفر اُومان وا وَر 61گُتِن: «ایی پیا گُتَه، ”مِه تُونِم معبد خدا نِه بَرِمنِم وَ وَه نِه دِ سه رو دِ سَر بِنا بَکِم.“» 62اوسِه كاهنِ اعظم وِریسا وَ ری کِرد وِ عیسی گُت: «هیچ جُئُوی ناری؟ یَه چِه شاهادَتیئی اَ، ایی پیایا وِ تیشکِت مِی‌ئَن؟» 63اما عیسی هِه چِنُو بی‌کِش مَن. كاهنِ اعظم وِ عیسی گُت: «وِ خدای زِنَه قِسَمِت مِی‌ئِم کِه وِ اِیما بُو اَر تو مسیحِ موعود، کُرِ خدائی.» 64عیسی وِش جُئُو دَه: «تو خُوت چِنی گُتی! اما وِ شِما مُوئِم کِه دیساتما کُرِ انسانِه مِئی‌نیت كِه وِ دَسِ راسِ قادرِ مطلق نِشِسَه، وَ وِ ری اُوریا آسمُو میایَه.» 65اوسِه كاهنِ اعظم یَخَه خُوشِه دِرَن وَ گُت: «او كِفِر گُت! دَ چِه هُوجِه‌ای وِ شاهِد اَ؟ ایسِه کِه كِفرِ او نِه اِشنَفتیت، 66حُکمِ شِما چینَه؟» وِنُو دِ جُئُو گُتِن: «بایِس بَمیرَه.» 67اوسِه وِ ری عیسی تُفکَه وَنِن، او نِه زَن. قَری هَم او نِه وا چَپِلاق مِی‌زَن، 68می‌گُتِن: «اِ مسیح نبوت کُو وَ بُو کی تو نِه زَه؟»
حاشا کِردِه‌نِ پطرس
69دِ او موقَع پطرس هَنی دِ دَر، مینِ حُوش نِشِسی كِه کنیزی اُوما وِ تِه‌ش وَ گُت: «تو هَم واردِ عیسی جَلیلی بیئی!» 70اما او دِ بِرُووَرِ همَه حاشا کِرد وَ گُت: «مِه نُئُونِم تو چی مُوئی!» 71اوسِه رَت والا دَرِ حُوش او حُونَه. دِ اوچِه کنیزی هَنی او نِه دی وَ وِ کَسُونی کِه اوچِه بییِن گُت: «ایی پیا هَم واردِ عیسی ناصری بی!» 72پطرس ایگِل هَم حاشا کِرد، قِسَم حَرد كِه «مِه ایی پیا نِه نِمی‌شناسِم.» 73دِما گِری، کَسُونی کِه اوچِه اِیسایینی، اُومان وا وَر، وَ وِ پطرس گُتِن: «شِک ناریم کِه تو هَم یَکی دِ شاگردیا اونی! دِ قِصَه‌کِردِه‌نِت دیار اَ جَلیلی هیسی!» 74دِ او موقَع پطرس نِئا وِ لَعن کِردِه‌نِ خُوش، وَ قِسَم حَرد، کِه: «ایی پیا نِه نِمی‌شناسِم!» هِه او موقَع کِلَه‌شیر حَن. 75اوسِه پطرس قِصَه‌یا عیسی نِه اُوِرد وِ ویر، كِه گُتی: «وِرَز یَکِه کِلَه‌شیر بُحُونَه، سِه گِل مِه نِه حاشا می‌کی!» پس رَت وِ دَر، وَ روآرو گِریوِس.
Currently Selected:
انجیلِ مَتی 26: NLB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتی 26
26
توطئَه قتلِ عیسی
1هِه کِه عیسی گِردِ ایی قِصَه‌یا نِه خِلاص کِرد، وِ شاگردیا خُوش گُت: 2«دُونیت كِه دو رو هَنی، عیدِ پِسَخ دِ رَه مِی‌رَسَه وَ کُرِ انسانِه تسلیم می‌کَن تا وِ صلیب با.»
3سَرُونِ کاهِن‌یا وَ مشایخِ قُوم جمع بییِن دِ کاخِ كاهنِ اعظم، کِه نُومِش قیافا بی، 4وَ وا یَک شُور کِردِن كِه چطور وا کِلَک، عیسی نِه دَسگیر بَکَن وَ بَکُشَنِش. 5اما وِنُو می‌گُتِن: «دِ روزیا عید ایی کارِ نِه نَکیت، نَکَه مردِم شورش بَکَن.»
6دِ او موقَع کِه عیسی دِ آبادی بِیت‌عَنیا دِ حُونَه شَمعونِ جُذامی بی، 7زَنی وا یِه ظرفِ مَرمَری دِ رِغُونِ خیلی قیمَتیئی، اُوما وِ تِه عیسی، وَ هِه کِه عیسی نِشِسی وِ سَرِ سِفرَه، رِغُونِ خُوشبو نِه رِخت وِ ری سَرِ او. 8شاگردیا هِه کِه یَه نِه دیئِن، تَش گِرِتِن، گُتِن: 9«سی چی یَه نِه هَدَر مِئی؟ ایی رِغُونِ خُوشبو نِه مِوی وِ قیمَتِ گِرُو فِرُوخت وَ پیلِشِه دَه وِ ژاریا.» 10اما عیسی یَه نِه فَمِس، وِشُو گُت: «وا ایی زَ چاریت؟ او كارِ قِشَنگی سی مِه کِردَه. 11ژاریا نِه همیشَه وا خُوتُو داریت، اما مِه همیشَه وا شِما نیسِم. 12ایی زَ وا رِختِه‌نِ ایی رِغُونِ خُوشبو وِ ری بدنِ مِه، دِ راسی مِه نِه سی کفن‌وُدفن، آمادَه کِردَه. 13وِ راسی وِ شِما مُوئِم، دِ گِردِ دنیا، هَر جا كِه ایی خَوَرِ خُوش اِعلُوم بوئَه، کارِ ایی زَ هَم وِ یایِ او گُتَه موئَه.»
خیانت یهودا
14اوسِه یهودا اَسخَریوطی كِه یَکی دِ دُوازَه شاگرد بی، رَت وِ تِه سَرُونِ کاهِن‌یا، 15وَ گُت: «اَر عیسی نِه وِ شِما تسلیم بَکِم، چی وِم مِئیت؟» وِنُو سی سكَه نقرَه دَن وِش. 16دِ او موقَع، یهودا دِ دُمِ مِجالی بی تا عیسی نِه تسلیم بَکَه.
شُومِ آخِر
17دِ روزِ اولِ عیدِ فَطیر، شاگردیا اُومان وِ تِه عیسی، پُرسیئِن: «می‌حای دِ کجا سیت تیارِک بِئینیم تا شُومِ پِسَخِ نِه بُحُوری؟» 18عیسی وِشُو گُت کِه رُوئیت وِ شهر، وِ تِه فِلُونَه کَس، وَ وِش بُوئیت: «اُستاد مُوئَه: ”زِمُونِ مِه نِزیک اَ. مِه شُومِ پِسَخِ نِه، دِ حُونَه تو واردِ شاگردیام مُوحُورِم.“» 19شاگردیا هِه چِنُو که عیسی گُتی، کِردِن وَ پِسَخ نِه تیارِک دیئِن.
20هِه کِه بی وِ شُو، عیسی واردِ دُوازَه شاگردِش نِشِس وِ سَرِ سِفرَه. 21هِه چِنُو کِه شُوم می‌حَردِن، عیسی گُت: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، یَکی دِ شِما مِه نِه تسلیمِ دُشمِه می‌کَه.» 22شاگردیا خیلی غَم‌دِبار بییِن وَ یَک وِ یَک دِش پُرسیئِن: «مِه کِه او کَس نیسِم، آقا؟» 23عیسی وِشُو گُت: «وَه کِه دَسِ خُوشِه وا مِه می‌کَه دِ ظرفِ خوراک، هِه وَه مِه نِه تسلیم می‌کَه. 24کُرِ انسان هِه چِنُو کِه دِ بارَه او دِ نیسَنَه‌یا مقدس نیسَنَه بی‌یَه، مِی‌رَه، اما هِرو سی او کَسی کِه کُرِ انسانِه تسلیمِ دُشمِه می‌کَه. سی او بیتِر بی كِه هرگز وِ دی نِمِی‌ما.» 25یهودا، وَه کِه وِ عیسی خیانت کِرد، دِ جُئُو گُت: «اُستاد، او کَس مِنِم؟» عیسی وِش گُت: «تو خُوت گُتی!»
شُومِ خداوند
26هِه کِه هَنی سَرگرمِ حَردِه بییِن، عیسی نُو نِه گِرِت وَ وَه نِه برکت دَه، وَ کُت کِرد وَ دَه وِ شاگردیا وَ گُت: «بِئیریت، وَ بُحُوریت؛ یَه بدنِ مِه‌نَه.» 27اوسِه پیالَه نِه گِرِت وَ دِما شکرکِردِه، وَه نِه دَه وِ شاگردیا، وَ گُت:«گِردِ شِما دِ یَه وِراشِنیت. 28سی یَکِه یَه خینِ مِه‌نَه، خینِ عَهدِ [جدید] کِه سی آمرزشِ گُنَه‌یا آیِم‌یا زیادی رِختَه موئَه. 29وِ شِما مُوئِم كِه دَ دِ ایی مَصولِ مُو وِرنِمی‌راشِنِم تا روزی كِه وَه نِه وا شِما دِ پاتشائی بُوَه خُوم، تازَه وِراشِنِم.»
30اوسِه دِما یَکِه سِروئی حَنِن، والا كُوء زیتُو اُفتان وِ رَه.
پیشگوئی حاشا کِردِه‌نِ پطرس
31عیسی وِ شاگردیا گُت: «اِیمشُو گِردِ شِما مِه نِه وِل می‌کیت، سی یَکه دِ نیسَنَه‌یا مقدس نیسَنَه بی‌یَه،
”«چوپُو نِه مِی‌زِنِم
وَ کُوَه‌یا گلَه می‌تیچَن.“
32اما دِما یَکِه زِنَه بیئِم، وِرَز شِما وِ شهرِ جلیل می‌رِم.» 33پطرس دِ جُئُو عیسی گُت: «حتی اَر همَه تو نِه وِل بَکَن، مِه هرگز تو نِه وِل نِمی‌کِم.» 34عیسی وِ او گُت: «وِ راسی وِت مُوئِم کِه هِه اِیمشُو، وِرَز یَکِه کِلَه‌شیر بُحُونَه، سِه گِل مِه نِه حاشا می‌کی!» 35پطرس وِ عیسی گُت: «حتی اَر لازم با وات بَمیرِم، هرگز تو نِه حاشا نِمی‌کِم.» باقی شاگردیا هَم چِنی گُتِن.
باغِ جِتسیمُونی
36اوسِه عیسی وا شاگردیا خُوش رَت وِ جائی وِ نُومِ جِتسیمُونی، وَ وِشُو گُت: « بَنشینیت دِ ایچِه، تا مِه رُوئِم اولا دعا بَکِم.» 37پطرس وَ دو کُرِ زِبِدی نِه وا خُوش بُرد، دِ حالی کِه غَم‌دِبار وَ پَریشُو بی، 38ری کِرد وِ وِنُو وَ گُت: «جُونِم خیلی غُصَه دارَه، تا وِ حدِ مرگ غُصَه دارِم. ویچِه بَمُونیت وَ وا مِه بیار بایت.» 39عیسی كمی جِلوتِر رَت وَ ری زِمی اُفتا وَ دعا کِرد: «اِ بُوَه، اَر موئَه ایی پیالَه نِه دِ مِه دیر کُو، اما نَه وِ حاسِ مِه، بلكِم وِ اِرادَه تو.» 40اوسِه وِرگَشت وِ تِه او سِه شاگرد، وَ دی کِه وِنُو حُفتینَه. وِ پطرس گُت: «پطرس، نَتُونِسی حتی یِه ساعت وا مِه بیار بَمُونی؟ 41بیار بَمُونیت وَ دعا بَکیت تا دِ اِمتحُو نِفتیت. روح مشتاق اَ، اما جسم ضعیف اَ.» 42عیسی یِه گِل هَنی رَت وَ دعا کِرد: «اِ بُوَه، اَر نِموئَه غیرِ یَکِه مِه پیالَه نِه وِراشِنِم، پس اِرادَه تو اَنجُوم بوئَه.» 43هِه کِه هَنی وِرگَشت، وِنُو نِه هِه چِنُو دِ خُو دی، سی یَکِه چَش‌یاشُو سنگین بیئی. 44پس یِه گِل هَنی وِنُو نِه ترک کِرد، وَ سی گِلِ سِئِم هِه او دعا نِه تکرار کِرد. 45اوسِه وِ تِه شاگردیا اُوما وَ وِشُو گُت: «خُو وَ استراحتِ نِه بِئیلیت سی بعد، ساعتِ وَه رَسِسَه کِه کُرِ انسان وِ دَسِ گُنَه‌کاریا تسلیم بوئَه. 46وِریسیت، رِیم. سیل بَکیت، وَه کِه وِ مِه خیانت می‌کَه، هِیسِه میا.»
گرفتار بی‌یِه‌نِ عیسی
47عیسی هَنی داشت قِصَه می‌کِرد، کِه یهودا، یَکی دِ او دُوازَه نفر، واردِ جماعتِ گَپی وا گُرز وَ شِمشیر، دِ لا سَرُونِ کاهِن‌یا وَ مشایخِ قُوم، دِ رَه رَسِسِن. 48تسلیم کُنَندَه عیسی وِ هُمرایا خُوش عِلامتی دِئی وَ گُتی: «او کسی کِه مُوئوسِم، هِه وِنَه‌آ؛ او نِه بِئیریت.» 49پس آزِعی وِ عیسی نِزیک بی وَ گُت:«سِلام، اُستاد!» وَ او نِه بوسی. 50عیسی وِش گُت: «اِ رِفیق، كاری کِه سیش اُوماییَه نِه اَنجُوم بِه.» اوسِه او آیِم‌یا اُومان وا وَر، رِیختِن وِ سَرِ عیسی وَ او نِه گِرِتِن. 51دِ ایی موقَع، یَکی دِ هُمرایا عیسی دَس بُرد وَ شِمشیر كَشی وَ ضَروَتی زَ وِ پاکارِ كاهنِ اعظم وَ گوشِ او نِه بُری. 52اما عیسی وِش گُت: «شِمشیرِ خُوتِه غِلاف کُو؛ سی یَکه هَر کَه شِمشیر بَکَشَه، وا شِمشیر هَم می‌کُشِیئَه. 53یعنی گِمُو می‌کیت نَتُونِم هِه ایسِه دِ بُوَه خُوم باحام وَ او دَرجا بیشتِر دِ دُوازَه لِشگَر فرشتَه وِ کُمَکِم کِل بَکَه؟ 54اما دِ او صورت پیشگوئی‌یا کِتُویا مقدس چطور اتفاق بِفتَه، کِه مُوئَه ایی اتفاق‌یا بایِس اَنجُوم با؟» 55دِ او موقَع، عیسی ری وِ او جماعت گُت: «مَر مِه دُوزِم کِه وا گُرز وَ شِمشیر سی گِرِتِه‌نِم اُوماییتَه؟ مِه هَر رو دِ صحنِ معبدِ خدا می‌نشِسِم وَ تعلیم مِی‌دَم اما مِه نِه نَگِرِتیت. 56اما یِنُو گِردِشُو اتفاق اُفتا تا پیشگوئی‌یا انبیا دِ نیسَنَه‌یا مقدس وِ انجُوم بَرَسَه.» اوسِه گِردِ شاگردیا، او نِه تَنیا نِئان وَ جِیستِن.
محاکِمَه دِ حضورِ شورا یهود
57وِنُونی کِه عیسی نِه گرفتار کِردینی، او نِه بُردِن وِ تِه قیافا، كاهنِ اعظم. دِ اوچِه معلم‌یا تورات وَ مشایخِ قوم جمع بییِن. 58پطرس دیرادیر رَت دِ دُمِ عیسی تا رَسِس وِ حُوشِ حُونَه كاهنِ اعظم. رَت وامی وَ وا نِگَبُونیا نِشِس تا بِئینَه کار وِ کجا می‌کَشَه. 59سَرُونِ کاهِن‌یا وَ گِردِ اعضا شُورا یهود، دِ دُمِ یَه بیئِن کِه شاهادَتی دِروئی وِ تیشکِ عیسی پیا بَکَن تا او نِه بَکُشَن؛ 60اما وا یَکِه شاهدیا دِروکِنی زیادی اُومان وا وَر، نَتُونِسِن دَلیلی پیا بَکَن. آخِرسَر دو نفر اُومان وا وَر 61گُتِن: «ایی پیا گُتَه، ”مِه تُونِم معبد خدا نِه بَرِمنِم وَ وَه نِه دِ سه رو دِ سَر بِنا بَکِم.“» 62اوسِه كاهنِ اعظم وِریسا وَ ری کِرد وِ عیسی گُت: «هیچ جُئُوی ناری؟ یَه چِه شاهادَتیئی اَ، ایی پیایا وِ تیشکِت مِی‌ئَن؟» 63اما عیسی هِه چِنُو بی‌کِش مَن. كاهنِ اعظم وِ عیسی گُت: «وِ خدای زِنَه قِسَمِت مِی‌ئِم کِه وِ اِیما بُو اَر تو مسیحِ موعود، کُرِ خدائی.» 64عیسی وِش جُئُو دَه: «تو خُوت چِنی گُتی! اما وِ شِما مُوئِم کِه دیساتما کُرِ انسانِه مِئی‌نیت كِه وِ دَسِ راسِ قادرِ مطلق نِشِسَه، وَ وِ ری اُوریا آسمُو میایَه.» 65اوسِه كاهنِ اعظم یَخَه خُوشِه دِرَن وَ گُت: «او كِفِر گُت! دَ چِه هُوجِه‌ای وِ شاهِد اَ؟ ایسِه کِه كِفرِ او نِه اِشنَفتیت، 66حُکمِ شِما چینَه؟» وِنُو دِ جُئُو گُتِن: «بایِس بَمیرَه.» 67اوسِه وِ ری عیسی تُفکَه وَنِن، او نِه زَن. قَری هَم او نِه وا چَپِلاق مِی‌زَن، 68می‌گُتِن: «اِ مسیح نبوت کُو وَ بُو کی تو نِه زَه؟»
حاشا کِردِه‌نِ پطرس
69دِ او موقَع پطرس هَنی دِ دَر، مینِ حُوش نِشِسی كِه کنیزی اُوما وِ تِه‌ش وَ گُت: «تو هَم واردِ عیسی جَلیلی بیئی!» 70اما او دِ بِرُووَرِ همَه حاشا کِرد وَ گُت: «مِه نُئُونِم تو چی مُوئی!» 71اوسِه رَت والا دَرِ حُوش او حُونَه. دِ اوچِه کنیزی هَنی او نِه دی وَ وِ کَسُونی کِه اوچِه بییِن گُت: «ایی پیا هَم واردِ عیسی ناصری بی!» 72پطرس ایگِل هَم حاشا کِرد، قِسَم حَرد كِه «مِه ایی پیا نِه نِمی‌شناسِم.» 73دِما گِری، کَسُونی کِه اوچِه اِیسایینی، اُومان وا وَر، وَ وِ پطرس گُتِن: «شِک ناریم کِه تو هَم یَکی دِ شاگردیا اونی! دِ قِصَه‌کِردِه‌نِت دیار اَ جَلیلی هیسی!» 74دِ او موقَع پطرس نِئا وِ لَعن کِردِه‌نِ خُوش، وَ قِسَم حَرد، کِه: «ایی پیا نِه نِمی‌شناسِم!» هِه او موقَع کِلَه‌شیر حَن. 75اوسِه پطرس قِصَه‌یا عیسی نِه اُوِرد وِ ویر، كِه گُتی: «وِرَز یَکِه کِلَه‌شیر بُحُونَه، سِه گِل مِه نِه حاشا می‌کی!» پس رَت وِ دَر، وَ روآرو گِریوِس.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company