انجیلِ مَتی 25
25
مَثَلِ دَه باکرَه
1«دِ او روز، پاتشائی آسمُو هِه چی ده باکرَه آ كِه پی‌سوزیا خُوشُو نِه وِرداشتِن، رَتِن وِ دَر وِ نِها دُوما. 2پنج نفر دِشُو دُونا بییِن وَ پنج نفرِ هَنی دِشُو نایُو بییِن. 3باکرَه‌یا نایُو پی‌سوزیا خُوشُو نِه وِرداشتِن، اما وا خُوشُو هیچ رِغُو نُئُوردِن. 4اما دُونایا، وا پی‌سوزیاشُو ظرف‌یا پُر دِ رِغُو هَم بُردِن. 5سی یَکه اُومایِه‌نِ دُوما طول کَشی، چش‌یاشُو سنگی بی، وَ خُوئِشُو بُرد. 6«دِ نِصمِه شُو، دَنگِ بُلِنی اِشنَفتِن كِه می‌گُت: ”دُوما ها ایچِه! رُوئیت وِ نِهاش!“ 7اوسِه گِردِ باکرَه‌یا بیار بییِن وَ پی‌سوزیاشُو نِه آمادَه کِردِن. 8نایُونیا وِ دُونایا گُتِن: ”تُلِکی دِ رِغُونِ خُوتُو بِئیت وِ اِیما، سی یَکه پی‌سوزیا اِیما ها کور موئَه.“ 9اما دُونایا وِشُو گُتِن: ”دِ اوچِه کِه ایی رِغُو، هَم سی اِیما وَ هَم سی شِما بَس نی، بیتِر اَ رُوئیت وَ سی خُوتُو دِ فِروشَندَه‌یا، رِغُو بَخَریت.“ 10اما هِه کِه وِنُو رَتِن سی خَریئِه‌نِ رِغُو، دُوما رَسِس وَ باکرَه‌یائی کِه آمادَه بییِن، وا دُوما رَتِن وِ مینِ جَشتِ دُووات، وَ دَر بَستِس. 11دِما وَه، باکرَه‌یا هَنی هَم رَسِسِن وَ گُتِن: ”اِ آقا، اِ آقا، دَرِ نِه وِ ریمُو واز کُو!“ 12اما او وِشُو گُت: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، مِه شِما نِه نِمی‌شناسِم.“ 13پس حواسِتُو با، سی یَکِه شِما، نَه او روزِ نِه دُونیت وَ نَه ساعتِشِه.
مَثَلِ کیسَه طِلا
14«هِه چِنی پاتشائی آسمُو چی پیائی اَ، كِه می حاس رُوئَه وِ سفر. پاکاریا خُوشِه هِنا کِرد وَ اموالِ خُوشِه سِپُرد وِ وِنُو؛ 15وِ هَر کُوم وِ قَدِ توانِشُو، چیئی دَه، وِ یَکی پنج کیسَه گَپ طِلا دَه کِه قدِ دَسمُزِ بیس سالِ یِه کارگَر بی، وِ یَکی دو کیسَه گَپِ طِلا و وِ یَکی هَنی یِه کیسَه گَپِ طِلا دَه. اوسِه رائی سفر بی. 16پیائی کِه پنج کیسَه طِلا گِرِتی، آزِعی رَت وَ واش معاملَه کِرد وَ پنج کیسَه طِلا هَنی سود کِرد. 17هِه وِ چِنی، وَه کِه دو کیسَه طِلا داشت، دو کیسَه طِلا هَنی هَم وِ دَس اُوِرد. 18اما وَه کِه یِه کیسَه طِلا گِرِتی، رَت وَ زِمی نِه چال کِرد وَ پیلِ اربابِشِه قایِم كِرد.
19«دِما مدتِ زیادی، اربابِ او پاکاریا، وِرگَشت وَ دِشُو حِسُو حاس. 20پیائی کِه پنج کیسَه طِلا گِرِتی، پنج کیسَه طِلا هَنی هَم وا خُوش اُوِرد وَ گُت: ”ارباب، تو وِ مِه پنج کیسَه طِلا سِپُردی، یَه هَم پنج کیسَه طِلا هَنی کِه سود کِردِمَه.“ 21ارباب وِش گُت: ”آفَری، اِ پاکارِ خو وَ بَفادار! ایسِه کِه دِ چیا کَم بَفادار بیئی، چیا بیشتِری وِ تو می‌سپارِم. بیا وَ دِ شایی اربابِ خُوت هُم‌بَر بو!“ 22پاکاری هَم کِه دو کیسَه طِلا گِرِتی، اُوما وا وَر، وَ گُت: ”ارباب، تو وِ مِه دو کیسَه طِلا سِپُردی، یَه هَم دو کیسَه طِلا هَنی کِه سود کِردِمَه." 23ارباب وِش گُت: ”آفَری، اِ پاکارِ خو وَ بَفادار! ایسِه کِه دِ چیا کَم بَفادار بیئی، چیا بیشتِری وِت می‌سپارِم. بیا وَ دِ شایی اربابِ خُوت هُم‌بَر بو!“ 24اوسِه پاکاری كِه یِه کیسَه طِلا گِرِتی، اُوما وا وَر، وَ گُت: ”ارباب، سی یَکه دُونِسِم پیا سختگیری هیسی، دِ جائی کِه نکاشتیَه دِرو می‌کی وَ دِ جائی کِه تُم نَوَنیَه، مَصول جمع می‌کی، 25مِه زَلَه‌م رَت وَ رَتِم پیلِ تو نِه قائِم كِردِم دِ زِمی. یَه هَم پیلِکَه‌ت!“ 26اما ارباب وِش گُت: ”اِ پاکارِ شرور وَ تَمَل! تو كِه دُونِسی دِ جائی كِه نَکاشتِمَه، دِرُو می‌کِم وَ دِ جائی کِه تُم نَوَنِمَه، جمع می‌کِم، 27پس تو بایِس پیلِ مِه نِه می‌دِئی وِ صراف‌یا، تا هِه کِه دِ سفر وِرمی‌گَردِم، وَه نِه وا سودِش بِئیرِم وا دِما. 28او یِه کیسَه طِلا نِه دِش بَسُونیت، وَ بِئیتِش وِ وَه كِه، دَه کیسَه طِلا دارَه. 29سی یَکه وِ هَر كَه دارَه، بیشتِر دِئَه موئَه تا بیشتِر داشتوئَه؛ اما وِ وَه كِه نارَه، هِه وِنِه‌ای هَم کِه دارَه دِش گِرِتَه موئَه. 30ایی پاکارِ بی‌فایدَه نِه بُونیت وِ دَر وِ مینِ تاریكی. جائی کِه گِریوَه وَ دِنُوریچَه‌آ.“
روزِ داوَری
31«هِه کِه کُرِ انسان وا جِلالِ خُوش، واردِ گِردِ فرشتَه‌یا بیایَه، می‌نشینَه وِ ری تختِ پُر جِلالِ خُوش. 32وَ گِردِ ملت‌یا دِ بِرُووَرِ او جمع موئَن، وَ او هِه چی چوپُونی كِه کُوَه‌یا نِه دِ بُزیا سَوا می‌کَه، مردِمُو نِه وِ دو دَسَه تقسیم می‌کَه؛ 33کُوَه‌یا نِه دِ لا راس وَ بُزیا نِه دِ لا چپِ خُوش می‌نِئَه. 34اوسِه پاتشا وِ وِنُو كِه هان دِ لا راسِش، مُوئَه: ”بیایت، اِ کسُونی کِه دِ لا بُوَه مِه بركت گِرِتیتَه، او پاتشائی كِه دِ شروعِ دنیا سیتُو آمادَه بی‌یَه وِ ارث بُوریت. 35سی یَکه گُسنَه بیئِم، وِم خوراک دِئیت؛ تِشنَه بیئِم، وِم اُو دِئیت؛ غَریو بیئِم، وِم جا دِئیت؛ 36لُختِرو بیئِم، مِه نِه پوشَنیت؛ مریض بیئِم، سَر وِم زِئیت؛ دِ هُلِفدُو بیئِم، اُومایت وِ دیئِه‌نِم.“ 37اوسِه آیِم‌یا صالح مُوئَن: ”اِ آقا، کِی تو نِه گُسنَه دیئیم كِه وِت خوراک دِئیم، یا تِشنَه بیئی وِت اُو دِئیم؟ 38کِی تو نِه غَریو دیئیم وَ وِت جا دِئیم وَ یا لُختِرو بیئی، وَ تو نِه پوشَنیم؟ 39کِی تو نِه مریض یا دِ هُلِفدُو دیئیم، كِه اُوماییم وِ دیئِه‌نِت؟“ 40پاتشا دِ جُئُوشُو مُوئَه: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، او چیائی کِه سی یَکی دِ کُچِکتِرین بِراریا مِه كِردیت، دِ راسی سی مِه كِردیتَه.“ 41«اوسِه وِ وِنُو كِه هان دِ لا چَپِش، مُوئَه: ”اِ ملعون‌یا، دِ مِه دیر بایت وَ رُوئیت وِ تَشِ ابدی، كِه سی ابلیس وَ فرشتَه‌یاش آمادَه بی‌یَه، 42سی یَکه گُسنَه بیئِم، وِم خوراک نَدِئیت، تِشنَه بیئِم، اُو نَدِئیت، 43غَریو بیئِم، وِم جا نَدِئیت، لُختِرو بیئِم، مِه نِه نَپوشَنیت؛ مریض وَ دِ هُلِفدُو بیئِم، وِ دیئِه‌نِم نیُومایت.“ 44اوسِه وِنُو وِش جُئُو مِی‌ئَن: ”اِ آقا، کِی تو نِه گُسنَه وَ تِشنَه وَ غَریو وَ لُختِرو وَ مریض وَ دِ هُلِفدُو دیئیم وَ خدمتِت نَکِردیم؟“ 45دِ جُئُو وِشُو مُوئَه: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، او چیائی کِه سی یَکی دِ ایی كُچِکتِرین‌یا، نَكِردیت، دِ راسی سی مِه نَكِردیت.“ 46پس ایی آیِم‌یا مِی‌رَن وِ مینِ عَذُو ابدی، اما آیِم‌یا صالح مِی‌رَن وِ مینِ حیاتِ ابدی.»
Currently Selected:
انجیلِ مَتی 25: NLB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتی 25
25
مَثَلِ دَه باکرَه
1«دِ او روز، پاتشائی آسمُو هِه چی ده باکرَه آ كِه پی‌سوزیا خُوشُو نِه وِرداشتِن، رَتِن وِ دَر وِ نِها دُوما. 2پنج نفر دِشُو دُونا بییِن وَ پنج نفرِ هَنی دِشُو نایُو بییِن. 3باکرَه‌یا نایُو پی‌سوزیا خُوشُو نِه وِرداشتِن، اما وا خُوشُو هیچ رِغُو نُئُوردِن. 4اما دُونایا، وا پی‌سوزیاشُو ظرف‌یا پُر دِ رِغُو هَم بُردِن. 5سی یَکه اُومایِه‌نِ دُوما طول کَشی، چش‌یاشُو سنگی بی، وَ خُوئِشُو بُرد. 6«دِ نِصمِه شُو، دَنگِ بُلِنی اِشنَفتِن كِه می‌گُت: ”دُوما ها ایچِه! رُوئیت وِ نِهاش!“ 7اوسِه گِردِ باکرَه‌یا بیار بییِن وَ پی‌سوزیاشُو نِه آمادَه کِردِن. 8نایُونیا وِ دُونایا گُتِن: ”تُلِکی دِ رِغُونِ خُوتُو بِئیت وِ اِیما، سی یَکه پی‌سوزیا اِیما ها کور موئَه.“ 9اما دُونایا وِشُو گُتِن: ”دِ اوچِه کِه ایی رِغُو، هَم سی اِیما وَ هَم سی شِما بَس نی، بیتِر اَ رُوئیت وَ سی خُوتُو دِ فِروشَندَه‌یا، رِغُو بَخَریت.“ 10اما هِه کِه وِنُو رَتِن سی خَریئِه‌نِ رِغُو، دُوما رَسِس وَ باکرَه‌یائی کِه آمادَه بییِن، وا دُوما رَتِن وِ مینِ جَشتِ دُووات، وَ دَر بَستِس. 11دِما وَه، باکرَه‌یا هَنی هَم رَسِسِن وَ گُتِن: ”اِ آقا، اِ آقا، دَرِ نِه وِ ریمُو واز کُو!“ 12اما او وِشُو گُت: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، مِه شِما نِه نِمی‌شناسِم.“ 13پس حواسِتُو با، سی یَکِه شِما، نَه او روزِ نِه دُونیت وَ نَه ساعتِشِه.
مَثَلِ کیسَه طِلا
14«هِه چِنی پاتشائی آسمُو چی پیائی اَ، كِه می حاس رُوئَه وِ سفر. پاکاریا خُوشِه هِنا کِرد وَ اموالِ خُوشِه سِپُرد وِ وِنُو؛ 15وِ هَر کُوم وِ قَدِ توانِشُو، چیئی دَه، وِ یَکی پنج کیسَه گَپ طِلا دَه کِه قدِ دَسمُزِ بیس سالِ یِه کارگَر بی، وِ یَکی دو کیسَه گَپِ طِلا و وِ یَکی هَنی یِه کیسَه گَپِ طِلا دَه. اوسِه رائی سفر بی. 16پیائی کِه پنج کیسَه طِلا گِرِتی، آزِعی رَت وَ واش معاملَه کِرد وَ پنج کیسَه طِلا هَنی سود کِرد. 17هِه وِ چِنی، وَه کِه دو کیسَه طِلا داشت، دو کیسَه طِلا هَنی هَم وِ دَس اُوِرد. 18اما وَه کِه یِه کیسَه طِلا گِرِتی، رَت وَ زِمی نِه چال کِرد وَ پیلِ اربابِشِه قایِم كِرد.
19«دِما مدتِ زیادی، اربابِ او پاکاریا، وِرگَشت وَ دِشُو حِسُو حاس. 20پیائی کِه پنج کیسَه طِلا گِرِتی، پنج کیسَه طِلا هَنی هَم وا خُوش اُوِرد وَ گُت: ”ارباب، تو وِ مِه پنج کیسَه طِلا سِپُردی، یَه هَم پنج کیسَه طِلا هَنی کِه سود کِردِمَه.“ 21ارباب وِش گُت: ”آفَری، اِ پاکارِ خو وَ بَفادار! ایسِه کِه دِ چیا کَم بَفادار بیئی، چیا بیشتِری وِ تو می‌سپارِم. بیا وَ دِ شایی اربابِ خُوت هُم‌بَر بو!“ 22پاکاری هَم کِه دو کیسَه طِلا گِرِتی، اُوما وا وَر، وَ گُت: ”ارباب، تو وِ مِه دو کیسَه طِلا سِپُردی، یَه هَم دو کیسَه طِلا هَنی کِه سود کِردِمَه." 23ارباب وِش گُت: ”آفَری، اِ پاکارِ خو وَ بَفادار! ایسِه کِه دِ چیا کَم بَفادار بیئی، چیا بیشتِری وِت می‌سپارِم. بیا وَ دِ شایی اربابِ خُوت هُم‌بَر بو!“ 24اوسِه پاکاری كِه یِه کیسَه طِلا گِرِتی، اُوما وا وَر، وَ گُت: ”ارباب، سی یَکه دُونِسِم پیا سختگیری هیسی، دِ جائی کِه نکاشتیَه دِرو می‌کی وَ دِ جائی کِه تُم نَوَنیَه، مَصول جمع می‌کی، 25مِه زَلَه‌م رَت وَ رَتِم پیلِ تو نِه قائِم كِردِم دِ زِمی. یَه هَم پیلِکَه‌ت!“ 26اما ارباب وِش گُت: ”اِ پاکارِ شرور وَ تَمَل! تو كِه دُونِسی دِ جائی كِه نَکاشتِمَه، دِرُو می‌کِم وَ دِ جائی کِه تُم نَوَنِمَه، جمع می‌کِم، 27پس تو بایِس پیلِ مِه نِه می‌دِئی وِ صراف‌یا، تا هِه کِه دِ سفر وِرمی‌گَردِم، وَه نِه وا سودِش بِئیرِم وا دِما. 28او یِه کیسَه طِلا نِه دِش بَسُونیت، وَ بِئیتِش وِ وَه كِه، دَه کیسَه طِلا دارَه. 29سی یَکه وِ هَر كَه دارَه، بیشتِر دِئَه موئَه تا بیشتِر داشتوئَه؛ اما وِ وَه كِه نارَه، هِه وِنِه‌ای هَم کِه دارَه دِش گِرِتَه موئَه. 30ایی پاکارِ بی‌فایدَه نِه بُونیت وِ دَر وِ مینِ تاریكی. جائی کِه گِریوَه وَ دِنُوریچَه‌آ.“
روزِ داوَری
31«هِه کِه کُرِ انسان وا جِلالِ خُوش، واردِ گِردِ فرشتَه‌یا بیایَه، می‌نشینَه وِ ری تختِ پُر جِلالِ خُوش. 32وَ گِردِ ملت‌یا دِ بِرُووَرِ او جمع موئَن، وَ او هِه چی چوپُونی كِه کُوَه‌یا نِه دِ بُزیا سَوا می‌کَه، مردِمُو نِه وِ دو دَسَه تقسیم می‌کَه؛ 33کُوَه‌یا نِه دِ لا راس وَ بُزیا نِه دِ لا چپِ خُوش می‌نِئَه. 34اوسِه پاتشا وِ وِنُو كِه هان دِ لا راسِش، مُوئَه: ”بیایت، اِ کسُونی کِه دِ لا بُوَه مِه بركت گِرِتیتَه، او پاتشائی كِه دِ شروعِ دنیا سیتُو آمادَه بی‌یَه وِ ارث بُوریت. 35سی یَکه گُسنَه بیئِم، وِم خوراک دِئیت؛ تِشنَه بیئِم، وِم اُو دِئیت؛ غَریو بیئِم، وِم جا دِئیت؛ 36لُختِرو بیئِم، مِه نِه پوشَنیت؛ مریض بیئِم، سَر وِم زِئیت؛ دِ هُلِفدُو بیئِم، اُومایت وِ دیئِه‌نِم.“ 37اوسِه آیِم‌یا صالح مُوئَن: ”اِ آقا، کِی تو نِه گُسنَه دیئیم كِه وِت خوراک دِئیم، یا تِشنَه بیئی وِت اُو دِئیم؟ 38کِی تو نِه غَریو دیئیم وَ وِت جا دِئیم وَ یا لُختِرو بیئی، وَ تو نِه پوشَنیم؟ 39کِی تو نِه مریض یا دِ هُلِفدُو دیئیم، كِه اُوماییم وِ دیئِه‌نِت؟“ 40پاتشا دِ جُئُوشُو مُوئَه: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، او چیائی کِه سی یَکی دِ کُچِکتِرین بِراریا مِه كِردیت، دِ راسی سی مِه كِردیتَه.“ 41«اوسِه وِ وِنُو كِه هان دِ لا چَپِش، مُوئَه: ”اِ ملعون‌یا، دِ مِه دیر بایت وَ رُوئیت وِ تَشِ ابدی، كِه سی ابلیس وَ فرشتَه‌یاش آمادَه بی‌یَه، 42سی یَکه گُسنَه بیئِم، وِم خوراک نَدِئیت، تِشنَه بیئِم، اُو نَدِئیت، 43غَریو بیئِم، وِم جا نَدِئیت، لُختِرو بیئِم، مِه نِه نَپوشَنیت؛ مریض وَ دِ هُلِفدُو بیئِم، وِ دیئِه‌نِم نیُومایت.“ 44اوسِه وِنُو وِش جُئُو مِی‌ئَن: ”اِ آقا، کِی تو نِه گُسنَه وَ تِشنَه وَ غَریو وَ لُختِرو وَ مریض وَ دِ هُلِفدُو دیئیم وَ خدمتِت نَکِردیم؟“ 45دِ جُئُو وِشُو مُوئَه: ”وِ راسی وِ شِما مُوئِم، او چیائی کِه سی یَکی دِ ایی كُچِکتِرین‌یا، نَكِردیت، دِ راسی سی مِه نَكِردیت.“ 46پس ایی آیِم‌یا مِی‌رَن وِ مینِ عَذُو ابدی، اما آیِم‌یا صالح مِی‌رَن وِ مینِ حیاتِ ابدی.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company