YouVersion Logo
Search Icon

نؤمه رومیان ئبه 5

5
خُدا همرا صلح گودن ایمون را یاجی
1پس چونکی ایمون راه اجی صالح بحیساب بمایم، بواسطه امئه خُداوند عیسی مسیح خُدا هما صلح دانیم. 2اَمه بواسیطه او و ایمون را یاجی، ای فیضی کی الون اون مئن پابرجایم، بدست باردیم و خدا جلال امید مئن ذوق کونیم. 3نه فقط ای، بلکی سختیئن مئنم ذوق کونیم، چره کی دونیم ای سختیئن صبر به بار ابئنن 4و صبر شخصیتَ به بار ابئنه و شخصیت امید به بار ابئنه؛ 5و امید باعث امئه شرمندگی نبنه، چونکی خُدا محبت، بواسیطه روح القدوس کی امره هدا بوبو، امئه دیلون مئن فوده بوبو.
6چون او زمت که اَمه حلئه ضعیف بیم، مسیح به موقع بی خدایون واسی جون بدا. 7چون کم پیش انه یگ نفر یکته صالح آدمِ واسی خوشه جونه بنئه، هرچن بنه یگ نفر ای شجاعتَ بداره کی یکته خورم آدم ئبه خوشه جونَ هدئه. 8امّا خُدا خو محبتَ ایطو امره نشون بدا، او زمت که اَمه حلئه گُناکار بیم، مسیح امئبه بمرده. 9پس از اوره کی ایسه امه، اونِ خونِ خاطیری صالح به حیساب بمایم، چندی ویشتر بواسطه او، خُدا غضب اجی نجات پیدا کونیم. 10چون اگه او موقع کی خدا هما دوشمن بیم و اونِ پسر مَردن خاطیری، خُدا هما آشتی بدا بوبویم، چندی ویشتر الون کی آشتی مئن دریم، بواسیطه اونِ زیندگی نجات پیدا کونیم. 11نه هچی ای، بلکه اَمه کی بواسطه ی امئه خُداوند عیسی مسیح، خدا اشتی امئه نصیب بوبو، خُدا مئنم شادی کونیم.
مرگ بواسطۀ آدم، زیندگی بواسطۀ مسیح
12پس هوطوکی گُناه بواسطه ی یکته آدم ای دُنیا مئن بما، و بواسطه ی گناه، مرگ بما، و ایطو بوبو کی مرگ تموم آدمونِ دامنَ بیته، اوره اجی کی همه گُناه بوده دانن- 13چون راس راسه قبل ای کی شریعت هدا ببون، گُناه دُنیا مئن دبو، امّا اوره کی شریعت دننئه بی، گُناه بحیساب نأنه. 14با ای حال، آدم اجی تا موسی پیغمبر، مرگ تموم مردومونِ سر حاکیم بو، حتی او کسون سر کی اوشونِ گناه آدم نافرمونی مورسون نبو، آدم، نُمونه او کسی بو کی خاسی بأ.
15ولی پیشکش، گناه مورسون نئه. چونکی اگه یکته آدم گناه واسی خیلیئن بمردن، چندی ویشتر خُدا فیض و پیشکشی کی بواسطه ی یکته آدم فیض، یعنی عیسی مسیح فراهم بما، به فراوونی خیلئنَ نصیب بوبو. 16و ای پیشکش، او آدمِ گناهِ نتیجه مورسون نئه. چون او گناه دومبالسر داوری بما و محکومیتَ بارده؛ اما خیلی گنائان دومبال سر پیشکش بما و صالح بونَ خوشه همرأ بارده. 17چونکی اگه یکته آدم گناه واسی، مرگ بواسطه ی او ادم حکومت بوده، چنی ویشتر اوشونی کی خُدا بی اندازه فیض و صالحی پیشکشَ هیته دانن، بواسیطه او آدم، یعنی عیسی مسیح، زیندگی مئن حکومت خانن گودن.
18پس هوطوکی یکته گناه تموم آدمونِ محکوم بونه باعیث بوبو، یکته عمل صالحم باعث صالح بحیساب امان و زیندگی، تموم آدمونِ به بنه. 19چون هوطوکی یکته آدمِ گناه هما، خیلیئن گُناکار بوبون، یکته آدم اطاعت گودن همرا نی خیلیئن خا صالح ببون.
20ایسه، شریعت بما تا گناه زیادَ بون؛ امّا اوره کی گُنا زیادَ بو، فیض بی حد حیساب زیادَ بو. 21تا هوطوکی گُنا مرگ مئن حکومت بوده، فیضم بواسیطه صالحی حکومت بوکونه کی بواسطه ی امئه خُداوند عیسی مسیح، ابدی زیندگیه برسه.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in